คือเราตอนเด็กเป็นคนผิวดำค่ะปากดำจากพันธุกรรมค่ะ โตมาดูเเลตัวเองจนผิวขาวขึ้นระดับนึงเเค่ปากน่าจะเกิดจากลิปสติกที่เราใช้ เเต่เราก็ทาลิปมันบ่อยๆนะคะเเค่มันไม่ดีขึ้นเลย เอาเเปรสีฟันถูปากบ่อยๆก็ไม่เห็นผล จนครั้งนึงตอนม.ต้นเพื่อนก็ว่าปากดำ จนกลับบ้านเราเสิชในอินเตอร์เน็ตว่าวิธีเเก้ปากเาก็ให้ใช้เเปรงสัฟันถูบริเวณ ปาก ด้วยความที่เด็กอยากหายปากดำเร็วจึงถูจนมันถลอกเป็นเเผลที่ปาก จนมันฝังใจตั้งเเต่เด็ก เเล้วเพื่อนเราจะทักเราบ่อยมากๆตั้งเเต่เด็กยันม.5เเล้ว เราไม่ชินสักทีโดนว่าสูบบุหรี่มาหรอทั้งๆที่เราไม่เคยสูบเลยเราไม่ชอบกลิ่นมันด้วยซ้ำ เพื่อนสนิทก็ปกป้องเราบ้างเเต่เพื่อนบางคนก็พูดเเรงมาก เหมือนเป็นเรื่องที่ผิดจนเราคิดว่ามันเป็นปมด้อยของเราไปเเล้ว พูดกันทุกครั้งเเบบไม่เบื่อกันหรอเราก็ขี้เกียจอธิบาย เราไม่รู้จะทำยังไงเลย ใครพอมีวิธีพูดบ้างคะหรือวิธีเเก้ปากดำเเบบเห็นผลหน่อยค่ะ. 

#คำพูดของเขาภายนอกเราบอกโอเคเเต่ภายในเรามันเเย่มากๆเราเฟลุกครั่งที่มีคนพูดเเต่ทำอะไรไม่ได้เลยนอกจากยิ้มเจือนเเล้วคิดในใจว่า อีกเเล้วหรอ 

#เราเลยปกปิดด้วยการทาลิปสีเผื่อให้ดูดีขึ้นเลยกลายเป็นคนที่ปากต้องมีสีตลอดเลย อาจะเป็นสาเหตหนึ่งด้วยเเหละ เเต่เราก็ทาลิปมันนะ

#ขอคำเเนะนำลิปบำรุงดีๆ