คือน้องชายเราทำผู้หญิงคนนึงท้องค่ะทางบ้านเรารับผิดชอบทุกอย่าง จนหลานเราคลอดออกมาถึงตอนนี้หลานเรา 3 ขวบแล้ว แต่ปัญญาของเราคือผู้หญิงที่เป็นน้องสะใภ้ของเราเค้านิสัยแย่มากเราอดทนมาตลอดตั้งแต่นางท้องจนถึงตอนนี้ ไม่ว่าจะพูดจะปรับให้นางทำความเข้าใจกับเรายังไงนางก็ทำตัวเหมือนเดิม เราเคยโมโหมากๆ ถึงขั้นไล่นางออกจากบ้านมาแล้วแต่นางก็ดูไม่สะทกสะท้อนอะไรแล้วก็ยังทำทุกอย่างแบบเดิม เราจะอธิบายวีรกรรมนางด้านล่างนี้นะคะ
1. ตื่นสายมากกกกกกกกกก คือเด็กเล็กอะค่ะต้องทานอาหารเช้าแล้วนางตื่น 8.45 น. เหลือเวลา15นาทีเพื่อเตรียมตัวไปทำงานตอน 9.00 น. ไม่เคยตื่นเช้ากว่านั้นเพื่อมาอาบน้ำให้ลูกหรือทำอาหารให้ลูกเลย เนื่องจากเรากับน้องชายต้องออกจากบ้านไปทำงานตั้งแต่ 6.30 น. แล้วหลานตื่นตอนประมาณ 7.30 น. เราเลยแก้ปัญหาที่หลานจะไม่ได้กินข้าวโดยการทำอาหารไว้ตอนกลางคืนแล้วบอกนางว่าให้ตื่นเช้าอีก15นาทีแล้วเอาอาหารที่เราทำไว้ให้ใส่ไมโคเวฟและป้อนหลานเราก่อนไปทำงานหน่อยแต่นางก็ไม่ทำค่ะ สุดท้ายเราเลยต้องขอให้พี่เลี้ยงมาเช้าขึ้นเพื่อมาป้อนข้าวหลานเราแทนเพราะสุดจะทนและก็หมดคำพูดแล้ว ถ้าวันไหนเป็นวันหยุดของนางนางจะตื่นเที่ยงตื่นบ่ายเลยค่ะ พอหลานเราตื่นนางจะลุกมาเปิดประตูให้หลานเราออกจากห้องแล้วเดินลงมาที่ชั้น1เองหรือไม่ก็เปิดโทรศัพท์ให้ดูซึ่งตรงนี้เราไม่พอใจมากๆเพราะเราไม่ต้องการให้หลานติดโทรศัพท์เคยพูดตกลงกันแล้วแต่ทุกอย่างเหมือนเดิม (นางหยุดวันธรรมดาซึ่งหยุดไม่ตรงกับเราและน้องชาย)
2. ขมขู่น้องชายเรามากๆ หลายๆเหตุการณ์เราแอบไปได้ยินโดยไม่ได้ตั้งใจแต่พอได้ยินแล้วมันโกรธมากๆค่ะ เช่น ถ้าน้องเราไม่ทำตามที่นางต้องการนางจะพังบ้านเราค่ะ ซึ่งบางครั้งไม่ใช่แค่คำขู่แต่นางทำแบบนั้นจริงๆ นางจะขว้างของออกมาจากห้องล้มโต๊ะคว้ำตู้ โวยวายเสียงดังใช้คำด่าแบบไม่รู้ขุดจากไหนมาด่า ข้าวของในบ้านพังกระจกแตกไปหลายบานสุดท้ายต้องจบลงที่น้องเราต้องขอโทษแล้วทำตามที่นางต้องการ ส่วนใหญ่เหตุการณ์แบบนี้จะเกิดขึ้นตอนกลางคืนค่ะช่วงตี 2 เป็นต้นไปค่ะ พ่อแม่ของเรานอนแล้วต้องสะดุ้งตื่นเพราะอะไรแบบนี้ตลอด เรากับแม่เคยเปิดใจคุยกับนางว่าอะไรคือสิ่งที่นางต้องการไม่สบายใจอะไรคุยกันดีๆได้มั้ยนางรับปากว่าได้นางจะปรับตัวแต่ 2 วันต่อมากก็ทำแบบเดิม เราเคยไปปรับความเข้าใจกับนางอธิบายกับนางว่าพ่อเราป่วยนะทำแบบนี้อาการพ่อจะแย่ช่วยเลิกทำแบบนี้ได้มั้ยแต่ทุกอย่างก็เหมือนเดิม