รู้จักกับแฟนคนที่คบมา 10 ปี โดยที่เขาชอบเรามาโดยตลอดแต่ด้วยความเป็นเพื่อนเราปฎิเสธเขาไปเพราะกลัวความรู้สึกดีๆ หายไป
จนกระทั่งวันหนึ่งเรากลับมาเจอกันอีกครั้งโดยความบังเอิญ เราคุยกันปกติด้วยความที่เราไม่คิดอะไร มารู้อีกทีเขาเลิกกับแฟนเขาแล้วมาคบกับเรา
โดยที่เราไม่ทราบสาเหตุการเลิกกัน  (ดูเลวนะ แต่เราไม่ทราบเรื่องระหว่างเขาสองคนจริงๆ) คุยมาได้ระยะหนึ่งเริ่มมีความรู้สึกดีๆต่อกันจนตัดสินใจคบกัน
ก็ดีมาเรื่อยๆ ...แต่เหตุผลที่ทำให้เราอดคิดไม่ได้ว่าเราควรอยู่จุดนี้มั้ยคือ แฟนเก่าเขายังรับรู้เรื่องราวทุกความเคลื่อนไหวของภายในครอบครัวแฟนเรา
ยังไปๆมาๆอยู่ โดยที่แฟนเราไม่ได้ยุ่งด้วยอะไรนัก แต่เขาก็ยังค่อนข้างเป็นเพื่อนที่ดีต่อกันได้  เราเลยรู้สึกว่าเราไม่น่าเข้ามาเลย ไม่ควรอยู่ต่อเลย รักมากเหมือนกัน แต่รู้สึกว่าถ้าเขาคบกันมันน่าจะดีกว่าเรา  เราคิดผิดไหม? เราไม่ได้บกพร่องหน้าที่แฟนเลยสักนิด เพียงแค่รู้สึกว่าเราไม่เหมาะสมกับจุดนี้เลย  T_T
ทุกคนเลิกกันไม่ได้หมายความว่าจะเกลียดกัน  แต่นี่เราว่าเขาเองก็ยังรักแฟนเรา เขาเองก็ดีในระดับหนึ่งที่ผญ.คนหนึ่งจะดีได้  เราเองก็เช่นกัน เราว่าเราทำดีที่สุดแล้ว ทำหน้าที่แฟนที่ดี ซื่อสัตย์ ดูแลแฟนเราอย่างดี พากันไปจุดที่ดีขึ้น แต่อดคิดไม่ได้ที่อยากให้เขากลับมารักกัน 

แบบนี้เราเห็นแก่ตัวหรือเราคิดผิดหรือป่าว ? 

นี่เป็นการตั้งกระทู้ครั้งแรกของเรา ปกติชอบเข้ามาอ่านอย่างเดียว
ต้องขออภัยก่อนล่วงหน้าหากมีการพิมพ์ข้อความที่ไม่ถูกต้องหรือเหมาะสมเท่าไหร่นัก