สวัสดีครับ ขอใช้นามสมมุติว่า A
นะครับ อะเล่าเลย ผมเรียนอยู่ชั้นมัธยม ขอไม่บอกนะครับว่าชั้นอะไร ผมเป็นคนที่ป่วยมาตั้งแต่เด็กๆ เรียกได้ว่าโรครุมเล้าเลยก็ว่าได้ ทำให้ไม่สามารถไปโรงเรียนได้ทุกวันเหมือนคนอื่นเขา ก็หยุดบ่อยในระดับนึงแต่ไม่ได้เยอะ จนปีที่แล้ว ผมป่วยหนักมากๆ หยุดเยอะกว่าทุกปีที่เคยเป็น และตั้งแต่หยุดมา พ่อแม่พาไปหมอไม่ถึง 5 ครั้ง ทั้งชีวิต พอพาไปหาหมอ ได้ดูใบรับรองแพทย์ ได้คุยกับหมอ ก็ไม่เชื่อ บอกว่าผมขี้เกียจ อะเล่าต่อจากตะกี้ครับ พอผมหยุดเยอะ โรงเรียนก็เลยต้องให้ผมซ้ำชั้น ใบลา ผมส่งตลอด แต่ใบรับรองแพทย์นี่ผมไม่เคยมีเลย เพราะพ่อแม่แทบไม่เคยพาไป โทรไปหาโรงเรียนเพื่อจะลาก็ไม่เคยทำ พอโดนซ้ำชั้น ครอบครัวก็เอาแล้วครับ ด่าสารพัด วันๆเอาแต่ถาม อยากเรียนมั้ย โตไปคงไม่มีงานทำ ทั้งๆที่เกรดผมก็ดีมากมาตลอด ได้ดีหลายวิชา ตกแค่เลข พ่อแม่ก็ไม่เคยสน เวลาดูใบเกรด ก็บอกแค่เออก็ดี บอกแค่นั้นไม่ถึง 1 สัปดาห์ก็ลืมแล้วว่าผมเรียนเก่งมั้ย ตัดภาพไปที่คนอื่น เกรดจะดีจะแย่ไม่เคยว่า เกรดดีก็จำได้เป็นปี ทำดีกับทุกคนยกเว้นผมคนเดียว คำพูดแต่ละคำก็ทำร้ายจิตใจมากๆ เคยไปหาหมอจิตแพทย์ เขาก็บอกเป็นโรควิตกกังวล พ่อแม่ก็ไม่สน ก็ยังทำตัวเหมือนเดิม ละตั้งแต่ปีที่แล้ว ผมก็นอนไม่หลับทุกวัน พยายามนอนตั้งแต่ 5 ทุ่ม กว่าจะหลับก็ปาไป ตี2-4 ซึ่งผมไม่มีปัญญาตื่นมาตอนเช้าแน่ๆ ตื่นมาปวดหัวอีก พ่อแม่ก็ไม่เคยสนใจเลยว่าผมเป็นอะไร ไม่เคยช่วยอะไรเลย เอาแต่มาด่าว่าขี้เกียจ พี่ผมก็อีกคน ไม่สนไรเลย แถมยังจะเข้าข้างแม่อีก ผมนอนป่วยทั้งวัน ลุกไม่ไหว ก็คิดว่าผมขี้เกียจ และนี่ก็อีกไม่กี่วันก็ปิดเทอมแล้ว อีก 2-3 เดือนหลายคนก็คงจะเปิดเรียนแล้ว ผมก็ต้องกลับไปเรียน พ่อแม่พี่ก็ถามทุกวัน จะเรียนมั้ย อยากเรียนรึเปล่า พอตอบว่าอยากก็มาย้ำอยู่ได้ ว่าถ้าเรียนละยังจะเอาแต่หยุดแบบนี้ชาตินี้ก็คงไม่จบ ผมไม่รู้จะเอายังไงกับชีวิตต่อดี นึกย้อนกลับไปแล้วเสียใจทุกวันเรื่องที่โดนซ้ำชั้น อยากตายหนีครอบครัวนี้สุดๆ ไม่มีวันไหนเลยที่ไม่มีความสุข เวลาผมอยู่ที่อื่นก็ชอบด่าแบบแอบๆ บ้างแหละ เอาไปนินทาบ้างแหละ
ไม่ก็ด่าซึ่งๆหน้าเลยก็มี
ผมอยากถามเพื่อนๆชาวพันทิปครับ ว่าผมจะจัดการยังไงดีครับ หัวผมตันไปหมด นับวันยิ่งเกลียดครอบครัว มีใครพอจะชี้ทางให้ผมหลุดจากวงจรบ้าๆนี่บ้างครับ 😭
ถ้าอ่านแล้วงงๆก็ขอโทษด้วยนะครับ พิมพ์เยอะ ผมตาลาย
