ช่วงนี้พอจะมีเวลาว่างนิดน่อยค่ะ เลยจะมาแชร์ประสบการณ์การคลอดลูกที่แม่ๆหลายคน อาจจะอยากหาข้อมูลเพื่อเตรียมตัวและเตรียมใจในการคลอดลูกน้อยน่ารักออกมาดูโลกใบนี้

ในวันก่อนคลอดคุณยายกับน้องมาตอนเย็นเพื่อรอเตรียมตัวในการคลอดครั้งนี้ของเรา คลอดตอนอายุครรภ์ 38week6day การคลอดครั้งนี้ คือ วันที่จะคลอด ไม่มีอาการปวดใดๆ ทั้งสิ้น ไม่ว่าจะปวดหัว ปวดตัว หรือปวดท้องคลอด ไม่มีความรู้สึกปวดเลยค่ะ ตื่นเช้าไปส่งสามีทำงาน แวะเมาท์มอยกับพี่ร้านพวงมาลัยเรื่องฝากท้องนิดหน่อย และกลับออกมาลานจอดรถ แม่เจ้า น้ำคล่ำแตกเจ้าค่ะ ทุกกกคนนนนนนน แต่ไม่ได้รู้สึกว่ามันแตก แค่รู้สึกว่ามันไหลเปียกลงข้างขา รู้สึกเหนียวนิดหน่อยจ้า ยืนงงพักนึง แบบเอ๊ะ !! นี่เราจะคลอดใช่ไหม อีก อาทิตย์นึงนะ ยังไม่ได้ลาคลอดเลย 555

แล้วหลังจากดึงสติกลับมา ขับรถกลับห้องด้วยความระมัดระวัง ถึงห้อง ถามแม่ว่า
เรา : มันมีน้ำไหลออกมา เหนียวๆ จะคลอดแล้วใช่ไหม ??
แม่ : คิดว่าน่าใช่แล้วหล่ะ
เรา : ไปโรงพยาบาลเลยไหม หรือว่ารอก่อน
แม่ : ไปเลย จะรอทำไม
เรา : มันไม่ปวดท้องเลยแม่ มีแค่น้ำออกมา
แม่ : ไปอาบน้ำแต่งตัว รีบไปหาหมอ

หลังจากนั้นก็อาบน้ำ เตรียมข้าวของ (เสื้อผ้า ผ้าอ้อม แพมเพิส  ของใช้ต่างๆ ที่จำเป็น (ระหว่างพักพื้นในโรงพยาบาล บางที่มีของเตรียมให้ค่ะ บางที่ไม่มีแล้วแต่โรงพยายาบาลมีนโยบายแบบไหนค่ะ) [Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้แนะนำเตรียมไว้ก่อนคลอดเพื่อความสะดวกหลังคลอดนะคะ เพราะหลังคลอดแล้ว โอ้วววว โหหหหห มากค่ะ   แล้ววานให้พี่ที่สนิทไปส่งโรงพยาบาล

ถึงโรงพยาบาล ประมาณ 9.30 น.ไปลงตรงห้องฉุกเฉินก่อน เพราะคลอดวันอาทิตย์ แต่พยาบาลบอกไปห้องคลอดเลย ก็ตรงดิ่งไปห้องคลอดเลยค่ะ ถึงห้องคลอดรอพยาบาลปตรวจเช็คข้อมูลแปปนึง เข้าห้องตรวจซักประวัติก่อนคลอดนิดนึง นเตียง ถ่างขาาตรวจปากมดลูก เปิด 2.5 ซม. หมอตรวจอยู่ 3 -4 รอบ หมอ 2 หรือ 3 คนไม่แน่ใจ จำไม่ได้ค่ะ เพระว่าเราไม่ปวดท้องคลอดเลย เฉยๆ แบบชิลล์มาก
เรา : ไม่ปวดท้องต้องรอคลอดเลยไหมค่ะ หรือกลับบ้านได้เลย
หมอ : เดี๋ยวหมอเชคปากมดลูกอีกรอบนะ
เรา : เป็นยังไงบ้างค่ะ
หมอ :หมอว่านะ น้ำคร่ำไหลแล้ว ต้องรอคลอดเลย
เรา : ทำไมค่ะหมอ
หมอ : เดี๋ยวจะติดเชื้อ หมอใส่ยาเร่งคลอดจะได้รู้สึกอยากคลอดนะ
เรา : ค่ะหมอ (ในใจคิดว่ามันต้องปวดมากแน่ เพราะเคยอ่านมาว่าปวดกว่าคลอดแบบไม่ฉีดยา)

