5 วันช่างยาวนานนัก (แต่ความรักเนิ่นนานกว่านั้น 555)  เราเป็นคนหนึ่งที่รอดูละครดั่งดวงหฤทัยเวอร์ชั่นปัจจุบัน อยู่ทุกเมื่อเชื่อวัน ดูสดทุกครั้ง อมยิ้มไปมา พอดูทางทีวีจบ ก็มารอดูคลิป Fin ต่อในยูทูบ พอมีตอนต่อแต่ละ Ep. ออกมาเราก็เวียนดูจนกว่าจะถึงวันพุธ-พฤหัสฯ ที่ได้ดูสดอีกครั้ง เราเชื่อว่าหลายคนก็เป็นอย่างนี้นะ ดูแต่ละตอนไม่เคยพอ มีความรู้สึกเสมอว่าจบเร็วจัง ดูไม่อิ่มเลย

เราชอบละครโรแมนติกที่ดูแล้วอิ่มเอมใจแบบนี้ ไม่ต้องร้อน ไม่ต้องแรง เรื่องราวไม่ต้องมี conflict ไม่ต้องมีดราม่าอะไรมากมาย แค่ดื่มด่ำไปกับเรื่องราวความรักของตัวละครที่ดำเนินไป (ตามเหตุตามผลของบทประพันธ์) เพลิดเพลินกับฉาก วิว สถานที่  มีตัวร้ายโผล่มาบ้างพอให้เลิกคิ้วดู ตัวรองที่บางครั้งมีอ่อนแอและน่าอึดอัดบ้าง แต่ทั้งหมดทั้งมวลก็เป็นองค์ประกอบที่ทำให้ละครมีรสชาติ ฉากไหนเหลือทนนักก็เล่นมือถือรอฉากเจ้าหลวงกาสิกจะออกมา เพราะฉะนั้น ระหว่างรัฐบาลมีนโยบายให้ อยู่บ้าน-หยุดเชื้อ-เพื่อชาติ ป้องกันโควิด-19 และเราเอง "ทีมเจ้าหลวง" ก็รอคอยเวลาให้วันพุธกับพฤหัสฯ เวียนมาอีกครั้ง ระหว่างนี้เพื่อเป็นการฆ่าเวลา และหาความบันเทิงใจไปในคราวเดียวกัน เราเลยไปย้อนดู Ep. 1-7 อีกครั้ง (ที่จริงก็มากกว่า 2 รอบแล้วล่ะ 555) พร้อมคัดภาพเจ้าหลวงรังสิมันต์ (พี่ติ๊กสุดหล่อ) ในฉากที่เราชอบมาฝากกัน ใครมีภาพอื่นๆ จากฉากไหนที่ประทับใจ อยากคุยอยากแชร์ความรู้สึก ขอเชิญชวนมาแบ่งปันกันได้พอเพลินๆ เพราะกว่าจะได้ดูสดกันอีกครั้ง ก็อีกตั้งสองวัน งั้นเราเริ่มก่อนเลยนะ ^^ 


ฉากนี้ Ep.6 บนรถไฟ เจ้าหลวงหน้าใสกิ๊ก (เราไม่เคยอ่านนิยาย แต่ไปฟังเรื่องย่อในยูทูบมา บทประพันธ์เล่ารูปโฉมเจ้าหลวงกาสิกว่า ผิวขาวจัด ตาดำขลับ ริมฝีปากหยักได้รูปชัดเจนสีแดง ถ้าอย่างนั้นพี่ติ๊กก็ใช่เลย) เราชอบฉากนี้เจ้าหลวงอารมณ์กลัดกลุ้ม ไม่รู้จะทำไงให้เจ้าหญิงเปิดใจ เลยมาระบายอารมณ์ลงบนพระเปียโน ( 555 ขอใช้ราชาศัพท์แบบแม่กระวานจอมแก่น) ถามหาจะซื้อกุญแจไขได้ที่ไหนจากเบนลี  แต่ถ้าจะเอาสาระคือ ฉากนี้มีความต่อเนื่องจากการได้เจอเจ้าฟ้าชายทยุติธรใน Ep. ก่อน  เจ้าหลวงเก็บคำพูดของเจ้าชายมาคิด ที่ว่าอย่างพระองค์นั้นหากไร้อำนาจบาตรใหญ่ไปบังคับเขามา ก็ไม่มีหญิงใดจะมอบใจให้อย่างแท้จริงหรอก (โธ่ๆๆๆ อย่าไปเชื่อนะเพคะ)