*อุตส่าห์จะคลิกเอากระทู้สนทนา แต่ได้กระทู้คำถามแทน แก้ไขอะไรก็ไม่ได้
เอาเป็นว่า เผื่อให้สมาชิกไอพี มาช่วยพูดคุยกันเพิ่มเติมก็แล้วกันครับ*
ดูจบตั้งแต่เมื่อวาน แต่ไม่ได้เขียนลงกระทู้ เพราะมีงานอยู่ และบังเอิญว่าผมก็เคยเรียนเกี่ยวกับโบราณคดีด้วย ดังนั้นเรื่องราวข้อมูลบางอย่างก็รู้พอตัว และขออนุญาตพูดถึงข้อมูลที่พบเจอในเรื่องในช่วงแรกๆ แล้วค่อยพูดถึงตัวละครและเนื้อเรื่อง
อย่างแรก เทวรูปที่ในละครบอกว่าเป็นองค์กาลเทพ จริงๆ คือพระวิษณุสมัยศิลปะขอม ซึ่งมี 4 กร โดยองค์กาลเทพ ก็เหมือนกับละครอีกหลายๆ เรื่องของทีวีซีน ที่มักจะมีสิ่งของบอกเล่าเรื่องราวต่างๆ และเป็นจุดศูนย์กลางหรือมีความสำคัญทางจิตใจของตัวละคร แต่ในครั้งนี้ ใช้เทวรูปองค์กาลเทพเป็นสื่อกลางของเรื่องทั้งหมด ส่วนเรื่องอักขระในละคร พอมองออกว่าเป็นอักษรมอญ-ขอมที่ค่อนข้างเขียนมั่วๆ หน่อย แต่ในละครยังไม่ได้ระบุตีความว่าเป็นรหัสหรืออักขระบอกอะไร ดังนั้นจึงรอดูต่อไป
มาดูเนื้อเรื่องและตัวละคร โดยละครจะแบ่งพาร์ทใหญ่ๆ ออกเป็น 3 พาร์ท 3 ยุค คือ ทวารวดี, สมัยรัชกาลที่ 5 และยุคปัจจุบัน โดยเรื่องราวหลักๆ เกิดขึ้นในช่วงยุคปัจจุบัน และยังมีพาร์ทอดีตพาร์ทย่อยๆ เช่น ช่วงที่เพลิงฟ้ากับตัวไหนยังเป็นเด็ก หรือช่วงที่ปักบุญยังเรียนอยู่ในมหาวิทยาลัย เพลิงฟ้า มีอาการป่วยตั้งแต่เด็กและเป็นทุกครั้งที่มีการระลึกชาติหรือย้อนอดีตเกิดขึ้น และผูกเรื่องราวกับตัวละครทั้งหลายทั้งในอดีตชาติและปัจจุบันไว้มากมาย หนึ่งในนั้นก็คือปักบุญ ซึ่งมีความแค้นเคืองมาตั้งแต่ชาติที่แล้ว แต่เป็นความแค้นที่ดูจะแปลกตาไปหน่อย เพราะปักบุญ ไม่ได้เป็นผีล้างแค้นแบบคุณอุบลในพิษสวาท แต่กลับมาเกิดใหม่แล้วระลึกชาติได้และเกลียดแค้นเพลิงฟ้าลึกสุดหัวใจ (ทำนองเดียวกับที่พิมานโกรธนรีที่เคยทำเรื่องเลวร้ายมาก่อนในชาติที่แล้วในศรีอโยธยาของหม่อมน้อย) ส่วนรสชาติของละคร มีความซับซ้อนมากกว่าเดิม เพราะถึงจุดเฮฮาก็เฮฮาอารมณ์ขันเหมือนละครคอเมดี้ ถึงจุดเชือดเฉือนก็ดุเดือดดราม่ากันหนักๆ แบบละครก่อนหน้าของทีวีซีนเอง แถมตัดอารมณ์กันแบบนาทีต่อนาทีกันเลยทีเดียว ส่วนเค้าโครงละคร ถ้าเทียบกับหนึ่งด้าวฟ้าเดียว หากไม่นับพาร์ทอดีต ก็คือนับ 1-2-3-4 ไปตามปกติ แล้วมีเรื่องราวในอดีตแทรกซ้อนเข้ามาคลายปมเรื่องราวในปัจจุบัน
