เสน่ห์ของตลาดหุ้น ไม่ว่าจะมีข่าวร้ายแค่ไหน แต่เมื่อลงถึงจุดๆหนึ่งมันจะต้องมีเด้งเสมอ

ใครใคร่ซื้อก็ซื้อ ใครใคร่ขายก็ขาย ระมัดระวังตัวเองกันด้วย จุดเด้งเริ่มต่ำลงมาเรื่อยๆนะครับ
ต่างชาติขายมาตลอด ในประวัติศาสตร์ตลาดหุ้นไทยส่วนใหญ่แนวโน้มของการขึ้นลงในรอบใหญ่มาจากเม็ดเงินจากต่างชาติ ผมไม่เชื่อในพลังเม่าไทยเพราะเม่าไทยต่างคนต่างคิดไม่ค่อยสามัคคีกัน มีทั้งเชียร์ มีทั้งแช่ง

พวกแช่ง (ส่วนใหญ่ลดพอร์ตไปแล้วเกือบครึ่ง หรือ ล้างพอร์ตไปแล้ว) อย่างที่รู้กันชอบตั้งเป้า 600-700-800 แล้วก็แช่งในใจกันไป แต่มีบางพวกเก็บอาการไม่อยู่อยากได้ตามเป้าจนตัวสั่น ต้องคอยเป่าประกาศไปทั่วก็มี

พวกเชียร์ (พวกขายไม่ทัน , พวก VI จำเป็น , พวกไม่ขายไม่ขาดทุน ,พวกขาดทุนกำไร) กลุ่มนี้บางพวกถ้าตัดใจขายไม่ได้ก็ต้องกอดหุ้นกันไป และคอยคิดแต่ในแง่ดีๆเช่น รอรับปันผล หรือไม่ก็ต้องคอยปรับพอร์ตทำ SAP และหวังว่าสถานการณ์จะดีขึ้นในเร็ววัน ผมเชื่อว่าพวกเชียร์หุ้นในสภาวะแบบนี้สามารถเปลี่ยนเป็นพวกแช่งได้ในชั่วข้ามคืน ถ้าเขาตัดใจขายหมดพอร์ตแล้ว เพราะเงินไม่เข้าใครออกไครทั้งนั้น 

ช่วงหุ้นเด้ง นักลงทุนเม่ากล้าตาย แต่ผมเชื่อว่าเหลือไม่มากแล้ว (กลุ่มนี้รู้ในใจว่าหุ้นไม่ใช่ช่วงขาขึ้น) แต่อยากจะเข้าไปตะลุมบอนและคิดว่าตัวเองจะเข้าและออกได้เป็นคนแรกๆ ส่วนใหญ่จะติดกับดักความโลภตัวเองทั้งนั้น มีเพียง 30-40% ที่มีกำไรติดไม้ติดมือกลับมา มากบ้างน้อยบ้างแล้วแต่

สิ่งเตือนใจกันลืม "อย่าลืมว่านี่คือวิกฤตซ้อนวิกฤต" จบเรื่อง COVID19 แล้วยังต้องมีเรื่องให้เหนื่อยกันอีกยาวครับ

ดูแลและบริหารสภาพคล่องกันให้ดีๆครับ เพื่อครอบครัวและคนที่คุณรัก
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่