เหงาและโสด เลยโหลดแอฟทินเดอร์มาเล่น เจอผู้ชาย match ด้วย คุยกันสักอาทิตย์ ลองนัดกินข้าวกัน  ก็เข้าใจเลยว่าทำไมต้องสตรอง

      มื้อแรกอาหารตามสั่งธรรมดาๆ  ผู้หญิงจ่ายว่ะ เหตุผล ลืมกดตังเพราะรีบมาหาเรา (มองบนดีมะ) กินเสร็จแยกย้ายจ้า  เราก็แบบคือไรแว๊  เชื่อครึ่งไม่เชื่อครึ่ง ไม่ยากมองโลกในแง่ร้ายอาจจะลืมจริงๆก็ได้

       อะๆ รอบลองใจ ต้องสตรองแม่นบ่อ  คุยในแอฟจนเราคิดว่า เออ ก็โอเคเพราะอายุ 41 แล้วน่าจะคุยง่ายและรู้เรื่อง   ฝ่ายชายแบบในแอฟก็คุยดี มีเหตุผลหน้าที่การงานก็โอเค  

        คุยในแอฟอีก2-3อาทิตย์ขอคุยในไลน์   เราก็แบบได้ แค่คุย พอย้ายคุยในไลน์ เค้ามีหลายมุมที่แบบเออ น่าค้นหาจนลืมเรื่องข้าวมื้อแรกไปเลย555

คุยเรื่อยๆ จนนัดเจอรอบสอง ฝ่ายชายเอ่ยปากชวน

เราชั่งใจเกือบ 3-4 วัน หลอนตอนอาหารตามสั่ง  รอบนี้ร้านข้าวมันไก่  เราไปถึงก่อน ผู้ชายมาทีหลังติดชาเย็นมาให้บอกว่าไถ่โทษวันนั้นเรื่องข้าวมื้อแรก

         เราก็แบบอะโอเค หยวนๆ  สั่งข้าวมันไก่กินปกติ แถมสั่งกับบ้านอีก ตอนจ่ายตัง เราจ่าย  เราคือแบบแอบด่าในใจ (   อีเตี้ย)  เราจ่ายตังแล้วขึ้นรถขับออกมาโดยไม่มองหน้า บล็อคไลน์ใน 3 วินาที เฮ้อ. กุโง่จนได้  # ที่จ่ายเพราะฝ่ายชายมันหายไปกับข้าวมันไก่ 2ห่อ เหลือเราเฝ้าโต๊ะ 

         ฮาตัวเองมว็ากกก มันมีผู้ชายแบบนี้ด้วยหรอวะอายุไม่ใช่น้อยๆ  คือไรเนี่ย 

         # ผู้ในทินเดอร์ มีดีและไม่ดีก็ระวังเอาเองเด้อ นี่คือโสดไง ก็เม้าท์มอยต่อไป