มีใครที่เคยแบบว่ามีความรักที่แฟนเราดีมากเป็นผู้ใหญ่มากจนเรารู้สึกว่าดีไม่เท่า เบื่อ อึดอัดอยากเลิกอยากหาคนที่เที่ยวชิลๆไปกับเรา แต่พอโตขึ้นก็มาคิดว่าการที่มีแฟนที่ดีมากๆมันดีที่สุดแล้วบ้างไหมคะ ตอนเราเด็กมากๆเราหาแฟนที่ตามใจเราแต่พอเรารู้ว่าเขาดีมาก ใส่ใจเรามากเราก็อยากเลิกและเลิกกันไปแทบตลอดเพราะเราไม่ได้อยากจริงจังขนาดนั้นอึดอัดแต่พอเราโตขึ้นเราก็รู้สึกว่าการที่มีแฟนที่ดีมากๆจริงๆ มันช่วยแบ่งเบาภาระเราได้เยอะ เวลาเราไม่มีเวลาเขาไม่มีเวลาก็ไม่ต้องมานั่งระแวงกัน สร้างอนาคตไปด้วยกันได้ มีใครกลับใจมาคิดแบบเราบ้างไหมคะ