เรากับแม่เคยพยายามคุยทำนองนี้หลายครั้งแต่ก็ไม่เคยเปลี่ยนเลยค่ะ (พ่อเราป่วยมีโรคประจำตัวและนอนหลับยากมากวันไหนที่นางโวยวายตอนกลางดึกพ่อเราจะนอนต่อไม่ได้ส่งผลให้เช้ามาพ่อเราจะปวดหัวความดันขึ้นและทานข้าวได้น้อยลง) มีอยู่วันนึงนางทะเลาะกับน้องชายเราเพราะนางจะออกไปเที่ยวกลางคืนแต่น้องเราไม่ให้ไปทำให้นางไม่พอใจพังบ้านเราเหมือนเคยเราที่อดทนมาตลอดเริ่มจะไม่ไหวเลยเดินไปบอกน้องชายว่าให้ปล่อยนางไป จะไปไหนก็ไปเลยแต่เอาเสื้อผ้าไปด้วย ไปแล้วไม่ต้องกลับมาอีกส่วนหลานทิ้งไว้นี่แหละเอาไปก็ตายเปล่า นางเถียงกลับเรามาว่าเพราะไม่มีที่ไปหรอกถึงได้อยู่ถ้ามีที่ไปไปนานแล้ว เราโกรธจนตัวสั่นแม่ต้องมาบอกให้เราใจเย็นๆ ให้อดทนเพื่อหลานจะได้มีแม่ไม่เป็นเด็กบ้านแตก สุดท้ายเราก็ต้องเป็นคนที่อดทนอีกเหมือนเดิม
3. เรื่องเงินและความเอาหน้าชนะเลิศ อาของเราไม่มีลูกเพราะอาสะใภ้ป่วยไม่สามารถมีลูกได้ทำให้เวลาว่างกับการใช้เงินต่างๆ ของอาจะมาเต็มที่กับบ้านเราโดยเฉพาะกับหลาน อาสะใภ้เรารักหลานมากๆตามใจสุดๆ วันไหนที่อามาที่บ้านแล้วนางอยู่นางจะมาเอาหน้าทำเป็นเลี้ยงลูก รักลูก ดูแลลูก ทั้งที่จริงคือตรงกันข้ามเลยซึ่งอาเรากับอาสะใภ้ก็รู้นะว่านางสตอแต่ความที่เค้าเป็นผู้ใหญ่ก็เลยเฉยๆ เราจะสอนหลานให้หยอดกระปุกเราซื้อกระปุกที่เวลาหยอดแล้วจะมีเสียงมาให้หลาน หลานชอบมากทำให้เค้าชอบหยอดกระปุกไปด้วย ซึ่งหลานก็จะขอเหรียญจากบรรดาปู่ๆย่าๆไปหยอดอาสะใภ้เรามาทีนึงจะแลกเหรียญมาให้หยอดทีละหลายร้อยสุดท้ายโดนอีแม่แกะไปซื้อเสื้อผ้าของส่วนตัวและบุหรี่จนหมด ตรงนี้ทำให้เราโกรธมากๆ เราเลยบอกหลานว่าหยอดเสร็จให้เอาไปเก็บที่ในห้องปู่นะเงินในกระปุกจะได้ไม่หายหลานก็ทำตามที่เราสอนนางโกรธเรามากที่เราสอนหลานแบบนั้น นางเลยเข้ามาเอากระปุกหลานที่ห้องพ่อของเราไปหยอดกาวตรงที่เป็นฝาแกะเงินเพื่อไม่ให้ใครแกะได้พอถึงวันเกิดหลานเราจะแกะเงินจากกระปุกไปฝากธนาคารให้หลาน นางมาบอกเราว่านางจะแกะเงินออกจากกระปุกเองแต่สุดท้ายก็ต้องผ่ากระปุกเพราะกาวมันแน่นมากเปิดฝากระปุกไม่ได้ หลานเราร้องไห้ใหญ่เลยเพราะเสียใจที่กระปุกพังนางไม่โอ๋แต่ลากหลานเราไปตีใหญ่เลยนางบอกว่าหลานเราร้องไห้ไร้สาระน่ารำคาญเราโกรธสุดๆ โอ๋หลานไปโมโหไป
