ขออธิบายก่อนนะค่ะเรามีอาการภาพหลอนหูแว่วมาประมาณ2-3อาทิตย์แล้วค่ะ แต่ก็ยังไม่ทราบว่าเป็นอะไรอยากไปหาหมอมากแต่ทำไม่ได้เพราะไม่รู้จะบอกกับแม่ยังไง....
เข้าเรื่องเลยละกัน... สวัสดีค่ะเราอายุ13ย่าง14 เราเป็นเด็กผู้หญิงธรมดาๆคนนึงที่ไม่พิเศษอะไร ชีวิตประจำวันเราก็เหมือนเด็กผู้หญิงคนอื่นทั่วไป เราร่าเริงเราสนุกสนานเราเฮฮ้าเป็นเด็กยิ้มเช้ายิ้มเย็นใครเห็นก็อยากเข้าใกล้ เราเป็นเด็กอารมณ์ดีพูดดีกับทุกคนไม่ใช้อารมณ์เป็นใหญ่โดนเพื่อนแกล้งก็ไม่โกรธให้อภัยเพื่อนเสมอ แต่ตตตต.... ทั้งหมดเป็นแค่นิสัยในอดีตต่างหาก!!!!! จริงๆแล้วเราเป็นคนขี้หงุดหงิดอารมณ์แปรปรวนเช้าโกรธเย็นเศร้า เบื่อหน่ายคนรอบข้างใครทำอะไรก็น่าหงุดหงิดไปหมดโดยเฉพาะแม่!!!!
เราเป็นคนหน้าบูดมากๆไม่มีใครอยากเล่นด้วยมีแต่คนถามว่ามีเรื่องอะไรหรอใครแกล้งหรอบลาๆสิ่งที่เราตอบคนนั้นคือตะโกนใส่เค้า"หนูจะเป็นอะไรก็เรื่องของหนูอย่ายุ่ง.." นี่แหละทำให้คนไม่อยากเข้าใกล้หนู หนูเลยรู้สึกเกลียดคนรอบข้างเบื่อคนรอบข้าง ทำได้แค่ระบายกับสิ่งของหรือไม่ก็แม่ แต่สักพักหนูเริ่มเบื่อที่จะออกไปไหนมาไหนหนูเบื่อแม้กระทั่งการเดิน เลยเก็บตัวอยู่แต่ในห้องและนั้นก็ทำให้หนูเป็นคนเข้าสังคมไม่เก่งแต่หนูก็ไม่สน... สักพักหนูเริ่มรู้สึกว่าชีวิตประจำของหนูมันไม่ดีเลยมีแต่เรื่องน่ารำคาญน่าหงุดหงิดเต็มไปหมด จนหนูเริ่มคิดฆ่าตัวตายแต่มันก็เป็นได้แค่ความคิด.... เพราะหนู"กลัว" หนูกลัวว่าหนูจะเจ็บมั้ยหนูว่าจะตกนรกมั้ยแล้วจะมีใครเอาหนูไปว่าอะไรไม่ดีมั้ยเวลาหนูไม่อยูแล้วหนูกลัวววว... และแล้าอาการประหลาดๆก็เริ่มขึ้นหลังจากหนูคิดฆ่าตัวตาย
1. หนูเริ่มคิดมากคิดนู่นคิดนี่คิดจนไม่เป็นตาเรียน สมมุติถ้าเกิดตาหนูกระตุกข้างขวาหนูก็จะเริ่มคิดล่ะใครจะเป็นอะไรพ่อแม่ปู่ย่าตายายพี่ใครจะเป็นอะไรหรอเราจะโดนด่าหรอหรืออะไรจะพังบลาๆๆๆพอหาคำตอบไม่ได้เราก็จะเครียดจนปวดหัว
