เราอยู่ด้วยกันมาหลายปี เอาแต่ใจตัวเอง ไม่เคยนึกถึงความรู้สึกเขา จนความรักเขาที่มีให้ค่อยๆหมดไป เขาอยู่กับเราไม่มีความสุข จนเขาขอย้ายกับไปอยุ่พ่อแม่เหมือนเดิมเขามีความสุขตรงนั้น พ่อแม่ เพื่อนที่ทำงาน โดยที่ไม่ไมีเรา  เค้าใช้ชีวิตประจำวันได้ปกติ แต่เรา
ใช้ชีวิตประจำวันไม่ได้ทั้งๆที่พยามยาม

เราพยามยามทุกอย่าง ง้อเค้า จะไม่เอาแต่ใจตามใจเขาทุกอย่าง ขอแค่ได้ยินเสียงในทุกๆวัน แค่รู้ว่าเขากำลังจะทำอะไร เราคิดว่าเราโอเค แต่เราเสียใจทุกครั้ง ที่ข้างๆเขาไม่มีเราแล้ว แต่เราก็คิดในใจเสมอ #ถ้าเรารักเขา เราต้องปล่อยเขาไป เพราะเขามีความสุขตรงนั้น#

เรากินข้าวเที่ยงมื้อเดียว ร้องให้ทุกคืน นอนไม่หลับ ใช้ยาแก้แพ้ช่วย 4-6 เม็ด ตื่น5 เช้ามาก็เบลอ ไม่มีแรง
ไม่มีกำลังใจจะทำอะไร มันยังวนเวียนอยุ่จุดเดิม
เราอยากใช้ชีวิต เหมือนเดิม เราอยากอยุ่ให้ได้โดยที่ไม่มีเค้า เพราะไม่รู้เขาจะกับมาไหม เราอยากผ่านจุดนี้ไปให้ได้ เราเริ่มเหนื่อยแล้ว.....