👉 หลังจากที่เราไม่ได้ตั้งกระทู้มาอย่างยาวนาน ในหัวข้อ "เถ้าแก่บ้านนอกทำอย่างไงให้รอดในการเปลี่ยนแปลง" เพราะตัวเราเองกำลังหมกมุ่นอยู่กับการพัฒนาและพยุงธุรกิจของเราให้ผ่านมรสุมเศรษฐกิจ และมรสุมภัยแล้ง ที่กำลังโหมกระหน่ำอย่างรุนแรง อยู่ในตอนนี้

  แต่เมื่อเราฟังข่าว เถ้าแก่เต้นท์รถที่หมดหวังจนต้องฆ่าตัวตายทั้งครอบครัวรวมทั้งน้องหมาด้วยแล้ว เรารู้สึกทั้งเข้าใจและทั้งเสียดายค่ะ ตัวเราเองตอนเด็กเคยเห็นภาพแม่เราพยายามจะยิงตัวตายเพราะหนี้สิน จากวิกฤต ปี 40 ซึ่งวันนั้นแม่เรารอดมาได้เพราะเสียงร้องของน้องชายเราที่เป็นดวงใจของแม่ ดึงแม่กลับมา และ เวลานี้ 20 ปีผ่านมา ครอบครัวเราสามัคคีกันสู้ จนปลดหนี้ 10 ล้าน หมดไปแล้ว และกลับมามีความสุขกันได้อย่างที่ไม่เคยได้นึกถึงเลย ตอนปี 40

ดังนั้น ขอได้ไหมคะ ท่านที่กำลังเหนื่อยที่จะต้องสู้กับวิกฤต กับหนี้สิน กับชีวิต ได้โปรดสละเวลาเล็กน้อย ระบายออกมาก่อน เผื่อประสบการณ์ของเรา หรือของใครใน Pantip อาจช่วยแก้ไขมันได้ อย่างน้อยให้เราได้รับฟัง ได้เป็นกำลังใจให้คุณ เพื่อให้คุณได้รู้ว่า

1. คุณไม่ได้ตัวคนเดียวนะ มีคนที่เคยเจอ หรือกำลังอยู่ในสถานการณ์เดียวกับคุณอีกหลายคนบนโลกนี้

2. สิ่งที่คุณเจอ ยังไม่ใช่จุดจบของโลก บางทีเมื่อมีปืนจ่อหัวเราอยู่ เราอาจมีอีก 168 วิธี ที่เราจะเลือกทำ โดยไม่ต้องโดนยิง (เราพึ่งฟังมาจาก ซีรี่เรื่อง Suits)

3. การที่เราเกิดมาเป็นมนุษย์ นี้ พระพุทธเจ้ากล่าวว่าเรา ประเสริฐกว่าเทวดาด้วยฐานะ 3 ประการคือ
3.1 เป็นผู้กล้า
3.2 เป็นผู้มีสติ
3.3 เป็นผู้ประพฤติพรหมจรรย์อันเยี่ยม
ดังนั้น เราอยากขอให้เถ้าแก่ที่กำลังท้อแท้หมดหวัง ได้ลองอีกสักครั้ง ที่จะรวบรวม 'สติ' ขึ้นมา ใส่ความ 'กล้า' เข้าไป กล้าที่จะสู้มัน สู้กับความหมดหวัง ความผิดหวัง ความท้อแท้

เรากำลังอยู่ในยุคปฎิวัติอุตสาหกรรมครั้งที่ 3 หรือ บางที่ อาจจะ 4 แล้วก็ได้ ทุกอย่างเปลี่ยนแปลงไปไวมาก และเราเองกำลังอยู่ในกระแสความเปลี่ยนแปลงที่ปั่นป่วนรุนแรง อย่าพึ่ง ถอดใจจากโลกใบนี้ไปเลยนะคะ ผู้ยิ่งใหญ่บนโลกใบนี้หลายคน เคยผ่านจุดหมดตัว โดนหักหลัง ล้มเหลว มาแล้วนับครั้งไม่ถ้วน ทั้ง สตีฟ จ๊อป ทั้ง อีลอน มัส ....... หรือ คนตัวเล็กๆอย่างครอบครัวเรา ก็ผ่านการขายทุกอย่าง  การหมดตัว การมีหนี้ที่ไม่มีวี่แววจะใช้หมด ภาพที่แม่จะฆ่าตัวตาย ยังอยู่ในใจเรา แต่เราตอนนี้ยังมีโอกาสได้โตมา ได้มีความสุข และหากใครเคยอ่านตอนเก่าๆ ก็จะทราบว่าเราเองก็กำลังต่อสู้อุปสรรคต่างๆอยู่เหมือนกัน และการทำงานกับแม่ก็ไม่ง่าย (บางช่วงเวลาก็รู้สึกเหมือนตกนรกทั้งเป็น 55555+) แต่เราก็รู้สึกขอบคุณทุกครั้ง ที่ตอนนี้แม่ยังอยู่กับเรา แม่กล้าที่จะสู้กับความอับอายจากการล้มเหลว จนผ่านมันมาได้ด้วยกัน ขอบคุณที่แม่ยังอยู่ให้เรากอด อยู่ปลอบใจในวันที่เราเจอมรสุมชีวิต

เรากับแม่ตอนนี้ ก็กำลังจับมือกัน ฟันฝ่า มรสุมของการเปลี่ยนแปลง มรสุมจากเศรษฐกิจ มรสุมจากภัยแล้ง และเราก็จะต้องผ่านมันไปให้ได้ เหมือนตอนปี 40

สุดท้ายนี้ หากลุงป้าน้าอาเถ้าแก่ทั้งหลายยังหมดหวังและยังคงเลือกอยากเลือกความตาย เราก็เคารพและเข้าใจ แต่โปรดให้โอกาสให้เราลองได้คุยกันก่อน ให้เราได้มีโอกาสช่วย นะคะ โทรหาเราก็ได้ เรายินดี คิดว่าเราเป็นลูกหลานคนนึง ถึงเราจะไม่ฉลาดไม่ใช่ผู้เชี่ยวชาญ แต่เราอยากมีโอกาสช่วยให้คุณได้มีชีวิตอยู่ต่อไป เหมือนแม่ของเราค่ะ หรือจะโพสต์ เรื่องราวไว้ ก็ได้ เราเชื่อว่าชาว Pantip เป็นคนเก่ง และพร้อมที่จะรับฟังและแนะนำ แน่นอนค่ะ

สู้ไปด้วยกันนะคะ