4. หน้าที่ของแม่ที่นางควรทำเช่น ซักเสื้อผ้าลูก ล้างขวดนม นางไม่เคยสนใจทำ หน้าที่ทั้งหมดน้องชายเราต้องเป็นคนทำนางมีหน้าที่เดียวคือกล่อมนอนตอนกลางคืนวันไหนที่น้องชายเราทำงานไม่ได้กลับบ้านเราต้องเตรียมตัวตื่นกลางดึกเลยเพราะนางจะทิ้งลูกให้นอนในห้องคนเดียวส่วนตัวนางก็ออกไปหาเพื่อนถ้าหลานร้องเมื่อไหร่เราก็ต้องตื่นแล้วรีบวิ่งไปโอ๋แลtพามานอนห้องเราแทนเป็นแบบนี้ทุกคืนที่น้องชายเราไม่อยู่
5. เรื่องการสูบบุหรี่ เป็นเรื่องที่เราจับได้ตั้งแต่ตอนท้องนางหยุดไปช่วงตอนท้องแต่พอคลอดนางก็ไม่เคยหยุดอีกเลยบ้านเราไม่มีคนสูบบุหรี่พอนางสูบแล้วเดินเข้ามาคือมันเหม็นมาก แล้วอันตรายกับหลานด้วยเรากังวลตรงนี้มากๆ ช่วงหลังมากนี้หลานเราเริ่มโตมีพัฒนาการการเลียนแบบแล้วหลานเราใช้ขนมทำเป็นบุหรี่เรานี่ปรี๊ดแตกเลยค่ะไม่ชอบมากๆ
มีเหตุการณ์อีกหลายเหตุการณ์ที่ทำเราสุดแสนจะหมดความอดทน ภาวนาทุกวันให้นางออกจากครอบครัวเราไปสักทีตั้งแต่มีนางเข้ามาครอบครัวปั่นป่วนมากและใครก็ทำอะไรนางไม่ได้ตัวเราเองก็จนใจสุดๆ ครอบครัวนางเราไม่รู้รายละเอียดอะไรมากนะคะ รู้แค่พ่อกับแม่นางเลิกกันแม่ทำงานเป็นหมอนวดอยู่ที่ต่างประเทศก่อนหน้านี้ใช้ชีวิตอยู่กับพ่อเลี้ยง อื่นๆ เราไม่รู้เลยถามน้องชายแต่น้องก็ไม่รู้เหมือนกัน เคยเกือบถามน้องชายไปเหมือนกันว่าไปเก็บมาจากถังขยะถังไหนแต่ไม่ถามดีกว่า (ตั้งแต่รู้ว่านางท้องจนหลาน 3 ขวบบ้านเราเคยเจอกับแม่นางแค่ครั้งเดียวค่ะ)
อยากให้คนๆ นึงออกไปจากชีวิตเราจะทำยังไงดีคะ
1. ตื่นสายมากกกกกกกกกก คือเด็กเล็กอะค่ะต้องทานอาหารเช้าแล้วนางตื่น 8.45 น. เหลือเวลา15นาทีเพื่อเตรียมตัวไปทำงานตอน 9.00 น. ไม่เคยตื่นเช้ากว่านั้นเพื่อมาอาบน้ำให้ลูกหรือทำอาหารให้ลูกเลย เนื่องจากเรากับน้องชายต้องออกจากบ้านไปทำงานตั้งแต่ 6.30 น. แล้วหลานตื่นตอนประมาณ 7.30 น. เราเลยแก้ปัญหาที่หลานจะไม่ได้กินข้าวโดยการทำอาหารไว้ตอนกลางคืนแล้วบอกนางว่าให้ตื่นเช้าอีก15นาทีแล้วเอาอาหารที่เราทำไว้ให้ใส่ไมโคเวฟและป้อนหลานเราก่อนไปทำงานหน่อยแต่นางก็ไม่ทำค่ะ สุดท้ายเราเลยต้องขอให้พี่เลี้ยงมาเช้าขึ้นเพื่อมาป้อนข้าวหลานเราแทนเพราะสุดจะทนและก็หมดคำพูดแล้ว ถ้าวันไหนเป็นวันหยุดของนางนางจะตื่นเที่ยงตื่นบ่ายเลยค่ะ พอหลานเราตื่นนางจะลุกมาเปิดประตูให้หลานเราออกจากห้องแล้วเดินลงมาที่ชั้น1เองหรือไม่ก็เปิดโทรศัพท์ให้ดูซึ่งตรงนี้เราไม่พอใจมากๆเพราะเราไม่ต้องการให้หลานติดโทรศัพท์เคยพูดตกลงกันแล้วแต่ทุกอย่างเหมือนเดิม (นางหยุดวันธรรมดาซึ่งหยุดไม่ตรงกับเราและน้องชาย)
2. ขมขู่น้องชายเรามากๆ หลายๆเหตุการณ์เราแอบไปได้ยินโดยไม่ได้ตั้งใจแต่พอได้ยินแล้วมันโกรธมากๆค่ะ เช่น ถ้าน้องเราไม่ทำตามที่นางต้องการนางจะพังบ้านเราค่ะ ซึ่งบางครั้งไม่ใช่แค่คำขู่แต่นางทำแบบนั้นจริงๆ นางจะขว้างของออกมาจากห้องล้มโต๊ะคว้ำตู้ โวยวายเสียงดังใช้คำด่าแบบไม่รู้ขุดจากไหนมาด่า ข้าวของในบ้านพังกระจกแตกไปหลายบานสุดท้ายต้องจบลงที่น้องเราต้องขอโทษแล้วทำตามที่นางต้องการ ส่วนใหญ่เหตุการณ์แบบนี้จะเกิดขึ้นตอนกลางคืนค่ะช่วงตี 2 เป็นต้นไปค่ะ พ่อแม่ของเรานอนแล้วต้องสะดุ้งตื่นเพราะอะไรแบบนี้ตลอด เรากับแม่เคยเปิดใจคุยกับนางว่าอะไรคือสิ่งที่นางต้องการไม่สบายใจอะไรคุยกันดีๆได้มั้ยนางรับปากว่าได้นางจะปรับตัวแต่ 2 วันต่อมากก็ทำแบบเดิม เราเคยไปปรับความเข้าใจกับนางอธิบายกับนางว่าพ่อเราป่วยนะทำแบบนี้อาการพ่อจะแย่ช่วยเลิกทำแบบนี้ได้มั้ยแต่ทุกอย่างก็เหมือนเดิม เรากับแม่เคยพยายามคุยทำนองนี้หลายครั้งแต่ก็ไม่เคยเปลี่ยนเลยค่ะ (พ่อเราป่วยมีโรคประจำตัวและนอนหลับยากมากวันไหนที่นางโวยวายตอนกลางดึกพ่อเราจะนอนต่อไม่ได้ส่งผลให้เช้ามาพ่อเราจะปวดหัวความดันขึ้นและทานข้าวได้น้อยลง) มีอยู่วันนึงนางทะเลาะกับน้องชายเราเพราะนางจะออกไปเที่ยวกลางคืนแต่น้องเราไม่ให้ไปทำให้นางไม่พอใจพังบ้านเราเหมือนเคยเราที่อดทนมาตลอดเริ่มจะไม่ไหวเลยเดินไปบอกน้องชายว่าให้ปล่อยนางไป จะไปไหนก็ไปเลยแต่เอาเสื้อผ้าไปด้วย ไปแล้วไม่ต้องกลับมาอีกส่วนหลานทิ้งไว้นี่แหละเอาไปก็ตายเปล่า นางเถียงกลับเรามาว่าเพราะไม่มีที่ไปหรอกถึงได้อยู่ถ้ามีที่ไปไปนานแล้ว เราโกรธจนตัวสั่นแม่ต้องมาบอกให้เราใจเย็นๆ ให้อดทนเพื่อหลานจะได้มีแม่ไม่เป็นเด็กบ้านแตก สุดท้ายเราก็ต้องเป็นคนที่อดทนอีกเหมือนเดิม
3. เรื่องเงินและความเอาหน้าชนะเลิศ อาของเราไม่มีลูกเพราะอาสะใภ้ป่วยไม่สามารถมีลูกได้ทำให้เวลาว่างกับการใช้เงินต่างๆ ของอาจะมาเต็มที่กับบ้านเราโดยเฉพาะกับหลาน อาสะใภ้เรารักหลานมากๆตามใจสุดๆ วันไหนที่อามาที่บ้านแล้วนางอยู่นางจะมาเอาหน้าทำเป็นเลี้ยงลูก รักลูก ดูแลลูก ทั้งที่จริงคือตรงกันข้ามเลยซึ่งอาเรากับอาสะใภ้ก็รู้นะว่านางสตอแต่ความที่เค้าเป็นผู้ใหญ่ก็เลยเฉยๆ เราจะสอนหลานให้หยอดกระปุกเราซื้อกระปุกที่เวลาหยอดแล้วจะมีเสียงมาให้หลาน