สวัสดีค่ะ เพื่อนพี่ๆทุกคนในพันทิป วันนี้เรามีเรื่องอยากมาขอระบายและคำปรึกษาค่ะ อยากได้ความเห็นทั้งมุมมองของคนที่มีแฟนและมุมมองของพ่อแม่ค่ะ รบกวนช่วยเราหน่อยนะคะ เพราะเรื่องนี้เราเป็นซึมเศร้านอนไม่หลับมาสักพักแล้วค่ะ
ก่อนอื่นตัวเราอายุ 25 ปีค่ะ แฟนก็อายุเท่ากัน เรากับแฟนรู้จักกันมา 7 ปีค่ะเพราะเขาเป็นเพื่อน
สมัยเรียนมอ.ปลายด้วยกัน แต่เพิ่งจะมาได้คบได้คุยจริงจังกันตอนกำลังจะจบปีสี่ เพราะได้มีโอกาสฝึกงานที่เดียวกันค่ะ เพราะรู้จักกันมานานเลยรู้นิสัยใจคอเขาพอสมควรค่ะ แฟนเราเป็นคนไม่หล่อเลยค่ะ เขาสูงร้อย 185 ผิวเข้ม อ้วนระดับหนึ่งค่ะ แต่เขาเคยประสบอุบัติเหตุตอนเด็กทำให้รูปหน้าเปลี่ยนนิดหนึ่งตรงส่วนกล้ามปากด้านล่างของเขามันเบียวเล็กน้อยค่ะ
แต่เขามีสิ่งที่ดีกว่ารูปร่างคือนิสัยที่ดีงามค่ะ เขาเป็นคนใจเย็น นิสัยดี เป็นคนสุภาพมาก ไม่สูบบุหรี่ ดื่มแอลกอฮอล์บ้าง ขยันทำงาน เก็บเงิน สำคัญคือไม่เจ้าชู้และมั่งคงมากค่ะ คนรอบตัวเขาชมหมดว่าเขาเป็นผู้ชายที่ดีมาก พอได้ใกล้ชิดเราเลยหลงรักและเป็นฝ่ายจีบเขาก่อนด้วยซ้ำค่ะ
เข้าเรื่องนะคะ เราคบกันมาได้ประมาณปีกว่าๆแล้วค่ะ ตลอดเวลาที่คบที่บ้านรู้ค่ะว่าเรามีแฟน พวกเขาไม่เคยว่าอะไรค่ะ มีแค่บอกให้ดูๆกันไป อย่าใจร้อน ตอนนั้นดีใจมากคิดว่าที่บ้านยอมรับในจุดหนึ่ง เราก็คบกันมาเรื่อยๆค่ะ แต่ที่บ้านก็ยังไม่เคยเจอตัวจริงเขา เพราะเราอยู่คนละที่ค่ะ แยกตัวกันทำงานหลังจากฝึกงานเสร็จ ทีนี้เดือนก่อนแฟนเราคุยเรื่องอยากสร้างอนาคตด้วยกัน เพราะเขาได้เลื่อนตำแหน่งเป็นหัวหน้างานในบริษัท เขาเลยวางแผนจะซื้อรถยนต์สักคันค่ะ เขารู้ว่าพี่สาวเราทำงานที่บริษัทขายรถยนต์ยี่ห้อหนึ่งเขาเลยโทรมาปรึกษา ให้คุยรายละเอียดกับพี่สาวค่ะ
พี่สาวเลยได้เห็นหน้าตาเขาครั้งแรก เพราะเปิดกล้องคุยแบบเห็นหน้า ตอนคุยพี่สาวก็ทักทายเขาแซวเขาไปปกติค่ะ เรารู้สึกดีใจมากเพราะดูพี่สาวเข้ากับแฟนได้ดี แต่หลังจากแฟนวางสายไป พี่ก็บอกเราว่าแฟนเราก็นิสัยดีนะ แต่ไม่หล่อเลย เราน่าตาก็ไม่ได้ขี้เหร่ทำไมไม่หาแฟนที่หน้าตาดีกว่านี้คบ เราจะไม่อายใครเหรอ เราอิ้งไปเลยค่ะ เสียใจมาก ว่าไมถึงพี่พูดจาแบบนั้น หลังจากวันนั้นเหมือนพี่สาวเราจะไปบอกคนที่บ้านค่ะ พ่อกับแม่หรือพวกญาติเริ่มมาพูดกับเราแบบลอยๆ ทำนองว่า เราน่าตาดีมากนะ ทำไมไม่ลองหาแฟนใหม่ที่น่าตาเหมือนกันดู