-ระหว่างที่เราปฏิบัติธรรมนั้นเราต้องยึดมั่นในพระธรรมคำสอนใช่ไหมครับแต่เมื่อถึงจุดหมายแล้วเราก็ต้องไม่ยึดใช่ไหมครับ
-เราสามารถยึดอย่างอื่นให้เป็นพลังใจได้ไหมครับ นอกเหนือจากพระธรรมคำสอน ผมมีบุคคลหลายๆคนที่ชื่นชอบและถือเป็นแบบอย่างครับไม่ว่าจะในขีวิตจริงหรือในหนัง  เช่น นักร้อง รักฟุตบอล  นอกจากพระพุทธศาสนาแล้วพอนึกถึงพวกเขาผมก็มีกำลังใจในการปฏิบัติธรรมและการมีสติในการดำเนินชีวิต แบบนี้ถ้าปฏิบัติไปเรื่อยจะถือว่าเป็นการเห็นผิดหรือไม่ครับ ขอโทษที่สงสัยอะไรแปลกๆนะครับ 🙏 ขอบคุณมากครับ