2. นอนไม่หลับปกติ4ทุ่มเราก็เริ่มง่วงละแต่นี่ตี3เราถึงจะง่วงบางทีหลับได้แต่ก็กึ่งหลับกึ่งตื่นเหมือนโดนผีอำแถมฝันร้ายอีกต่างหาก
3. ตกใจง่ายมากบางทีตกใจจนหลอนไปเลย
4. จิตตกง่ายมากๆแค่เห็นเรื่องผีผ่านตาก็กลัวจนตัวแข็งแล้ว
5. ระแวง ขี้ระแวงมากๆระแวงไปทั่วไม่รู้ระแวงอะไร
5. สงสัยไปทั่วพอไม่ได้คำตอบที่สงสัยก็เครียดค่ะ
6. ขาดสมาธิไม่มีสมาธิในการทำอะไรเลย นั่งได้ไม่พอ2นาทีก็รอกแร้กอยู่ไม่นิ่งละ แล้วก็เอาจิตนาการ ความฝัน เสียงเพลงมาตีป่นเปียนกันอยู่ในหัวจนไม่เป็นตาทำไรเลยเหมือนกับอาการข้อ1
7. หงุดหงิดง่ายกว่าเดิม
8. ขี้รำคาญแค่คนมานั่งเขี้ยวข้าวก็รำคาญละ
9. ตาฝาดอยู่เฉยๆก็เห็นผู้หญิงวิ่งตัดหน้าแล้วก็หายไปเลย
10. หูแว่วอันนี้และหนักสุดเลยทุกๆวันจะได้ยินเสียงคนหลายคนเรียกชื่อเราและก็คุยกันนั้นแหละทำให้เรากลัวมากๆ
11. พูดโครตเร็วพูดไม่ได้ศัพท์อีกต่างหากพูดวกไปวนมาเรียงคำพูดไม่ได้ด้วญ พูดคำสองคำก็หยุดสักพักก็เริ่มรั่ว
ปล.เล่าเท่าที่พอจะนึกออก จริงๆแล้วเป็นหนักกว่านี้ใช้ชีวิตประจำวันลำบากมากต้องทนอยู่กับความทรมาณของอาการมา1ปีเต็มตอนนี้เริ่มไม่ไหวแล้ว ควรทำไงดีค่ะต้องไปพบแพทย์มั้ย แล้วควรบอกพ่อแม่ยังไงถ้าต้องไปพบแพทย์จะบอกพวกท่านว่าไงดี
อาการพวกนี้มันเป็นไปเอง
อาการแบบนี้ควรไปพบแพทย์มั้ยถ้าเขียนไม่รู้เรื่องบอกด้วยค่ะ
เข้าเรื่องเลยละกัน... สวัสดีค่ะเราอายุ13ย่าง14 เราเป็นเด็กผู้หญิงธรมดาๆคนนึงที่ไม่พิเศษอะไร ชีวิตประจำวันเราก็เหมือนเด็กผู้หญิงคนอื่นทั่วไป เราร่าเริงเราสนุกสนานเราเฮฮ้าเป็นเด็กยิ้มเช้ายิ้มเย็นใครเห็นก็อยากเข้าใกล้ เราเป็นเด็กอารมณ์ดีพูดดีกับทุกคนไม่ใช้อารมณ์เป็นใหญ่โดนเพื่อนแกล้งก็ไม่โกรธให้อภัยเพื่อนเสมอ แต่ตตตต.... ทั้งหมดเป็นแค่นิสัยในอดีตต่างหาก!!!!! จริงๆแล้วเราเป็นคนขี้หงุดหงิดอารมณ์แปรปรวนเช้าโกรธเย็นเศร้า เบื่อหน่ายคนรอบข้างใครทำอะไรก็น่าหงุดหงิดไปหมดโดยเฉพาะแม่!!!!