หรือแซวว่าเราชอบของแปลก พูดสารพัด จากเรามองว่าคงแซวเล่นๆ จนมันเริ่มไม่ขำค่ะ ที่บ้านเริ่มพูดจริงจัง เริ่มบังคับไม่ให้เราติดต่อกับแฟน พูดจาเกี่ยวกับแฟนเรารุนแรงขึ้นเรื่อยๆ เจ็บปวดสำหรับเราสุดๆคือเขาพูดว่า เราไม่สงสาารลูกที่เกิดมาเหรอ ว่าอาจจะพิการเหมือนพ่อ หรือแบบอย่าพามาบ้านนะ ที่บ้านอาย จะแต่งกันก็ให้ย้ายกันไปอยู่ที่อื่นเพราะไม่อยากโดนหัวเราะว่าได้ลูกเขาหลานเขาน่าตาใช้ไม่ได้
ตอนนี้เราอึดอัดมากค่ะ ที่บ้านเราเป็นครอบครัวน่ารักและเราก็รักครอบครัวมาก เราไม่โกรธแค้นนะคะที่ที่บ้านทำกับเราแบบนี้รู้สึกเสียใจมากกว่าว่าทำไมถึงได้ดูถูกรูปลักษณ์คนอื่นและมองคนแค่ภายนอก การโดนพูดจาแบบนี้ใส่ทุกวันเราก็จิตตกมากค่ะร้องทุกคืน พอเห็นหน้าแฟนแล้วก็สงสาร พอเห็นหน้าที่บ้านก็ไม่รู้จะรู้สึกยังไง
สงสารแฟนมาก เขาไม่ผิดอะไรเลยไม่รู้ทำไมต้องเจอเรื่องแบบนี้ แฟนยังไม่รู้ว่าที่บ้านพูดถึงเขาในแง่นี้ กลัวเขารู้แล้วจะเสียใจค่ะ เราควรทำยังไงดีค่ะ ทุกคนคิดว่าถ้าที่บ้านได้รู้จักนิสัยแฟนเราพวกเขาจะเปลี่ยนความคิดไปบ้างไหมค่ะ
เรารักที่บ้านนะคะ เราเข้าใจว่าที่บ้านเป็นห่วงเรา มุมมองพ่อแม่เขาอาจอยากให้เราได้สิ่งที่ดีสุด 😭 แต่บางครั้งความหวังดีต้องอยู่บนความพอดีและไม่ทำร้ายใครไม่ใช่เหรอค่ะ
ขอคำปรึกษา 'ครอบครัวไม่ชอบแฟน เพราะเขาไม่หล่อค่ะ'
ก่อนอื่นตัวเราอายุ 25 ปีค่ะ แฟนก็อายุเท่ากัน เรากับแฟนรู้จักกันมา 7 ปีค่ะเพราะเขาเป็นเพื่อน
สมัยเรียนมอ.ปลายด้วยกัน แต่เพิ่งจะมาได้คบได้คุยจริงจังกันตอนกำลังจะจบปีสี่ เพราะได้มีโอกาสฝึกงานที่เดียวกันค่ะ เพราะรู้จักกันมานานเลยรู้นิสัยใจคอเขาพอสมควรค่ะ แฟนเราเป็นคนไม่หล่อเลยค่ะ เขาสูงร้อย 185 ผิวเข้ม อ้วนระดับหนึ่งค่ะ แต่เขาเคยประสบอุบัติเหตุตอนเด็กทำให้รูปหน้าเปลี่ยนนิดหนึ่งตรงส่วนกล้ามปากด้านล่างของเขามันเบียวเล็กน้อยค่ะ
แต่เขามีสิ่งที่ดีกว่ารูปร่างคือนิสัยที่ดีงามค่ะ เขาเป็นคนใจเย็น นิสัยดี เป็นคนสุภาพมาก ไม่สูบบุหรี่ ดื่มแอลกอฮอล์บ้าง ขยันทำงาน เก็บเงิน สำคัญคือไม่เจ้าชู้และมั่งคงมากค่ะ คนรอบตัวเขาชมหมดว่าเขาเป็นผู้ชายที่ดีมาก พอได้ใกล้ชิดเราเลยหลงรักและเป็นฝ่ายจีบเขาก่อนด้วยซ้ำค่ะ