หลานชอบมากทำให้เค้าชอบหยอดกระปุกไปด้วย ซึ่งหลานก็จะขอเหรียญจากบรรดาปู่ๆย่าๆไปหยอดอาสะใภ้เรามาทีนึงจะแลกเหรียญมาให้หยอดทีละหลายร้อยสุดท้ายโดนอีแม่แกะไปซื้อเสื้อผ้าของส่วนตัวและบุหรี่จนหมด ตรงนี้ทำให้เราโกรธมากๆ เราเลยบอกหลานว่าหยอดเสร็จให้เอาไปเก็บที่ในห้องปู่นะเงินในกระปุกจะได้ไม่หายหลานก็ทำตามที่เราสอนนางโกรธเรามากที่เราสอนหลานแบบนั้น นางเลยเข้ามาเอากระปุกหลานที่ห้องพ่อของเราไปหยอดกาวตรงที่เป็นฝาแกะเงินเพื่อไม่ให้ใครแกะได้พอถึงวันเกิดหลานเราจะแกะเงินจากกระปุกไปฝากธนาคารให้หลาน นางมาบอกเราว่านางจะแกะเงินออกจากกระปุกเองแต่สุดท้ายก็ต้องผ่ากระปุกเพราะกาวมันแน่นมากเปิดฝากระปุกไม่ได้ หลานเราร้องไห้ใหญ่เลยเพราะเสียใจที่กระปุกพังนางไม่โอ๋แต่ลากหลานเราไปตีใหญ่เลยนางบอกว่าหลานเราร้องไห้ไร้สาระน่ารำคาญเราโกรธสุดๆ โอ๋หลานไปโมโหไป
4. หน้าที่ของแม่ที่นางควรทำเช่น ซักเสื้อผ้าลูก ล้างขวดนม นางไม่เคยสนใจทำ หน้าที่ทั้งหมดน้องชายเราต้องเป็นคนทำนางมีหน้าที่เดียวคือกล่อมนอนตอนกลางคืนวันไหนที่น้องชายเราทำงานไม่ได้กลับบ้านเราต้องเตรียมตัวตื่นกลางดึกเลยเพราะนางจะทิ้งลูกให้นอนในห้องคนเดียวส่วนตัวนางก็ออกไปหาเพื่อนถ้าหลานร้องเมื่อไหร่เราก็ต้องตื่นแล้วรีบวิ่งไปโอ๋แลtพามานอนห้องเราแทนเป็นแบบนี้ทุกคืนที่น้องชายเราไม่อยู่
5. เรื่องการสูบบุหรี่ เป็นเรื่องที่เราจับได้ตั้งแต่ตอนท้องนางหยุดไปช่วงตอนท้องแต่พอคลอดนางก็ไม่เคยหยุดอีกเลยบ้านเราไม่มีคนสูบบุหรี่พอนางสูบแล้วเดินเข้ามาคือมันเหม็นมาก แล้วอันตรายกับหลานด้วยเรากังวลตรงนี้มากๆ ช่วงหลังมากนี้หลานเราเริ่มโตมีพัฒนาการการเลียนแบบแล้วหลานเราใช้ขนมทำเป็นบุหรี่เรานี่ปรี๊ดแตกเลยค่ะไม่ชอบมากๆ
มีเหตุการณ์อีกหลายเหตุการณ์ที่ทำเราสุดแสนจะหมดความอดทน ภาวนาทุกวันให้นางออกจากครอบครัวเราไปสักทีตั้งแต่มีนางเข้ามาครอบครัวปั่นป่วนมากและใครก็ทำอะไรนางไม่ได้ตัวเราเองก็จนใจสุดๆ ครอบครัวนางเราไม่รู้รายละเอียดอะไรมากนะคะ รู้แค่พ่อกับแม่นางเลิกกันแม่ทำงานเป็นหมอนวดอยู่ที่ต่างประเทศก่อนหน้านี้ใช้ชีวิตอยู่กับพ่อเลี้ยง อื่นๆ เราไม่รู้เลยถามน้องชายแต่น้องก็ไม่รู้เหมือนกัน เคยเกือบถามน้องชายไปเหมือนกันว่าไปเก็บมาจากถังขยะถังไหนแต่ไม่ถามดีกว่า (ตั้งแต่รู้ว่านางท้องจนหลาน 3 ขวบบ้านเราเคยเจอกับแม่นางแค่ครั้งเดียวค่ะ)