หลังจากนั้นไปรอห้องคลอด เวลาประมาณ 10 โมง ขึ้นเตียงใส่เครื่องตรวจอัตราการเต้นของหัวใจ วัดความดัน นอนอยู่กับเตียงแบบนั้น ปวดฉี่ก็นอนฉี่นะคะ เรียกพยาบาลเอาที่รองฉี่มาให้ เหมือนกระโถนแต่แบบแบนๆ มีช่องเว้านิดนึง ฉี่ไม่ออกกันเลยทีเดียวค่ะ หลังจากนั้น พยาบาลจะเอาน้ำเกลือมาเจาะใส่แขนและเแน่นอนค่ะ ฉีดยาเร่งคลอดใส่น้ำเกลือ

ตอนแรกนอนสบายๆ ปวดฉี่นิดหน่อย มีการหิวข้าวเล็กน้อย ให้ญาติเข้าอยู่ด้วยแปปนึง ซักประมาณ 10.40 น. เริ่มปวดนิดหน่อย เป็นระยะ ๆ ไม่ปวดมาก ประปาณ 11.30 หมอมาตรวจปากมดลูก 3 ซม. และหมออนุญาติให้คุณพ่อซื้อข้าวมาให้กินได้ ได้กินข้าวขาหมูของชอบ แต่เหมือนมันจะไม่อร่อยเลยค่ะ เริ่มเจ็บมาทีละนิดๆ นอนปวดท้องวนไปค่ะ ปวดค่ะ กั้นเสียงร้อง พยายามหายใจลึกเข้าไว้ พยาบาลกับหมอบอกห้ามร้อง แม่เจ้า เวลาผ่านไป บ่ายโมงกว่าปล่อยให้ฉันนอนเจ็บปวดรวดร้าวคนเดียว มาตรวจปากมดลูก 3 เซนเหมือนเดิม แม่เจ้าโว้ย มันปวดๆๆๆๆๆๆ ปวดแบบปวดเกร็งไปทั้งตัว แต่เราไม่ได้เกร็งนะ มันเกร็งเอง 55555

เวลาล่วงเลย บ่ายสองครึ่ง เราปวดจนเผลอร้อง แบบเผลอกรี๊ดค่ะ พยาบาลตรงใจ วิ่งมาดู ถามว่า
พยบ. : เป็นอะไร
เรา : มันปวดมากเลยค่ะ ปวดไปทั้งตัวเลย
พยบ. : มันก็แบบนี้แหละ พยายามอย่าเกร็งตัวนะ มันจะปวดตัวมากกว่าเดิม เขาใส่ยาตัวนี้ที่มันทำให้ปวดมาก มันเป็นแบบนี้แหละ อดทนอีกนิดนึง
เรา : ค่ะ

แล้วพยาบาลก็เดินจากไป ความปวดมันทวีคูณขึ้นเรื่อยๆ มาเป็นระยะ ปวดเกร็งไปทั้งหลังเลยค่ะ ปวดมากตรงช่วงประมาณสะโพกถึงกลางๆหลังเลยเอวขึ้นมานิดนึง ปวดเหมือนตัวจะขาดออกจากกันเลยค่ะ เวลาปวดนี่จะพลิกซ้าย พลิกขวา เอามือบีบหลังตรงที่ปวด  แต่มันจะมาเป็นช่วงๆ เว้นให้เราหายใจอยู่นิดนึง 55555 รู้แต่ว่าเวลาปวดทรมานมากค่ะ

เวลาผ่านไป บ่าย3 เกือบ 4 โมง ขอให้หมอตรวจปากมดลูกให้ เพราะปวดมากและคิดว่าปากมดลูกฉันเปิดเยอะใกล้คลอดแล้วแหละ แต่ปรากฏว่ายังค่ะ ยังไม่ไปไหน เปิดเพิ่มมาอีกแค่นิดหน่อย หมอบอกรออีกนานอยู่นะแม่นะ จ้าาาา ปวดจะตายแล้วเด้อหมอ อยากจะ ใส่คุณหมอมากค่ะเวลานั้น

