คือเรื่องมีอยู่ว่าเราทะเลาะกับแฟนค่ะทะเลาะแล้วก็หายเป็นปกตินี่แหละค่ะพอมาตอนเช้าก็ปกติดีนะคะเราก็ชวนแฟนพาไปทำธุระของเราแล้วที่นั่นคือมีคนชุลมุนไม่มากหรอกค่ะแต่เป็นในเมืองแล้วตอนแรกก่อนจะออกมาทำธุระเราก็ยื่นแมสให้แฟนแฟนบอกไม่เป็นไรไม่ใส่หรอกเราก็นึกว่าเขาจะไม่ใส่จริงๆเราก็เลยโอเคงั้นวางไว้บนโต๊ะนะแล้วพออกจากห้องก็พาไปทำธุระแล้วพอถึงที่นั่นปรากฏ​ว่าเเฟนเราถามหาแมสกับเราว่าแมสปิดปากหละแฟนจะใส่เราก็เลยงงว่าเอ๊ะเธอไม่ได้บอกให้เค้าเอามาหนิแฟนเราก็เลยว่าเเฟนบอกแล้วแต่เราไม่ได้ยินเองตอนนั้นแค่พูดเล่นแต่ก่อนออกมาจากห้องก็บอกแล้วให้เอามาด้วยแฟนเราพูด​ เราก็เลยโอเคเราคงไม่ได้ยินเองโอเคเรายอมรับผิดเราขอโทษ​ พอเราสองคนไปทำธุระเสร็จปึ๊บก็ออกมาเอารถกำลังจะขับกลับแล้วแฟนเราก็พูดประมาณว่า​ ว่าจะไปเซนทรัลเธอทำไมไม่เอาแมสมา​ ที่จริงก็หยาบกว่านั้นแต่ว่าเอาแค่นี้แหละ​ นั่นแหละค่ะละก็มาทำหน้ายากใส่เราเราก็โอเคเค้าขอโทษเค้าไม่รู้นึกว่าเธอจะไม่ใส่จริงๆ​ ละก็เลยหน้ายากค่ะ​ ละทีนี้พอกลับถึงห้องแฟนเราหวุดหวิดมากไม่พูดไม่จาแฟนเราก็นั่งลงเราก็ง้อสิคะก็ประมาณว่าเอ้ยเค้าขอโทษจริงๆนะก็เค้าไม่รู้แล้วเราก็อยากง้ออยากน่ารักง้อแง้งใส่แฟนเป็นปกติแหละค่ะเราก็ง้ออยู่อย่างงั้นละทีนี้นางทำหน้าโมโหมากละก็สะบัดแขนเราออกไปแรงๆละก็ว่าอย่ามาเซ้าซี้ดิ้! รำคาญ​ เรานี่แบบสตั้น......คือเป็นอะไรกูผิดอีกละหรอ(นึกในใจ)
ละทีนี้เราก็พูดกับแฟนว่าโอเคเค้าจะอยู่เฉยๆ.. ทีนี้นางลุกไปหยิบกุญแจรถละก็กลับบ้านไปเลยจ้าา.. ไอ้เราก็งงสิงงไปสิค้างคามากกกูทำไรผิดด​ พอตกเย็นๆมานางบล็อคเฟสเราบล็อคไอจีเราเข้ามาแอคเค้าท์เราเเล้วลบรูปที่เราลงคือเราไม่โอเคเราเลยไลน์ไปหานางว่าไม่มีเหตุผลบลาๆเราก็พิมไปเป็นกิโลปรากฏ​ว่านางไม่อ่านไม่ตอบจ้าเราเลยรอโอเคเรารอตั้งแต่บ่ายสามจนถึงหกโมงเย็นก็ยังไม่ตอบทางเราก็อยากจะเคลียให้รู้เรื่องเราเลยตัดสินใจไปบ้านนางทันทีบ้านนางไกลจากบ้านเรามากเราแต่เราก็อยากเคลียพอไปถึงเราเห็นแต่หัวนางยืนขายของอยู่เราไม่เห็นทางปู่กับย่านางนั่นอยู่ด้วยเราเลยตัดสินใจเดินเข้าไปพอเข้าไปเท่านั้นแหละเราก็เห็นปู่ย่าของนางนั่งข้างๆแล้วนางก็ยืนขายของอยู่(บ้านนางเป็นร้านขายของชำ)​ทีนี้พอเราเห็นปู่ย่าเรากะลังจะเดินออกแต่ย่ามองมาพอดีกับปู่เราเลยเลิ่กลั่กอ่ะไม่รู้จะทำไงขาก็ก้าวไม่ออกย่ากับปู่ก็ยิ้มให้แบบมีไรรึเปล่าเราก็สวัสดี​ค่ะ​ละทีนี้แฟนเราที่กำลังขายของอยู่นางก็เงยหน้าขึ้นมาเหมือนนางตกใจว่าแบบมาทำอะไรเนี่ยยยย!!!! นั่นแหละละทีนี้นางก็เดอนออกมาพูดเบาๆกับเราว่ากลับไปหลับไปก่อนค่อยคุยกันตอนแรกเราก็ไม่ยอมแหละเราก็โอเค๊กูกลับก็ได้พอถึงตอนร้านนางปิดนางก็รัวข้อความมาหาว่าเราไปบ้านนางทำไมมีไรทำไมไม่คุยในนี้เเล้วเขาก็ว่าเราว่าเราอ่ะทำให้ปู่กับย่ามองนางไม่ดีอย่าง้นอย่างนี้หาว่าเราล้ำเส้นเกินไป​.... โอเคเรายอมรับเราล้ำเส้น​ แล้วนางก็โกรธใหญ่เลยบอกว่าถ้าเราไม่ไปบ้านนางเราคงไม่ได้เลิกกันคือเราก็งงเราไม่เข้าใจก็เราไม่รู้ว่าถ้าไปคงไม่เป็นไรหรอกเราไม่เข้าใจมากแล้วนางก็ด่าเราสารพัดอี อีสัสบลาๆนั่นแหละแล้วนางก็ขุดเรื่องแฟนเก่าเรามาพูดที่ว่าเราเคยมีอะไรกับคนเก่านางก็พูดว่าเราร่านอย่างนู้นอย่างนี้โอเคเรายอมรับว่าเราง่ายแต่กับคนเก่าแค่ครั้งเดียวเเต่กับคนปัจจุบันอย่าให้นับเลยคือเวลามีอะไรเรายอมเขาทุกอย่างเราง้อเขาเวลาเขานอยพอเราโกรธเขาก็หาว่าเรางี่เง่าน่ารำคาญเราเก็ต้องเป็นฝ่ายไปขอโทษตลอดโอเคมันก็ไม่เกี่ยวกันหรอกเอาเป็นว่านางบอกเลิกเราเเล้วบอกว่าเราล้ำเส้นเราทำชีวิตนางพังเราทำชีวิตนางซวยหาปัญหาให้แทบทุกวันเราก็คิดว่ากูทำไรให้กูหาปัญหาอะไรนี่เราคิดในใจเราไม่ไหวจริงๆแต่คือเราไม่อยากเลิกเเต่เขาเกลียดเราไปแล้วเขาบอกจริงๆเขาไม่อยากเลิกเลยแต่เพราะเราล้ำเส้นเขามากเกินไปเขาเลยทนไม่ไหวที่จริงมันก็ผิดที่เราแหละเราก็รส.ผิดที่ไปบ้านนางตอนนั้นแต่ทำไงได้เราก็อยากเคลีย... สุดท้ายก็เลิกกันนางก็ยังคงเกลียดเรา
พอวันต่อมาเราก็คิดถึงนางเราก็ยังรักอยู่เราเลยหาเรื่องบลาๆที่ตะไปพูดกะนางบ้างแต่นางก็ยังพิมมาว่าอะไรจะเรียกอะไรนักหนารำคาญ! นางพิมแบบนี้เราก็โอเคไม่เป็นไรมันผิดที่เราเองเราทำตัวเราเองเราก็จะสู้ต่อเพื่อให้เขากลับมามันมีเหตุผล​นะว่าทำไมอยากได้คนนี้กลับมาเพราะว่าเราผ่านอะไรมาด้วยกันมากเราเคยเลิกกันมาแล้ว3ครั้งส่วนใหญ่นางก็ขเลิกและขอคืนดีเองส่วนคนยื้อคือเราเราไม่รู้ว่าครั้งนี้จะได้กลับมาหากันมั้ยทุกคนมีความเห็นบ้างมั้ย..
ปล. มีใครให้คำปรึกษาเพิ่มเติมได้บ้างมั้ยเราอยากทักไปหลังไมค์😖