ยุคใหม่ๆ เห็นคอนโดติดรถไฟฟ้าเกรดดีๆ หน่อย เริ่มทำพื้นที่ห้องเล็กลงเรื่อยๆ ด้วยราคาขายเท่าเดิม
แต่ราคาต่อตารางเมตรสูงลิ่ว แล้วไปจัดหนักวัสดุตกแต่ง กับสิ่งอำนวยความสะดวกส่วนกลางแทน

ส่วนตัวมองว่าวัสดุตกแต่งส่วนกลางมันแค่เปลือก เราเดินผ่านล็อบบี้กันวันละ 3 นาทีเอง
เวลาที่เหลืออีก 99% อยู่ในห้อง จะมีเวลาชื่นชมหินอ่อนแกรนด์ๆ ซะเท่าไหร่กัน
และไม่เคยต้องมีแขกมาหาที่คอนโดด้วย

ส่วนฟิตเนสไปเล่นพวก Jett, Anytime ดีกว่า เพราะเครื่องเกรดดีกว่าคอนโดเยอะ
แถมมีบริษัทซ่อมบำรุงตลอด ในขณะที่คอนโดชอบปล่อยเสีย ต้องรอประชุมขอเสียงอนุมัติงบซ่อม
ลูกบ้านก็เล่นไม่ถนอม อารมณ์คนร้อยพ่อพันแม่ กับของที่ไม่มีเจ้าของตัวเป็นๆ

ห้องโยคะไม่เคยมีคนมาสอน มีแต่คนเดิมๆ มานอนยืดเหยียดทุกวัน คนใหม่ๆ ไม่กล้าเล่นเพราะไม่มีคนนำ

สระว่ายน้ำก็เหมือนกัน หลายที่เหมือนมีไว้ถ่ายรูปสวยๆ ว่ายจริง จ้วงห้าทีก็สุดสระ บางจุดก็ตื้น

Co-working space อะไรไม่เคยได้ใช้ เพราะที่เก่าที่เจอคือ ผู้ใช้มีแต่กลุ่มเดิมๆ
เช่นนักศึกษานั่งล้อมวงทำงาน  นานๆ เข้าก็มีคน vote ให้ไม่ให้นิติเปิดแอร์
เพราะคนส่วนมากไม่ได้ใช้ ทำไมฉันต้องมาจ่ายค่าไฟเผื่อเด็กพวกนี้