เราร้องไห้เกือบทุกวันเลย ไหนจะปัญหาตัวเอง ปัญหาครอบครัว ครอบครัวคือพ่อกับแม่ทะเลาะกันบ่อยมากเพราะเรื่องเงิน ทะเลาะกันเเต่ละทีมีเเต่เรื่องนี้ไม่มีเงินใช้ พ่อเราติดยา เราเครียดมากแม่ห้ามเเล้วพ่อไม่ฟังเลย ชอบทำลายข้าว ทำร้ายแม่ ตอนเเม่ไม่ให้เงิน เมื่อก่อนทางบ้านเราฐานะปานกลางเงินเก็บบ้าง ตอนนี้ไม่มีเลย เหมือนหาเช้ากินค่ำ ยิ่งตอนนี้เศรษฐกิจไม่ดี+พ่อเรา ไหนเราจะเรียนอีก แล้วเรายังเด็กหางานทำก็ไม่ได้ ไม่รู้จะช่วยแม่ยังไง เราปลอบคนไม่เป็น เขาทะเลาะกันทีไรเราเก็บตัวเงียบไม่ออกไปห้าม มีเเต่ปู่ย่าที่ออกไป เราอยู่กัน 5 คน เราลูกคนเดียว เคยคิดนะว่าเราเป็นลูกคนเดียว พ่อแม่ยังเลี้ยงเราจะไม่รอดเลย คนอื่นก็จะพูดกับเราว่าลูกคนเดียวสบาย เเต่มันไม่เลยมันทั้งเครียด ไม่มีคนคุยด้วย ร้องไห้คนเดียวบ่อยมาก ปู่ย่าเขาหัวโบราญ เหมือนย่าจะไม่ชอบเราด้วย ตั้งเเต่เกิดมาเขาไม่เคยให้เงินหรืออะไรเราเลย เขาเฉยกับเราสุดๆ ทั้งที่เราช่วยเขาทำงานทุกอย่างเลย เขาทำงานเกี่ยวกับเย็บผ้า เราก็บอกเพื่อนในห้องนะว่าย่าเรารับทำงานพวกนี้ เพื่อนเราฝากมาเยอะมาก แบบเป็นยี่สิบตัว เราขนเสื้อผ้ามาให้เขาเย็บ เเล้วขนกลับไปให้เพื่อน เป็นแบบนี้หลายรอบ เชื่อไหม เราไม่เคยได้เงินสักบาทเลยจากเขา แล้วเราก็ไปช่วยเขาทำงานเกี่ยวกับที่ล้างพวกผักแล้วต้องใช้มีดเกาะที่ไม่ดีออก เราโดนมีดบาดแล้วแผลลึกด้วย เรามานั่งเเปะพลาสเตอร์ แล้วก็นั่งเล่นให้มันหายปวด แล้ววันนั้นผักเยอะ เขาทำคนเดียวไม่ทัน มีคนมาเย็บผ้าเขาก็พูดเหมือแซะเราให้คนที่มาเย็บผ้าฟังว่า ไม่มีใครมาช่วยเลย งานก็เยอะ แปะพลาสเตอร์เสร็จก็ควรมาช่วยได้แล้วมั้ง แล้วคนนั้นก็แบบประมาณว่า ทำไมไม่ไปช่วยย่าบ้าง นี่ก็แบบนึกในใจ เอ้า ช่วยจนมีดบาด นี่ไม่ได้ช่วยหรอ งง
กลับบมาที่พ่อตอนที่พ่อเราอารมณ์ไม่ดี เราไม่ชอบเลยงอแง ทำตัวเหมือนเด็ก เป็นคนขาดยา เราอยากฆ่าพ่อตัวเองมากช่วงนั้น เราเคยพูดกับแม่นะว่าถ้าพ่อตายเราจะทำยังไง แม่ก็บอกว่าจะลำบากเพราะไม่มีคนช่วยทำงาน
ทุกครั้งที่เราท้อเหนื่อยเราจะไปนอนห้องแม่แล้วกอดเขาเเล้วเราก็ร้องไห้ พอเขาถามว่าเป็นอะไร เราก็จะไม่ตอบ เก็บไว้ในใจตลอด
แล้วเราก็เคยพูดกับแม่ว่าเราอยากตาย ปัญหาจะได้จบ ไม่ต้องลำบากเลี้ยงเรา เขาตอบว่า จะตายทำไมมี พ่อ แม่ ปู่ ย่า ยังจะอยากตายอีกหรอ เราร้องไห้ตอนแม่พูด ก็เพราะมีพ่อไงถึงอยากตาย ภายนอกที่อยู่กับเพื่อนเราตลก สนุก มีความสุขมาก เก็บปัญหาที่บ้านไว้ตลอดไม่เคยบอกใคร แทบไม่อยากกลับบ้าน
