เป็นละครเรื่องที่สอง ที่เราดูตั้งแต่ต้นยันจบ เพราะจุ๊กกู้เล่นเรื่องนี้ด้วย(ถึงบทจะน้อยนิดก็ตาม) เอาตรงๆเลยนะ การดูเรื่องนี้ก็เหมือนกับลากขาตัวเองเดินเหมือนกัน คือทำยังไงก็ได้ให้ถึงจุดหมาย คือตัวละครมันมีความหนืดในส่วนของบท ถ้าไม่มีจุ๊กกู้คือเราก็เทเหมือนกัน แต่ในความไม่โอเคก็ยังมีความดีอยู่

ส่วนดีแรกคือ นักแสดงทุกคนเล่นได้ดีตามหน้าที่ได้รับ แต่คนที่โดดเด่นในสายตาเรามีสองคน คือน้ำตาล ตอนเป็นคนสวยมากจริงๆ สวยจึ้งเลย เฟียสมาก ตอนเป็นผี ถึงดูสวยไปหน่อย แต่ก็แอบมีโมม้นต์น่ากลัวอยู่ อีกคนคือเฟิร์ส เอกพงษ์ที่เล่นเป็นปกรณ์ ตอนแรกบทนี้ไม่ค่อยอะไรเท่าไหร่ แต่เริ่มค่อยๆสำแดงความร้ายของตัวเองมากขึ้นเรื่อยๆ และแสดงความแอบจิตมากขึ้น ซึ่งดูน่ากลัวยิ่งกว่าผีซะอีก ส่วนพรีม นางเอกของเรื่อง พรีมเรื่องนี้ดูเป็นสาวขึ้นกว่าเรื่องก่อนๆ โดยเฉพาะตอนโดนผีสิง

และที่ชอบอีกอย่างคือเลิฟไลน์ของพระนาง ตอนแรกที่มาแบบเจอหน้าแล้วต้องปะทะฝีปากกันอ่ะ เราเหม็นเลิฟไลน์แบบนี้มาก แต่เรื่องชอบตรงที่พระเอกสามารถพูด แล้วเอาอะไรมาหักล้างสิ่งที่นางเอกพูดได้ และพระเอกฉลาดมาก จนค่อยๆมารักกัน ถึงความสัมพันธ์ดูไวไปหน่อยก็เหอะนะ

ส่วนที่ไม่ดีเลยคือบท ตอนแรกก็เยิ่นเย้อมากกับการพรรณนารักระหว่างผีกับคนของปกรณ์กับเกศ หนืดจนแอบรำคาญเหมือนกัน แล้วมาค่อนหลังออกทะเล มีการสะกดผีเกศไว้ใช้งานอีก โอ้ย ตอนแรกมาแนวสืบคดี สุดท้ายไม่ได้สืบ มาเน้นการใช้ผีเกศของปกรณ์ วันนี้ตอนจบ ก็ยังอุสาห์ขยี้เรื่องใช้ผีของปกรณ์ สุดท้ายตอนจบของตัวร้ายก็จบแบบง่ายๆเลย ทั้งที่ตัวร้ายบทฉลาดมาตลอด แต่มาตกม้าตายแบบโง่ๆเพื่อรวบรัดให้จบ แล้วค่อยเซอร์วิสคนดูด้วยความน่ารักของพระนาง และจบจ้า ค้า

เป็นละครที่ดูก็ได้ ไม่ดูก็ได้ อยากทำอะไรฆ่าเวลาก็ดูเรื่องนี้ไป ถ้าคุณโอเคกับการออกทะเลของละคร