เราเป็นคนหน้าบูดมากๆไม่มีใครอยากเล่นด้วยมีแต่คนถามว่ามีเรื่องอะไรหรอใครแกล้งหรอบลาๆสิ่งที่เราตอบคนนั้นคือตะโกนใส่เค้า"หนูจะเป็นอะไรก็เรื่องของหนูอย่ายุ่ง.." นี่แหละทำให้คนไม่อยากเข้าใกล้หนู หนูเลยรู้สึกเกลียดคนรอบข้างเบื่อคนรอบข้าง ทำได้แค่ระบายกับสิ่งของหรือไม่ก็แม่ แต่สักพักหนูเริ่มเบื่อที่จะออกไปไหนมาไหนหนูเบื่อแม้กระทั่งการเดิน เลยเก็บตัวอยู่แต่ในห้องและนั้นก็ทำให้หนูเป็นคนเข้าสังคมไม่เก่งแต่หนูก็ไม่สน... สักพักหนูเริ่มรู้สึกว่าชีวิตประจำของหนูมันไม่ดีเลยมีแต่เรื่องน่ารำคาญน่าหงุดหงิดเต็มไปหมด จนหนูเริ่มคิดฆ่าตัวตายแต่มันก็เป็นได้แค่ความคิด.... เพราะหนู"กลัว" หนูกลัวว่าหนูจะเจ็บมั้ยหนูว่าจะตกนรกมั้ยแล้วจะมีใครเอาหนูไปว่าอะไรไม่ดีมั้ยเวลาหนูไม่อยูแล้วหนูกลัวววว... และแล้าอาการประหลาดๆก็เริ่มขึ้นหลังจากหนูคิดฆ่าตัวตาย
1. หนูเริ่มคิดมากคิดนู่นคิดนี่คิดจนไม่เป็นตาเรียน สมมุติถ้าเกิดตาหนูกระตุกข้างขวาหนูก็จะเริ่มคิดล่ะใครจะเป็นอะไรพ่อแม่ปู่ย่าตายายพี่ใครจะเป็นอะไรหรอเราจะโดนด่าหรอหรืออะไรจะพังบลาๆๆๆพอหาคำตอบไม่ได้เราก็จะเครียดจนปวดหัว
2. นอนไม่หลับปกติ4ทุ่มเราก็เริ่มง่วงละแต่นี่ตี3เราถึงจะง่วงบางทีหลับได้แต่ก็กึ่งหลับกึ่งตื่นเหมือนโดนผีอำแถมฝันร้ายอีกต่างหาก
3. ตกใจง่ายมากบางทีตกใจจนหลอนไปเลย
4. จิตตกง่ายมากๆแค่เห็นเรื่องผีผ่านตาก็กลัวจนตัวแข็งแล้ว
5. ระแวง ขี้ระแวงมากๆระแวงไปทั่วไม่รู้ระแวงอะไร
5. สงสัยไปทั่วพอไม่ได้คำตอบที่สงสัยก็เครียดค่ะ
6. ขาดสมาธิไม่มีสมาธิในการทำอะไรเลย นั่งได้ไม่พอ2นาทีก็รอกแร้กอยู่ไม่นิ่งละ แล้วก็เอาจิตนาการ ความฝัน เสียงเพลงมาตีป่นเปียนกันอยู่ในหัวจนไม่เป็นตาทำไรเลยเหมือนกับอาการข้อ1
7. หงุดหงิดง่ายกว่าเดิม
8. ขี้รำคาญแค่คนมานั่งเขี้ยวข้าวก็รำคาญละ
9. ตาฝาดอยู่เฉยๆก็เห็นผู้หญิงวิ่งตัดหน้าแล้วก็หายไปเลย
10. หูแว่วอันนี้และหนักสุดเลยทุกๆวันจะได้ยินเสียงคนหลายคนเรียกชื่อเราและก็คุยกันนั้นแหละทำให้เรากลัวมากๆ
11. พูดโครตเร็วพูดไม่ได้ศัพท์อีกต่างหากพูดวกไปวนมาเรียงคำพูดไม่ได้ด้วญ พูดคำสองคำก็หยุดสักพักก็เริ่มรั่ว
ปล.เล่าเท่าที่พอจะนึกออก จริงๆแล้วเป็นหนักกว่านี้ใช้ชีวิตประจำวันลำบากมากต้องทนอยู่กับความทรมาณของอาการมา1ปีเต็มตอนนี้เริ่มไม่ไหวแล้ว ควรทำไงดีค่ะต้องไปพบแพทย์มั้ย แล้วควรบอกพ่อแม่ยังไงถ้าต้องไปพบแพทย์จะบอกพวกท่านว่าไงดี
อาการพวกนี้มันเป็นไปเอง