สิ่งที่ผมจะเล่าไม่ใช่เรื่องแบบ มีงานแล้วคนในกลุ่มไม่ช่วยนะ อันนั้นมันเรื่องเด็กๆ ตอนนี้ผมกำลังเรียนอยู่ปี.3 แต่เทียบโอนมานะ ตลอดเวลา2เทอมที่ผ่านมา เวลามีงานกลุ่ม ส่วนมากผมจะไม่มีกลุ่ม คนในห้องส่วนใหญ่จะมาจากที่เดียวกัน มีเวลามีงานกลุ่มก็จะเอาพวกเดียวกันเป็นหลัก แต่ผมมาจากต่างจังหวัดคนเดียว เลยเป็นอีกปัญหาหนึ่ง คือผมเองก็ถามทุกครั้งนะว่าขออยู่ด้วยได้ไหม (คือผมเองก็ทำงานต่างๆได้ดีหลายอย่างนะ เพราะผมเองก็เรียนดีระดับหนึ่ง) แต่ทุกกลุ่มก็มักจะบอกว่าเต็ม บางครั้งในแชทกลุ่มที่อ่าน-ตอบกันรัวๆ ผมถามหากลุ่ม อ่านทั้งห้องแต่ไม่ตอบ ผมเองก็หาเหตุผลดีๆได้หลายอย่างนะ คือถึงให้ผมเข้ากลุ่มก็ไม่รู้จะให้ทำอะไร หรือไม่ก็มองว่าผมเป็นคนนอก ผมก็บอกอาจารย์แทบทุกวิชาเลยนะ ว่าผมไม่มีกลุ่ม บางวิชาก็ดีหน่อยที่ยัดเข้ากลุ่มให้ บางวิชาก็จับฉลาก บางวิชาก็จับกลุ่มแบบสุ่ม แต่ในทางกลับกันถ้าอาจาย์ไม่จับกลุ่มให้ แล้วปล่อยให้หาเอง ผมก็ไม่เคยมีกลุ่มหรอก จนมีอยู่วิชาหนึ่งที่อาจารย์ยัดผมลงกลุ่มรุ่นน้อง ต้องบอกก่อนวิชาที่ว่านี้ มันเรียนแบบรวมsectionมีหลายคณะและหลายห้อง ดังนั้นเวลาจะรวมกลุ่มกันทำงานเลยไม่ค่อยตรงกัน ผมเลยให้เฟสไว้ที่หัวหน้ากลุ่ม ถ้ามีงานอะไรให้ทำก็ส่งมา เพราะอาจจะไม่ว่างตรงกัน พอถึงวันจริงมันเดินมาบอกว่าดีดผมออกจากกลุ่ม เพราะไม่มีเวลาไปช่วย ผมก็ไม่คิดอะไร แต่วิชาบ้านี่มันงานกลุ่มทุกงาน แล้วอาจารย์บอกให้อยู่กลุ่มเดิม ผมเลยเครียดมาก จะหวังคะแนนสอบก็ไม่ได้เพราะวิชานี้ไม่มีสอบ แล้วก็มีอีกหลายๆวิชา(ทุกครั้งที่มีงานกลุ่ม)มันก็จะเดจาวูแบบนี้ ผมเลยไปของานเดี่ยวมาทำ แต่อาจารย์ไม่ให้แถมบ่นว่าไม่สนใจเอง คือผมก็ถามก็ตามตลอดนะ แต่มันไม่มีใครให้อยู่ด้วยจะให้ทำไงอ่ะ ผมอ่ะเรียนคณะบริหารธุรกิจ-การจัดการ งานแต่ละวิชามันเลยจะออกแนววางแผนธุรกิจ บางวิชาต้องทำแบบสอบถาม ต้องจัดบูธ ผมจะเอาเวลาไหนไปทำคนเดียว ยิ่งไปเรียนทุกวันงานมันก็เพิ่มขึ้นทุกวันทุกวิชา แล้วงานส่วนใหญ่ในคณะมันมักจะเป็นงานกลุ่ม เทอมนี้ผมจิตตกมาก ทุกวันนี้นั่งโง่ๆทำอะไรไม่ได้ เพราะมันเลยกำหนดส่งมานานละ อาทิตย์หน้าก็สอบ ผมนี่เห็นFลอยมาเลย แม่ผมก็บอกว่าถ้าเรียนง่ายๆยังติดFก็ลาออก คืออธิบายไปเขาก็ไม่ฟังเพราะเขาไม่เคยเรียนมหาลัย ทั้งๆที่ผมก็ตั้งใจเรียน แต่จะเรียนไม่จบเพราะคนในห้องไม่ให้ผมเข้ากลุ่ม ทั้งๆที่ผมลำบากขึ้นรถไฟไปเรียนตั้งแต่ตี5ไม่เคยขาดเรียนเพราะแม่ไม่ให้เช่าหอ อ่านหนังสือจนดึก เลิกเล่นเกม เลิกเที่ยวเลิกไปดูหนัง แต่ที่ผมทนมามันต้องมาจบแบบนี้ แล้วผมก็ทำอะไรไม่ได้เลย ไม่นานพี่น้องผมก็จะจบมหาลัย แล้วผมก็ต้องแพ้ต่อชะตากรรมทั้งที่ผมไม่มีสิทธิ์แม้จะสู้