ตัวละครที่โฟกัสมากที่สุด ก็ไม่พ้นบูม เหตุผลหนึ่งเพราะเห็นว่าบูมเป็นคนที่ตีบทแตกมากๆ เห็นดูเป็นคนขี้เล่นสายฮา แต่พอมารับบทหนักๆ แล้วจะรู้สึกเหมือนเป็นคนที่แบกพลังไว้หนักๆ ทุ่มใส่ตัวละครคนอื่นๆ ไว้ให้หมดเท่าที่จะทำได้ แต่ไม่รู้สึกถึงความเล่นใหญ่ เพราะเจ้าตัวก็มีฝีมือการแสดงพอตัว ทำให้นึกถึงดีเจอีกคนอย่างดาวโอเกะ ที่เป็นคนเฮฮาเหมือนกัน แต่พอรับบทแรงๆ ก็แรงได้สุดขีด ส่วนตัวละครอื่นๆ เห็นฝีมือมาหมดแล้ว แต่ที่จับตาดูอยู่หน่อยๆ ก็คงจะเป็นมิ้นท์ นวินดา คนนี้อยากเห็นทางช่องจับเอามาเล่นคู่กับมิเชล เบอร์แมนในละครคอเมดี้สักหน่อย น่าจะฮาเข้ากันได้แน่นอน
เล่ห์บรรพกาล ดูน่าจะเป็นละครที่มีความซับซ้อนอยู๋ไม่ใช่น้อย เพราะพระ-นาง ก็ต้องเจอกับเรื่องราวที่ปั่นป่วนไม่แพ้พระนางคนอื่นๆ ของทีวีซีน เฉพาะเพลิงฟ้านอกจากปักบุญกับพฤกษ์ที่คอยจ้องจะเอาชีวิตแล้ว ก็อาจจะต้องเจอกับญาติห่างๆ อย่างคราส ที่พยายามจะแย่งหัวใจไปอีกหนด้วยเช่นกัน เรื่องนี้จะเป็นอย่างไร ก็ต้องติดตามต่อไป
จับตาดูแผนไล่ล่าข้ามชาติภพใน เล่ห์บรรพกาล
เอาเป็นว่า เผื่อให้สมาชิกไอพี มาช่วยพูดคุยกันเพิ่มเติมก็แล้วกันครับ*
ดูจบตั้งแต่เมื่อวาน แต่ไม่ได้เขียนลงกระทู้ เพราะมีงานอยู่ และบังเอิญว่าผมก็เคยเรียนเกี่ยวกับโบราณคดีด้วย ดังนั้นเรื่องราวข้อมูลบางอย่างก็รู้พอตัว และขออนุญาตพูดถึงข้อมูลที่พบเจอในเรื่องในช่วงแรกๆ แล้วค่อยพูดถึงตัวละครและเนื้อเรื่อง
อย่างแรก เทวรูปที่ในละครบอกว่าเป็นองค์กาลเทพ จริงๆ คือพระวิษณุสมัยศิลปะขอม ซึ่งมี 4 กร โดยองค์กาลเทพ ก็เหมือนกับละครอีกหลายๆ เรื่องของทีวีซีน ที่มักจะมีสิ่งของบอกเล่าเรื่องราวต่างๆ และเป็นจุดศูนย์กลางหรือมีความสำคัญทางจิตใจของตัวละคร แต่ในครั้งนี้ ใช้เทวรูปองค์กาลเทพเป็นสื่อกลางของเรื่องทั้งหมด ส่วนเรื่องอักขระในละคร พอมองออกว่าเป็นอักษรมอญ-ขอมที่ค่อนข้างเขียนมั่วๆ หน่อย แต่ในละครยังไม่ได้ระบุตีความว่าเป็นรหัสหรืออักขระบอกอะไร ดังนั้นจึงรอดูต่อไป
