ตามหัวข้อเลยค่ะ เทอมนี้เราได้เกรด3.55 ได้ที่8ของห้อง ถ้าเปรียบเทียบกับเพื่อนในกลุ่มเราได้เกรดน้อยที่สุดในกลุ่ม เพื่อนๆได้3.7 ,3.9 ส่วนเราได้แค่3.5 แล้วเราก็บอกเรื่องเกรดกับพ่อแม่ แม่บอกว่า"แล้วทำไมเพื่อนถึงได้เยอะกว่าละ"เราก็ตอบว่า"ไม่รู้เหมือนกัน"คือตอนนั้นเราก็คิดในใจ คนเราสมองมันไม่เหมือนกัน แม่ก็บอกว่า"เพื่อนเขาพัฒนากันไปถึงไหนแล้ว" "หนูก็พัฒนาแล้ว"คือเทอมที่แล้วเราได้เกรดน้อยกว่านี้3.4เอง
แม่บอกว่า"แต่มันยังไม่ดีบอก" คือเราโคตรเกลียดคำนี้เลย คือตอนนั้นอยากร้องไห้มากๆแต่ต้องกลั้นเอาไว้ คือแค่เราฟังคำพูดที่ว่า "ทำได้ดีมากเลยลูก"เก่งที่สุดแล้ว"ซึ่งเราไม่เคยได้ยินเลย คือเราพยายามที่สุดแล้วแต่มันได้แค่นี้จริงๆ จากนั้นเขาก็บ่นตามประสาผู้ใหญ่ แบบถ้าไม่ติดเกมติดโทรศัพท์ เกรดคงได้เยอะกว่านี้