5 โมงเย็น สามีเข้ามาเฝ้าได้ เวลานี่แหละค่ะ เหมือนหมอเกลียด พยาลชัง ผัวไม่รัก ลูกสาปแช่ง 555 มันปวดแบบ ปวดมากๆๆ ปวดมากที่สุด ปวดแบบ 3 นาทีปวด 4 นาทีปวดอีกแล้ว ปวดแบบขอหายใจนานๆหน่อยได้ไหมลูก คุณพ่อซึ่งนั่งอยู่ข้างๆ นั่งไม่ติดเก้าอี้แล้วค่ะ เราร้องปวด แบบพลิกซ้ายพลิกขวาก็ไม่ช่วย หายใจยาวๆ ก็ไม่ช่วย แบบร้องแบบ "มันมาอีกแล้ว" และให้สามีนวดหลังตรงที่ปวดก็ไม่ช่วยอะไรเลย ไม่หายจ้าไม่หาย เป็นอยู่แบบนี้เกือบ ชั่วโมงได้ จนคำว่า "มันมาอีกแล้ว" ถูกสามีล้อ แล้วขำกั่นลั่นบ้านจนถึงทุกวันนี้ค่ะ นึกถึงแล้วมันขำมากๆ ค่ะ แบบร้องลั่นห้องรอคลอด น้องชายที่รออยู่ข้างนอกยังได้ยินค่ะ มันก็ยังล้อเราเหมือนกัน 555

จนเกือบจะ 6 โมงเย็นรู้สึกมีลมเบ่งแบบเขากันอ่ะค่ะ แบบอือหือปวดท้องก็ปวดเหมือนหัวลูกจะโผล่ออกมาแล้วอ่ะค่ะ มันดันและเคลื่อนลงมาที่ปากมดลูกจนเราลูกสึกได้ว่าจะออกมาแล้วนะแม่ แม่พร้อมรึยัง หนูพร้อมแล้วนะครับ เราบอกแฟนเรียกหมอมาตรวจให้หน่อยแฟนไม่เรียกให้บอกเดี๋ยวหมอก็มา เราแบบจะด่าก็ปวดท้องลูกก็จะออกมาแล้วเนี่ย ไม่ไหว ตะโกนเรียกหมอเลยค่ะ วินาทีนั้น แฟนบอกเงียบอีก เงียบห่าอะไร กูจะคลอดแล้ววว กูไม่ไหวแล้ว จะเบ่งแล้วนะ โว้ยยยยยย

หมอ หมอ จะคลอดแล้ว จะออกมาแล้วหมอ ซึ่งหมอตกใจรีบวิ่งมา บอกว่าเป็นอะไร บอกอยากจะเบ่งแล้วค่ะ หมอตรวจปากมดลูก 8 ซม. แม่เจ้า เตรียมตัวเข้าห้องคลอดแทบไม่ทันเลยเจ้าค่ะ หมอบอกรอนานหน่อยนะเป็นไง ผ่านไป ชม.เดียว จ้า พร้อมคลอด เตรียมของในห้องคลอดแทบไม่ทันแม่เบ่ง