มาดูเนื้อเรื่องและตัวละคร โดยละครจะแบ่งพาร์ทใหญ่ๆ ออกเป็น 3 พาร์ท 3 ยุค คือ ทวารวดี, สมัยรัชกาลที่ 5 และยุคปัจจุบัน โดยเรื่องราวหลักๆ เกิดขึ้นในช่วงยุคปัจจุบัน และยังมีพาร์ทอดีตพาร์ทย่อยๆ เช่น ช่วงที่เพลิงฟ้ากับตัวไหนยังเป็นเด็ก หรือช่วงที่ปักบุญยังเรียนอยู่ในมหาวิทยาลัย เพลิงฟ้า มีอาการป่วยตั้งแต่เด็กและเป็นทุกครั้งที่มีการระลึกชาติหรือย้อนอดีตเกิดขึ้น และผูกเรื่องราวกับตัวละครทั้งหลายทั้งในอดีตชาติและปัจจุบันไว้มากมาย หนึ่งในนั้นก็คือปักบุญ ซึ่งมีความแค้นเคืองมาตั้งแต่ชาติที่แล้ว แต่เป็นความแค้นที่ดูจะแปลกตาไปหน่อย เพราะปักบุญ ไม่ได้เป็นผีล้างแค้นแบบคุณอุบลในพิษสวาท แต่กลับมาเกิดใหม่แล้วระลึกชาติได้และเกลียดแค้นเพลิงฟ้าลึกสุดหัวใจ (ทำนองเดียวกับที่พิมานโกรธนรีที่เคยทำเรื่องเลวร้ายมาก่อนในชาติที่แล้วในศรีอโยธยาของหม่อมน้อย) ส่วนรสชาติของละคร มีความซับซ้อนมากกว่าเดิม เพราะถึงจุดเฮฮาก็เฮฮาอารมณ์ขันเหมือนละครคอเมดี้ ถึงจุดเชือดเฉือนก็ดุเดือดดราม่ากันหนักๆ แบบละครก่อนหน้าของทีวีซีนเอง แถมตัดอารมณ์กันแบบนาทีต่อนาทีกันเลยทีเดียว ส่วนเค้าโครงละคร ถ้าเทียบกับหนึ่งด้าวฟ้าเดียว หากไม่นับพาร์ทอดีต ก็คือนับ 1-2-3-4 ไปตามปกติ แล้วมีเรื่องราวในอดีตแทรกซ้อนเข้ามาคลายปมเรื่องราวในปัจจุบัน
ตัวละครที่โฟกัสมากที่สุด ก็ไม่พ้นบูม เหตุผลหนึ่งเพราะเห็นว่าบูมเป็นคนที่ตีบทแตกมากๆ เห็นดูเป็นคนขี้เล่นสายฮา แต่พอมารับบทหนักๆ แล้วจะรู้สึกเหมือนเป็นคนที่แบกพลังไว้หนักๆ ทุ่มใส่ตัวละครคนอื่นๆ ไว้ให้หมดเท่าที่จะทำได้ แต่ไม่รู้สึกถึงความเล่นใหญ่ เพราะเจ้าตัวก็มีฝีมือการแสดงพอตัว ทำให้นึกถึงดีเจอีกคนอย่างดาวโอเกะ ที่เป็นคนเฮฮาเหมือนกัน แต่พอรับบทแรงๆ ก็แรงได้สุดขีด ส่วนตัวละครอื่นๆ เห็นฝีมือมาหมดแล้ว แต่ที่จับตาดูอยู่หน่อยๆ ก็คงจะเป็นมิ้นท์ นวินดา คนนี้อยากเห็นทางช่องจับเอามาเล่นคู่กับมิเชล เบอร์แมนในละครคอเมดี้สักหน่อย น่าจะฮาเข้ากันได้แน่นอน
เล่ห์บรรพกาล ดูน่าจะเป็นละครที่มีความซับซ้อนอยู๋ไม่ใช่น้อย เพราะพระ-นาง ก็ต้องเจอกับเรื่องราวที่ปั่นป่วนไม่แพ้พระนางคนอื่นๆ ของทีวีซีน เฉพาะเพลิงฟ้านอกจากปักบุญกับพฤกษ์ที่คอยจ้องจะเอาชีวิตแล้ว ก็อาจจะต้องเจอกับญาติห่างๆ อย่างคราส ที่พยายามจะแย่งหัวใจไปอีกหนด้วยเช่นกัน เรื่องนี้จะเป็นอย่างไร ก็ต้องติดตามต่อไป