ควรทำยังไงดีเมื่อครอบครัวไม่เข้าใจลูกตัวเอง
นะครับ อะเล่าเลย ผมเรียนอยู่ชั้นมัธยม ขอไม่บอกนะครับว่าชั้นอะไร ผมเป็นคนที่ป่วยมาตั้งแต่เด็กๆ เรียกได้ว่าโรครุมเล้าเลยก็ว่าได้ ทำให้ไม่สามารถไปโรงเรียนได้ทุกวันเหมือนคนอื่นเขา ก็หยุดบ่อยในระดับนึงแต่ไม่ได้เยอะ จนปีที่แล้ว ผมป่วยหนักมากๆ หยุดเยอะกว่าทุกปีที่เคยเป็น และตั้งแต่หยุดมา พ่อแม่พาไปหมอไม่ถึง 5 ครั้ง ทั้งชีวิต พอพาไปหาหมอ ได้ดูใบรับรองแพทย์ ได้คุยกับหมอ ก็ไม่เชื่อ บอกว่าผมขี้เกียจ อะเล่าต่อจากตะกี้ครับ พอผมหยุดเยอะ โรงเรียนก็เลยต้องให้ผมซ้ำชั้น ใบลา ผมส่งตลอด แต่ใบรับรองแพทย์นี่ผมไม่เคยมีเลย เพราะพ่อแม่แทบไม่เคยพาไป โทรไปหาโรงเรียนเพื่อจะลาก็ไม่เคยทำ พอโดนซ้ำชั้น ครอบครัวก็เอาแล้วครับ ด่าสารพัด วันๆเอาแต่ถาม อยากเรียนมั้ย โตไปคงไม่มีงานทำ ทั้งๆที่เกรดผมก็ดีมากมาตลอด ได้ดีหลายวิชา ตกแค่เลข พ่อแม่ก็ไม่เคยสน เวลาดูใบเกรด ก็บอกแค่เออก็ดี บอกแค่นั้นไม่ถึง 1 สัปดาห์ก็ลืมแล้วว่าผมเรียนเก่งมั้ย ตัดภาพไปที่คนอื่น เกรดจะดีจะแย่ไม่เคยว่า เกรดดีก็จำได้เป็นปี ทำดีกับทุกคนยกเว้นผมคนเดียว คำพูดแต่ละคำก็ทำร้ายจิตใจมากๆ เคยไปหาหมอจิตแพทย์ เขาก็บอกเป็นโรควิตกกังวล พ่อแม่ก็ไม่สน ก็ยังทำตัวเหมือนเดิม ละตั้งแต่ปีที่แล้ว ผมก็นอนไม่หลับทุกวัน พยายามนอนตั้งแต่ 5 ทุ่ม กว่าจะหลับก็ปาไป ตี2-4 ซึ่งผมไม่มีปัญญาตื่นมาตอนเช้าแน่ๆ ตื่นมาปวดหัวอีก พ่อแม่ก็ไม่เคยสนใจเลยว่าผมเป็นอะไร ไม่เคยช่วยอะไรเลย เอาแต่มาด่าว่าขี้เกียจ พี่ผมก็อีกคน ไม่สนไรเลย แถมยังจะเข้าข้างแม่อีก ผมนอนป่วยทั้งวัน ลุกไม่ไหว ก็คิดว่าผมขี้เกียจ และนี่ก็อีกไม่กี่วันก็ปิดเทอมแล้ว อีก 2-3 เดือนหลายคนก็คงจะเปิดเรียนแล้ว ผมก็ต้องกลับไปเรียน พ่อแม่พี่ก็ถามทุกวัน จะเรียนมั้ย อยากเรียนรึเปล่า พอตอบว่าอยากก็มาย้ำอยู่ได้ ว่าถ้าเรียนละยังจะเอาแต่หยุดแบบนี้ชาตินี้ก็คงไม่จบ ผมไม่รู้จะเอายังไงกับชีวิตต่อดี นึกย้อนกลับไปแล้วเสียใจทุกวันเรื่องที่โดนซ้ำชั้น อยากตายหนีครอบครัวนี้สุดๆ ไม่มีวันไหนเลยที่ไม่มีความสุข เวลาผมอยู่ที่อื่นก็ชอบด่าแบบแอบๆ บ้างแหละ เอาไปนินทาบ้างแหละ
ไม่ก็ด่าซึ่งๆหน้าเลยก็มี
ผมอยากถามเพื่อนๆชาวพันทิปครับ ว่าผมจะจัดการยังไงดีครับ หัวผมตันไปหมด นับวันยิ่งเกลียดครอบครัว มีใครพอจะชี้ทางให้ผมหลุดจากวงจรบ้าๆนี่บ้างครับ 😭
ถ้าอ่านแล้วงงๆก็ขอโทษด้วยนะครับ พิมพ์เยอะ ผมตาลาย