เข้าเรื่องนะคะ เราคบกันมาได้ประมาณปีกว่าๆแล้วค่ะ ตลอดเวลาที่คบที่บ้านรู้ค่ะว่าเรามีแฟน พวกเขาไม่เคยว่าอะไรค่ะ มีแค่บอกให้ดูๆกันไป อย่าใจร้อน ตอนนั้นดีใจมากคิดว่าที่บ้านยอมรับในจุดหนึ่ง เราก็คบกันมาเรื่อยๆค่ะ แต่ที่บ้านก็ยังไม่เคยเจอตัวจริงเขา เพราะเราอยู่คนละที่ค่ะ แยกตัวกันทำงานหลังจากฝึกงานเสร็จ ทีนี้เดือนก่อนแฟนเราคุยเรื่องอยากสร้างอนาคตด้วยกัน เพราะเขาได้เลื่อนตำแหน่งเป็นหัวหน้างานในบริษัท เขาเลยวางแผนจะซื้อรถยนต์สักคันค่ะ เขารู้ว่าพี่สาวเราทำงานที่บริษัทขายรถยนต์ยี่ห้อหนึ่งเขาเลยโทรมาปรึกษา ให้คุยรายละเอียดกับพี่สาวค่ะ
พี่สาวเลยได้เห็นหน้าตาเขาครั้งแรก เพราะเปิดกล้องคุยแบบเห็นหน้า ตอนคุยพี่สาวก็ทักทายเขาแซวเขาไปปกติค่ะ เรารู้สึกดีใจมากเพราะดูพี่สาวเข้ากับแฟนได้ดี แต่หลังจากแฟนวางสายไป พี่ก็บอกเราว่าแฟนเราก็นิสัยดีนะ แต่ไม่หล่อเลย เราน่าตาก็ไม่ได้ขี้เหร่ทำไมไม่หาแฟนที่หน้าตาดีกว่านี้คบ เราจะไม่อายใครเหรอ เราอิ้งไปเลยค่ะ เสียใจมาก ว่าไมถึงพี่พูดจาแบบนั้น หลังจากวันนั้นเหมือนพี่สาวเราจะไปบอกคนที่บ้านค่ะ พ่อกับแม่หรือพวกญาติเริ่มมาพูดกับเราแบบลอยๆ ทำนองว่า เราน่าตาดีมากนะ ทำไมไม่ลองหาแฟนใหม่ที่น่าตาเหมือนกันดู หรือแซวว่าเราชอบของแปลก พูดสารพัด จากเรามองว่าคงแซวเล่นๆ จนมันเริ่มไม่ขำค่ะ ที่บ้านเริ่มพูดจริงจัง เริ่มบังคับไม่ให้เราติดต่อกับแฟน พูดจาเกี่ยวกับแฟนเรารุนแรงขึ้นเรื่อยๆ เจ็บปวดสำหรับเราสุดๆคือเขาพูดว่า เราไม่สงสาารลูกที่เกิดมาเหรอ ว่าอาจจะพิการเหมือนพ่อ หรือแบบอย่าพามาบ้านนะ ที่บ้านอาย จะแต่งกันก็ให้ย้ายกันไปอยู่ที่อื่นเพราะไม่อยากโดนหัวเราะว่าได้ลูกเขาหลานเขาน่าตาใช้ไม่ได้
ตอนนี้เราอึดอัดมากค่ะ ที่บ้านเราเป็นครอบครัวน่ารักและเราก็รักครอบครัวมาก เราไม่โกรธแค้นนะคะที่ที่บ้านทำกับเราแบบนี้รู้สึกเสียใจมากกว่าว่าทำไมถึงได้ดูถูกรูปลักษณ์คนอื่นและมองคนแค่ภายนอก การโดนพูดจาแบบนี้ใส่ทุกวันเราก็จิตตกมากค่ะร้องทุกคืน พอเห็นหน้าแฟนแล้วก็สงสาร พอเห็นหน้าที่บ้านก็ไม่รู้จะรู้สึกยังไง
สงสารแฟนมาก เขาไม่ผิดอะไรเลยไม่รู้ทำไมต้องเจอเรื่องแบบนี้ แฟนยังไม่รู้ว่าที่บ้านพูดถึงเขาในแง่นี้ กลัวเขารู้แล้วจะเสียใจค่ะ เราควรทำยังไงดีค่ะ ทุกคนคิดว่าถ้าที่บ้านได้รู้จักนิสัยแฟนเราพวกเขาจะเปลี่ยนความคิดไปบ้างไหมค่ะ
เรารักที่บ้านนะคะ เราเข้าใจว่าที่บ้านเป็นห่วงเรา มุมมองพ่อแม่เขาอาจอยากให้เราได้สิ่งที่ดีสุด 😭 แต่บางครั้งความหวังดีต้องอยู่บนความพอดีและไม่ทำร้ายใครไม่ใช่เหรอค่ะ