ฉันเป็นคนป่วยโรคไต ฟอกไตทางช่องท้องมา 3 ปี ถูกสามีทิ้ง ตั้งแต่ป่วยแรกๆๆ ต้องดูแลตัวเอง ดูแลลูก ฐานะก็ป่นกลางไม่ได้ร่ำรวย ลำบากบ้างบางครั้ง อาศัยอยู่กับพ่อ แม่  พ่อป่วยเป็นถุงลมโปงพอง แม่ทีหินปูนในสมอง จะวูบในบางครั้ง มีน้าที่เป็นผู้ป่วยทางจิต ฉันต้องคอยดูแล พาพ่อ แม่ไปหาหมอ รวถึงตัวเอง มันเหนื่อยนะ แต่ก็ถูกแม่คอยพูดกรอกหูว่าอยู่บ้านไม่ต้องเช่า ข้าวไม่ต้องซื้อ กูน้อยใจนะ ทำแทบตาย แต่คำพูดที่ถากถางมันเจ็บ ต้องทำดีแค่ไหนคำพูดพวกนี้ถึงจะหมดไป ก็จริงค่าใช้จ่ายในบ้านแม่รับผิดชอบ เขาเหนื่อยเขาเลยพูด เราไม่โกรธแค่น้อยใจ เราไม่มีเงินให้ แต่เราช่วยได้แค่แรง ช่วยดูแลพาไปหาหมอ ช่วยขับรถพาไปไหนต่อไหน เราติบแทนได้แบบนี้ แต่จะตอบแทนด้วยเงินเราไม่มี มีก็พอรับผิดชอบลูก ค่าใช้จ่ายในการหาหมอแต่ละเดือน เราโชคดีที่มีเพื่อนๆๆพี่ๆๆคอยช่วยในเวลาที่เราขัดสนในเวลาที่ไปหาหมอบางครั้ง เราจะรบกวนเขาตลอดก็ไม่ได้เขาก็มีภาระเหมือนกัน รับจ้างทำอะไรเราทำหมด เพื่อให้ได้เงินมาดูแลตัวเองกับลูก แค่ขอิย่าให้เเม่เลิกพูดถากถาง ลูกคนนี้น้อยใจ