คือเราทำงาน บ วิศวะ ออกแบบเเห่งหนึ่งเเถวๆๆหอวังครับ เเล้วที่นี้ตอนก่อนเข้า เค้าบอกกลับดึกบางครั้งได้ไหม คือเน้นคำว่าบางครั้งนะครับเค้าให้เหตุผลว่าบางครั้งมันต้องมีการปิดโปรเจค อาจต้องดึกซึ่งผมก็โอเค 
เเล้วที่นี้ ผมอยู่ในช่วงทดลองงานครับ เค้าไม่ให้ผมทำจริงหรอก (เออลืมบอกผมเด็กจบใหม่ไม่มี ปสก) เค้าจะให้งานเก่าเเละลองดูเเนวคิดผม ซึ่งก้ไม่มี ปห อะไรนะ เเต่ที่นี้ บ ผมมีวัฒนธรรมให้ไปกินข้าวด้วยกันไปกันทั้งทีม รวม หัวหน้าด้วย ซึ่งกว่าจะรอกันจนครบกว่าจะกินจนเสร็จบางทีผมพักเที่ยงไปละ โอเคตอนเเรกผมเข้าใจนะว่าอาจเป็นเเค่ช่วงเเรกๆๆๆเเต่เปล่าเลย เค้าให้ทำทุกวัน จนวันหนึ่งผมอยากกินร้านประจำเลยไปคนเดียว ปรากฎโดนหัวหน้าเรียกมาคุยว่าทำไมไม่ไปกินกับทีม ส่วนตัวผมมองมันรุกล้ำความเป็นส่วนตัวอะ คือผมเป็นคนชอบกินเร็วละมานั่งดู youtube ดูหนัง อะไรก็ได้ที่คลายเครียด เเต่นี้เล่นไปกินกับทีมไปที่ก้เเทบหมดเวลาพัก คือผมไม่มีปัญหาเรื่องมนุษย์สัมพันธ์นะ ผมก้มีเพื่อนเยอะ เเต่คุณเก็ตไหมบางทีเราเครียดเราอยากระบายอารมณ์ เเต่ต้องมาโดนบังคับไปกินกับทีม โอเคมันก้พักผ่อนจริง เเต่มันพักเเค่กาย เเต่ทางใจเราไม่ได้พักอะ เค้าคุยอะไรกันตามสไตร์ ผญ เราก้ไม่รู้จะคุยยังไง(เออลืมบอกผมสุขาภิบาล แผนกนี้เเทบ ผญ ล้วน) เเทบทุกครั้งผมเหมือนตุ๊กตาตัวประกอบที่นั่งเฉยๆๆตอนกินข้าว เเต่ก้มีคุยมีเเซวบาง เเต่อย่างว่าเราปกติครบเเต่เพื่อน ช คุยเเต่เรื่องมาตลอด5555 มาเจอ ญ ล้วนก็ไปไม่เป็น 

ที่นี้มีอีกเรื่องคือเรื่องกลับบ้านครับ คือวันเเรกผมจงใจกลับช้าหัวหน้าจะได้ประทับใจ ผมกลับ18.00งานเลิก17.30 วันเเรกผมก้ไปสวัสดี หน (หัวหน้า ขอย่อ) หน reaction ตกใจมากเเละถามว่า อะไรนะจะกลับเเล้วหรอ นี้ยังเช้าอยู่เลยนะ. คือผมตกใจreaction มากนี้ผมเลทละนะเค้ายังบอกเช้าอีก ผมเลยเเอบไปถาม พี่ๆๆคนอื่นว่าปกติแผนกผมกลับกี่โมง บางคนบอกออเเผนกน้องกลับบ้านเร็วกันนิ เเค่18.30ก้กลับกันเเล้ว(ปกติที่นี้กลับทุ่มสองทุ่ม) ผมคิดในใจใช้คำว่าเเค่หรอวะนี้มันเลทละนะ ต่อมาหลังจากผมเห็น reaction หน ผมไม่กล้าไปขออนุญาตกลับบ้านอีกเลย เเต่มันก็ตลกนะกลับบ้านต้องไปขออนุญาตมันเหมือน นร ที่ต้องไปขอ อจ กลับบ้านเลย คือเราโตกันเเล้วมันควรรู้ด้วยตัวเองปะมีงานก้ควรทำไม่มีงานก้สามารถกลับบ้านได้
หลังจากที่เจอ reaction ของ หน แบบนั้นไปผมไม่กล้าไปขออนุญาตกลับบ้านอีกเลย ผมก็สังเกตุนะว่าที่นี้เค้ากลับบ้านกันยังไง ปรากฏผมพบว่า มันไม่จำเป็นต้องขออนุญาตนิ เห็นใครๆๆเค้าก็กลับบ้านกันเลยตามใจเเต่งานก็ต้องเสร็จนะ (เเละอย่างที่ผมบอกผมเด็กทดลองงานมันไม่มีงานที่จำเป็นต้องทำที่ บ ไง งานส่วนใหญ่มันเอาไปกลับทำต่อที่บ้านก็ได้) ผมคุยกับพี่คนนั้นเเละถาม พี่เค้าก็บอกว่าออที่นี้ผมไม่ซีเรียสเรื่องกลับบ้านนะน้อง ผมเลยโอเควางแผนชั่วร้าย555 ผมเอากระเป๋าไปเเอบวางในทางหนีไฟ เพราะเวลากลับบ้านจะได้ไม่ต้องเก็บของใส่ในกระเป๋าที่โต๊ะทำงานเพราะเดียวมีคนทักเวลาจะกลับบ้าน  ผมจะทย้อยเอาของที่ละนิดไปใส่ในกระเป๋าพอของเต็มกระเป๋าก็ไปทำงานพออยากกลับบ้านผมก็เเค่ไปเอากระเป๋าละกลับได้เลย

