คือในห้องเราจะมีเพื่อนคนนึงที่ค่อนข้างจะสนิทกะเราพอสมควรนางก็จะชอบมาพูดหรือถามเราเกี่ยวกับเรื่องของคนอื่น (คนในโรงเรียนหรือเรื่องส่วนตัวของคนอื่น) มีครั้งนึงนางไม่ชอบเพื่อนคนนึงในห้อง นางเลยมานินทาเขาให้เราฟังนี่พูดตามตรงสังคมที่รร.ตามความจริงเลยนะ เราก็ไม่ใช่คนดีไรนักก็แบบเอ้ยคนนี้กูก็ไม่ชอบเหมือนกันเลยสุมหัวกันนินทาเพื่อนคนนั้น (ขอใช้คำหยาบนะคะ) พอหลังจากนั้นนางก็ไปเล่นไปคุยกับกลุ่มเพื่อนที่นางเคยมาสุมหัวนินทากับเรา เราก็เอะใจแล้วแหละว่าอีนี่มันแปลกๆว่ะมานินทาให้ฟังแล้วก็ไปเล่นกับเขา สักพักเพื่อนกลุ่มนั้นเริ่มไม่ค่อยพูดกับเรา เริ่มพูดแรงใส่เรา ล่าสุดเมื่อวานยืมของเราไปโดยที่ไม่ขอ แล้วบอกว่าไม่รู้ว่าเป็นของเราทั้งๆที่เราเขียนชื่อเอาไว้ สิ่งที่เขาเอาไปโดยไร้มารยาทคือ  #ผ้าแดง ที่ใช้สำหรับการเรียนนาฏศิลป์ เราก็ไม่พอใจเว้ยแก ของๆเรายืมไปไม่ขอ ถ้ามันหายขึ้นมาความลำบากอยู่ที่เรา คงไม่มีใครอยากให้ของของตัวเองหายโดยพวกคนไร้มารยาทหรอกนะ เราก็คิดแหละ เป็นเวรกรรมกูมั้งที่ไปนินทาเขาไว้ แต่เพื่อนคนนั้นที่มาสุมหัวนินทากับเรา มันเริ่มออกอาการให้เราเห็นเริ่มมองเหมือนอิจฉาหรือเคียดแค้นเวลาเพื่อนเข้าหาเรา หรือ เพื่อนคนอื่นๆ เริ่มหาเรียกร้องความสนใจจากเพื่อนโดยการหาเรื่องมาพูด เรื่องด้านลบของคนอื่น เริ่มที่จะแต่งตัวเกินงาม เริ่มที่จะเกเร นางชอบพูดให้คนอื่นเสียความรู้สึก เดือนก่อนเราไปตัดผมมามันสั้นมากๆ เราบอกช่างว่าเอาออกนิดเดียวแต่ช่างเอาออกเกือบถึงติ่งหูเลย พอเราไปโรงเรียน นางก็พูดใส่เราประมาณว่า "เอ๋อเหร๋อแบบนี้ใครจะไปอยากเดินด้วยว่ะนี่มัธยมนะไม่ใช่ประถมที่จะตัดผมสั้นมาขนาดนี้ ไม่อายหรอ" สิ่งนี้เราไม่ชอบมากๆ ความรู้สึกของคนอื่นมันเป็นเรื่องล่อเล่นรึไง? พอมีคนพูดให้ตัวเองบ้างทำท่าไม่พอใจ ไอ้เราก็เก็บอาการมานาน ไม่มีที่ระบาย ไม่รู้จะทำยังไงรบกวนทุกคนที่เข้ามาอ่าน คอมเมนต์ให้คำปรึกษาหน่อยนะคะ หมดหนทางแล้วจริงๆไม่รู้จะปรึกษาใครเพื่อนในห้องไว้ใจไม่ได้สักคน  หนักใจมากค่ะ