วินาทีเข้าห้องคลอดแล้วรู้สึกแบบฉันจะไม่ตายแล้ว ฉันจะรอดแล้ว จะหายปวดแล้วโว้ยยยยยยยยยย คิดว่าจะเบ่งให้ลูกออกมาให้เร็วที่สุด แต่หมอกับพยาบาลบอกให้รอก่อน เตรียมของแปปนึง ยังไม่เสร็จ เอาจะเบ่งแล้วหมอ จะออกแล้วหมอ เสร็จยัง แปปนึง เป็นแบบนี้ประมาณ 5 นาทีได้  เตรียมของเสร็จหมอ intren กับหมอ extern คุยกันบอกกัน บอกแม่ว่าจะตัดแผลฝีเย็บนะ เจาะถุงน้ำคร่ำนะ เดี๋ยวคุณแม่เตรียมตัวเบ่งนะครับ ถ้าหมอบอกเบ่ง แปปนึงนะครับ เราบอกปวดฉี่ค่ะหมอ หมอบบอกแปปนึง ไม่ทันค่ะ ฉี่พุ่งเป็นะอองสายฝนเกือบโดนพยาบาลกับหมอ ขอประทานอภัยหมอกับพยาบาลด้วยค่ะ ทำความสะอาดเสร็จ หมอนั่งประจำที ตัดแผลฝีเย็บ เจาะน้ำคร่ำ ที่นี้ลมเบ่งมาหนักมาก ปวดหนักมากเหมือนกัน จะเบ่งแล้วนะ เบ่งแล้วนะหมอ หมอถ้าหมอบอกเบ่ง เบ่งเลยนะคุณแม่ พร้อมรึยัง 1 2 3 ยังไม่พูดเบ่งเลยค่ะ แม่เบ่งน้องออกมาแล้ว หมอเกือบรับน้องไม่ทัน หมอบอกแบบนั้น เกือบแล้วนะ ไม่มีใครเบ่งครั้งแรกแล้วออกเลยแบบนี้นะ มันอันตรายรู้ไหม เราได้แต่ยักหน้าแล้วบอกค่ะ ทั้งหมอทั้งพยาบาลวิ่งวุ่น หมอตัดสายสะดือเสร็จยกหน้าที่ให้พยายาลต่อ ทำตวามสะอาดเช็ดเหลือ เช็ดมูก หมอก็ตรวจดูความเรียบร้อย ซักพักหมอก็ กด รก ออกมาจากหน้าท้องเรา แบบมันรู้สึกปวดมากตอนกดออกมา แต่พอ ออกมาแล้วรู้สึกโล่งค่ะ นอนรอแปปนึง พยาบาลจะเอาลูกมาวางที่ออกเราค่ะ น้ำตาซึมเลยค่ะ นี่หรอที่เราปวดมา 8-9 ชม. ไอ้คนๆ นี่ใช่ไหม 55555 ระหว่างนั้นหมอก็เย็บแผลค่ะ ของเราทรหด อดทนนิดนึง ใช้หมอในการเย็บถึง 3 คน แค่เย็บแผลน่าจะ ชม. นึง เนื่องจากเราเบ่งเร็ว และน่าจะแรง ทำให้เอ็นหูรูดทวาร (ตูด) ไม่สามารถทำงานได้ หุบไม่ได้อ่ะค่ะ 5555 คุยกันว่าจะเย็บแบบไหน เย็บแล้วจะหายไหมเย็บอยู่แบบนั้น สลับหมอคนที่ 1 ไปหมอคนที่ 2 ไปหมอคนที่ 3 และวนกลับมาหาหมอคนที่ 1 2 3 สลับกันแบบนี้ 1ชม.ค่ะ หุบตูดเป็นว่าเล่นเลยค่ะ [Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้แนะนำว่า ควรทำใจให้สบายๆ ในการคลอด ฟังหมอพูด ทำตามหมอ เพื่อลดความเสี่ยง และเพื่อความปลดภัยของลูกน้อยและตัวแม่เอง (แต่ตอนนั้นมันอั้นไม่ได้แล้วค่ะ ทั้งปวด ทั้งลมเบ่ง ต้านทานไม่ไหวแล้วค่ะหมอ ขออภัยด้วย และขอบคุณที่ทำให้เราทั้งคู่ปลอดภัยค่ะ)แล้วเขาจะรอดูว่าเราจะตกเลือดจากการคลอดด้วยไหม จำไม่ได้ว่าทำอะไรบ้าง แต่น่าจะให้นอนเฉยๆ นวดๆบริเวณหน้าท้อง ถ้าจำไม่ผิดนะคะ แล้วก็ไปห้องพักพื้นค่ะ


เป็นประสบการณ์ที่อยากมาเล่าให้ฟังค่ะ ตอนนี้น้อง 1 ขวบกว่าแล้ว แข็งแรงน่ารัก ดื้อบ้างนิดหน่อย

เป็นกำลังให้คุณแม่ตั้งครรภ์และรอวันคลอดทุกคนค่ะ เชื่อว่าถ้าได้เจอลูกน้อยความปวดมันจะหายไปค่ะ ฝากท้องและตรวจตามนัดคุณหมอ กินยาให้ครบ ขอให้ตัวเล็กสมบูรณ์แข็งแรง ถ้ามีอะไรผิดปกติ ขอใหไปพบหมอนะคะ อย่ามัวแต่ถามคนนั้น คนนี้ เราจะรู้ว่าเราไม่ปกติ หมอจะช่วยให้เราสบายใจค่ะ เราคิดว่าแบบนั้น

ปล.พิมพ์ในโทรศัพท์ อาจจะอ่านยากนิดนึง ขออภัยมา ณ ที่นี้ด้วยค่ะ