เเล้วทำมาเกือบจะครบ 1 เดือนครับ หน ก็line มาติผม ว่าทำไมน้องกลับบ้านไม่บอกกล่าวเลยละ คือดูจาก reaction หน เเล้ว ใครจะกล้ามาบอกลาละ คือง่ายที่สุดต้องกลับบ้านหลัง หน นั้นเองเเหละไม่ต้องมาบอกต้องขออนุญาตกลับหรอก ถ้าขอเเล้วทำท่าที่ไม่พอใจแบบนี้อะ คือผมว่ามันไม่ make sense อะไม่มีงานหรือมีงานเเต่เป็นประเภทเอาไปกลับบ้านได้ ทำไมต้องเเกล้งอยู่ดึกเพื่อให้เค้าฟินน้ำเเตกว่าไอ้นี้มันขยันดีวะ มันอดทน คือผมไม่เข้าใจจริงๆๆ ทำไม บ เราไม่วัดคุณค่าคนที่ผลงานละ มาวัดกันที่ใครกลับบ้านดึกไม่ดึกกว่าหรอ บอกให้ขออนุญาตกลับบ้านเเต่พอขอ เเสดงท่าทางไม่พอใจเนี่ยนะ คือผมไม่ใช่เอะอะกับบ้านนะครับ ถ้ามีงานผมก็ยินดีอยู่ดึก เเต่อันนี้ไม่มีไงหรือมีก็เอาไปทำที่บ้านได้ เเละทำไมต้องมาขออนุญาตกลับบ้านด้วยยังกะ รร อนุบาลหมีน้อยอย่างงั้น
(ส่วนตัวผมมองว่าคุณๆๆโตกันเเล้วถ้ารู้งานเยอะต้องทำกับทีมคุณควรอยู่เเต่ถ้างานไม่มีหรือคิดว่าไปทำที่บ้านได้คุณก็สามารถกลับบ้านได้ )
เชื่อไหมเดียวจะมีเม้มทำไมไม่ลาออก ผมพูดเลยผมไม่ได้อยากทำอยู่เเล้ว ใจผมอยากทำงาน ข้าราชการเพราะผมเคยฝึกงานมาก่อน งานราชการเรื่องกลับบ้านเเทบไม่มี ปห เเต่เเค่อาจมีเรื่องหัวโขน ยศ เเต่เรื่องนั้นผมรับได้นะ เเต่อย่างที่ทุกคนรู้กันงาน ขรก (ย่อข้าราชการ) กว่าจะสอบ กว่าจะประกาศผล กว่าจะบรรจุ มันนาน เเล้วเเม่ผม เเกไม่เข้าใจงานฟรีเเลน เเม่ผมเป็นคนโบราณ ที่ต้องทำงานประจำเท่านั้นถึงมั่นคง ทั้งๆๆที่งานฟรีเเลนผม(คือสอนพิเศษ)มันก็หาเงินได้พอๆๆงานประจำ เเถมมากกว่าด้วยซ้ำถ้าขยันจริง เเถมเวลาทำงานเราควบคุมได้ด้วย รายได้ก็ดี เวลาก็มีเยอะ ทำงาน 4ชมต่อวันเท่ากับ พนักงานออฟฟิตทำงานทั้งวัน
เเต่คุณคิดดูพอผมอธิบายเเม่ว่าผมขอทำงานสอนพิเศษ เพื่อรอสอบ ขรก เเม่ผมทั้งโกรธปาสิ่งของใส่อาละวาด ร้องไห้ ด่าทอ คือเห็นเเม่มี reaction แบบนี้มันไม่อยากทำก็ต้องทำอะ ต่อให้เราบอกว่างานสอนเงินมันจะดียังไงก็ตาม เเกก็จะตอบคำว่ามั่นคงมาตลอด ผมก็แปลกใจ คือเเม่ก็รู้ว่างานประจำอันนี้ผมก็ไม่ได้กะทำนานอยู่ละนิ ได้ ขรก ผมก็ออกเเล้ว เเละจะเอาความมั่นคงไปทำไหม เเม่ก้พูดยังกะ ผมจะทำสิบๆๆปีนิ (คืออย่างที่บอกเเม่ผมเป็นคนโบราณ เค้าจะภูมิใจถ้าเห็นลูกเเต่งตัวดีๆๆไปทำงาน มันไปโม้กับชาวบ้านได้ เเต่งานฟรีเเลนส่วนใหญ่มันอยู่บ้าน ชาวบ้านมองว่าเหมือนเราไม่ทำงาน เกาะพ่อเเม่กินทำให้เเม่อับอาย ทั้งๆๆที่เราก็มีรายได้นะ ผมเดาว่าเเม่ผมเเกคงคิดอย่างนี้เเหละ ถึงเเอนตี้งานฟรีเเลน )

สุดท้ายนี้ ผมขอ พท เล็กๆๆตรงนี้ระบายหน่อยละครับ พี่คนไหนเคยผ่าน ปสก แบบนี้ก็เเชร์ได้นะครับ