แล้ววันนี้ล่าสุด เรานอนร้องไห้ ไม่รู้ร้องทำไมน้ำตาเราไหลไม่หยุด จนเราต้องหาอะไรทำให้หยุดร้องไห้แล้วกลับมานอน นอนได้สักพัก พ่อแม่ทะเลาะกันเรื่องเดิม แม่ไม่ให้เงินพ่อ พ่อใช้เงินเยอะมากแต่ละวัน เราได้ยินเขาทะเลาะกันเรากลับมาร้องไห้อีกรอบ พ่อทำลายข้าวของ พูดกันเสียงดังมาก ย่าออกมาห้าม ส่วนเราเก็บตัวเงียบอยู่ในห้อง แม่นั่งร้องไห้ ย่ากลับไปคุยกับปู่ในห้อง เราได้ยินเขาคุยกัน (ย่าพูดให้ปู่ฟัง) ว่าปัญหาเป็นเพราะเรา ใช้เงินเยอะ ไหนจะเรียน เงินไปโรงเรียนอีก แม่ไม่มีตังจ่ายค่าไฟ ค่าไฟบ้านเราเป็นพัน ตอนนี้น้ำตาเราไหลไม่หยุดเพราะสิ่งที่ย่าพูด เราอยากตายๆไปซะ ปัญหาจะได้จบไป ส่วนยายเราอยู่คนละบ้าน เราไปหาเขาทีไรชอบดูถูกเราหาว่าเราเป็นปัญหาของแม่ (เพราะเวลาแม่ทะเลาะกับพ่อ แม่จะไปบ้านยาย) ที่แม่ทนอยู่กับพ่อจนถึงทุกวันนี้เพราะว่าเรา เห็นเรายังเด็ก เรียนอยู่ด้วย เราคิดหลายรอบมากตายยังไงไม่ให้ทรมาน เอาจริง มันโครตท้อ ไม่เคยมีใครให้กำลังใจ หรืออะไรที่ทำให้เราไม่อยากตายเลย
เราอยากตายมากเลย ปัญหาชีวิตโครตเยอะ
กลับบมาที่พ่อตอนที่พ่อเราอารมณ์ไม่ดี เราไม่ชอบเลยงอแง ทำตัวเหมือนเด็ก เป็นคนขาดยา เราอยากฆ่าพ่อตัวเองมากช่วงนั้น เราเคยพูดกับแม่นะว่าถ้าพ่อตายเราจะทำยังไง แม่ก็บอกว่าจะลำบากเพราะไม่มีคนช่วยทำงาน
ทุกครั้งที่เราท้อเหนื่อยเราจะไปนอนห้องแม่แล้วกอดเขาเเล้วเราก็ร้องไห้ พอเขาถามว่าเป็นอะไร เราก็จะไม่ตอบ เก็บไว้ในใจตลอด
แล้วเราก็เคยพูดกับแม่ว่าเราอยากตาย ปัญหาจะได้จบ ไม่ต้องลำบากเลี้ยงเรา เขาตอบว่า จะตายทำไมมี พ่อ แม่ ปู่ ย่า ยังจะอยากตายอีกหรอ เราร้องไห้ตอนแม่พูด ก็เพราะมีพ่อไงถึงอยากตาย ภายนอกที่อยู่กับเพื่อนเราตลก สนุก มีความสุขมาก เก็บปัญหาที่บ้านไว้ตลอดไม่เคยบอกใคร แทบไม่อยากกลับบ้าน
แล้ววันนี้ล่าสุด เรานอนร้องไห้ ไม่รู้ร้องทำไมน้ำตาเราไหลไม่หยุด จนเราต้องหาอะไรทำให้หยุดร้องไห้แล้วกลับมานอน นอนได้สักพัก พ่อแม่ทะเลาะกันเรื่องเดิม แม่ไม่ให้เงินพ่อ พ่อใช้เงินเยอะมากแต่ละวัน เราได้ยินเขาทะเลาะกันเรากลับมาร้องไห้อีกรอบ พ่อทำลายข้าวของ พูดกันเสียงดังมาก ย่าออกมาห้าม ส่วนเราเก็บตัวเงียบอยู่ในห้อง แม่นั่งร้องไห้ ย่ากลับไปคุยกับปู่ในห้อง เราได้ยินเขาคุยกัน (ย่าพูดให้ปู่ฟัง) ว่าปัญหาเป็นเพราะเรา ใช้เงินเยอะ ไหนจะเรียน เงินไปโรงเรียนอีก แม่ไม่มีตังจ่ายค่าไฟ ค่าไฟบ้านเราเป็นพัน ตอนนี้น้ำตาเราไหลไม่หยุดเพราะสิ่งที่ย่าพูด เราอยากตายๆไปซะ ปัญหาจะได้จบไป ส่วนยายเราอยู่คนละบ้าน เราไปหาเขาทีไรชอบดูถูกเราหาว่าเราเป็นปัญหาของแม่ (เพราะเวลาแม่ทะเลาะกับพ่อ แม่จะไปบ้านยาย) ที่แม่ทนอยู่กับพ่อจนถึงทุกวันนี้เพราะว่าเรา เห็นเรายังเด็ก เรียนอยู่ด้วย เราคิดหลายรอบมากตายยังไงไม่ให้ทรมาน เอาจริง มันโครตท้อ ไม่เคยมีใครให้กำลังใจ หรืออะไรที่ทำให้เราไม่อยากตายเลย