สวัสดีครับ ผมมีเรื่องที่กวนใจมาซักพักนึงแล้ว คือ ตอนนี้ผมคุยกับผู้หญิงคนนึง ซึ่งผมรู้จักผ่านๆมาตั้งแต่พฤษภาปีที่แล้ว แต่เริ่มคึยกันจริงจังเดือนธันวาคม ซึ่งทุกอย่างก็ไปได้ดี เราทั้งคู่เหมือนกันมากหลายๆอย่าง แต่ตอนนี้ผมแค่อยากจะลองเริ่มคุยกับใครสักคน ผมไม่เคยมีแฟนนะครับ อกหัก 2 ครั้ง แต่ตอนนี้ ม.ปลาย กับมหาลัยแล้วก็ยาวจนปัจจุบัน ซึ่งตอนแรกเริ่มคุยกันด้วยความผมไม่อยากปิดบังอะไร เลยบอกหมด จนทะเลาะแล้วฝ่ายหญิง บอกให้ไปลืมคนของพี่ให้ได้ก่อน จนตอนนั้นผมถึงพึ่งรู้ว่าตัวเองเอาหัวใจลงไปเล่นแล้ว รู้สึกรักเธอตั้งแต่วันนั้นเลยครับ หลังจากนั้น 2-3 วันเธอก็หายไป จน 31 ธันวาคม เธอมาขอโทษแล้วเรามาคุยอะไรกันใหม่นะ ผมดีใจมาก ก็คุยมาเรื่อยๆ ผมพึ่งรู้ว่าขณะที่ผมกำลังคุยอยู่ เธอก็คบอีกคนไปด้วย แต่ไม่เคยเจอกันแค่ใช้สถานะแฟนกัน หลังจากรู้ผมเลยขออยากคุยกัน 3 คนได้ไหม แล้วให้เธอเลือกว่าจะเลือกใคร แต่สรุปเธอบอกพี่กับหนูเราเป็นแค่คนคุยกัน แต่น้องเขาใช้สถานะแฟนกันอยู่ หนูชอบพี่นะ แต่หนูเลิกกับเขาไม่ได้ น้องเขาไม่ได้ทำอะไรผิด
   จนสุดท้ายผมแทบอยากตายตรงนั้นเลย แต่ผมก็ยังรักเธออยู่ จนถึงตอนนี้ผมกับเธอยังคุยกันอยู่ หลายครั้งผมเจ็บมากที่ต้องรู้ว่ายังคุยกับอีกคน เธอบอกให้ผมรอได้ไหม หนูรู้ว่าเขากับหนูไปกันไม่ได้หรอก ขนาดพ่อแค่อ่านแชทยังรู้ แล้วผมก็เชื่อเธอ รอเธอมาตลอด ตอนนี้เป็นสถานะคนคุยที่ผมเจ็บปวดมาก หลายๆครั้งผมอยากโทรไปหาก่อนนอน แต่ต้องติดสาย แล้วเธอก็บอกไม่ได้คุยหรอกพี่ น้องเขาขอคาสายไว้ หนูกำลังจะนอน เป็นแบบนี้ทุกวันๆ ผมก็ยังรักน้องเขาอยู่ ผมเข้าใจดีว่าถ้าแค่ผมถอยออกมาเรื่องก็จบแล้ว ยังไงก็เป็นแค่คนคุย แต่ผมรักเธอไปแล้ว รักมากเกินเผื่อใจด้วย จนตอนนี้ผมก็ยังรอเธออยู่ แม้ส่วนใหญ่เป็นผมที่ไปทัก แต่ทุกครั้งที่เธอโทรมาบ้าง ผมมีความสุขมากจนลืมสถานะที่เป็นอยู่ไปเลย 
   ถ้าแบบนี้ผมควรยังรอต่อไปแบบนี้ หรือควรถอยหลังจากไปดีครับ