ต่อจากกระทู้เก่า พูดเรื่องหมาไปแล้ว วันนี้ขอมาพูดเรื่องอื่นๆบ้าง..
เนื่องจากที่บ้านมีหมาเยอะมาก (เรารักสัตว์มากนะ บอกให้เข้าใจก่อน)
แต่เรารู้สึกไม่อยากอยู่บ้านเลย บ้านสกปรก
แม่ให้หมา ฉี่ - ขี้ ภายในบ้าน บางวันขี้เหลวมาเลย กลิ่นไม่ต้องพูดถึง
ที่บ้านมักจะมีพรมวางไว้ตามจุดที่หมาฉี่ - ขี้
เราไม่ได้อะไรหรอกค่ะ ก็ต้องกวาด ต้องถูอยู่แล้วนี่บ้านเราอ่ะ
แต่ที่เรารังเกียจมากๆ คือพรมเหล่านั้นที่มีคราบฉี่ ขี้หมา
>ถูกเอามาซักรวมกับเครื่องซักผ้าของคน<
อ่านไม่ผิดนะ บ้านมีเครื่องซักผ้าเครื่องเดียว ก็ต้องซักรวมกันอ่ะ
แต่เรารู้สึก ไม่สะอาดเลย หวาดระแวงเชื้อโรค
แรกๆที่เรามาอยู่บ้าน (พึ่งกลับมาอยู่บ้านไม่นานค่ะ) เราใส่เสื้อผ้าตัวเดิมตลอด
เราไม่อยากจะให้ผ้ามันเยอะ ไม่อยากซัก แม่ก็มักจะด่านะคะ ทำไมไม่เปลี่ยนเสื้อผ้าบ้าง
คือเราจะไม่เปลี่ยนนอกจากจะออกไปข้างนอกจริงๆ แต่เราก็ไม่ค่อยออกหรอกค่ะ
ก็ได้แต่เก็บคำพูดไว้ในใจ เพราะเคยพูดไปแล้ว แม่ด่าว่ารังเกียจบ้านสกปรก
จิตใจคับแคบ ไม่รักหมา ..
เคยมีปัญหา จนได้ไปบอกพ่อ (พ่อแม่เลิกกันนานมากแล้ว)
พ่อให้คำตอบมาแค่ว่า ก็ต้องอดทนสิ เราไม่ใช่ลูกคุณหนู
คือพ่อกับทางครอบครัวใหม่มีฐานะนะคะ แต่ครอบครัวใหม่ ไม่ชอบฝ่ายเรา
ฝ่ายเราเลยไม่ได้อะไรเลย นอกจากส่งเสียเรียนจนจบ
เราท้อมากเลย เรื่องของบ้าน จริงๆมีปัจจัยอีกหลายๆอย่างเลยนะคะ ที่อยากเล่าให้ฟัง
แต่วันนี้ ขอมาระบายแค่เรื่องนี้ก่อน อยากฟังความเห็นเพื่อนๆบ้าง ว่ารู้สึกยังไงกันบ้าง
เป็นเพื่อนๆ จะทำยังไงกัน รับได้มั้ย
ปล. เราเอาผ้าออกไปซักข้างนอกไม่ได้ แถวบ้านไม่มีตู้หยอด
ซักมือเราก็ซักไม่สะอาด เรามีแรงน้อย บิดน้ำไม่ค่อยหมด เราเลยไม่ค่อยอยากซัก เพราะผ้ามันจะเหม็นอับ
ตากผ้าในร่ม ในบ้านค่ะ หน้าบ้านที่โดนแดดตากไม่ได้ เป็นพื้นที่ถนน
เราพยามลองซักมือแล้ว สถานที่ไม่ค่อยอำนวยเท่าไหร่ค่ะ เราอธิบายไม่ค่อยถผุด
เหนื่อยและท้อกับปัญหาเรื่องบ้านค่ะ 2
เนื่องจากที่บ้านมีหมาเยอะมาก (เรารักสัตว์มากนะ บอกให้เข้าใจก่อน)
แต่เรารู้สึกไม่อยากอยู่บ้านเลย บ้านสกปรก
แม่ให้หมา ฉี่ - ขี้ ภายในบ้าน บางวันขี้เหลวมาเลย กลิ่นไม่ต้องพูดถึง
ที่บ้านมักจะมีพรมวางไว้ตามจุดที่หมาฉี่ - ขี้
เราไม่ได้อะไรหรอกค่ะ ก็ต้องกวาด ต้องถูอยู่แล้วนี่บ้านเราอ่ะ
แต่ที่เรารังเกียจมากๆ คือพรมเหล่านั้นที่มีคราบฉี่ ขี้หมา
>ถูกเอามาซักรวมกับเครื่องซักผ้าของคน<
อ่านไม่ผิดนะ บ้านมีเครื่องซักผ้าเครื่องเดียว ก็ต้องซักรวมกันอ่ะ
แต่เรารู้สึก ไม่สะอาดเลย หวาดระแวงเชื้อโรค
แรกๆที่เรามาอยู่บ้าน (พึ่งกลับมาอยู่บ้านไม่นานค่ะ) เราใส่เสื้อผ้าตัวเดิมตลอด
เราไม่อยากจะให้ผ้ามันเยอะ ไม่อยากซัก แม่ก็มักจะด่านะคะ ทำไมไม่เปลี่ยนเสื้อผ้าบ้าง
คือเราจะไม่เปลี่ยนนอกจากจะออกไปข้างนอกจริงๆ แต่เราก็ไม่ค่อยออกหรอกค่ะ
ก็ได้แต่เก็บคำพูดไว้ในใจ เพราะเคยพูดไปแล้ว แม่ด่าว่ารังเกียจบ้านสกปรก
จิตใจคับแคบ ไม่รักหมา ..
เคยมีปัญหา จนได้ไปบอกพ่อ (พ่อแม่เลิกกันนานมากแล้ว)
พ่อให้คำตอบมาแค่ว่า ก็ต้องอดทนสิ เราไม่ใช่ลูกคุณหนู
คือพ่อกับทางครอบครัวใหม่มีฐานะนะคะ แต่ครอบครัวใหม่ ไม่ชอบฝ่ายเรา
ฝ่ายเราเลยไม่ได้อะไรเลย นอกจากส่งเสียเรียนจนจบ
เราท้อมากเลย เรื่องของบ้าน จริงๆมีปัจจัยอีกหลายๆอย่างเลยนะคะ ที่อยากเล่าให้ฟัง
แต่วันนี้ ขอมาระบายแค่เรื่องนี้ก่อน อยากฟังความเห็นเพื่อนๆบ้าง ว่ารู้สึกยังไงกันบ้าง
เป็นเพื่อนๆ จะทำยังไงกัน รับได้มั้ย
ปล. เราเอาผ้าออกไปซักข้างนอกไม่ได้ แถวบ้านไม่มีตู้หยอด
ซักมือเราก็ซักไม่สะอาด เรามีแรงน้อย บิดน้ำไม่ค่อยหมด เราเลยไม่ค่อยอยากซัก เพราะผ้ามันจะเหม็นอับ
ตากผ้าในร่ม ในบ้านค่ะ หน้าบ้านที่โดนแดดตากไม่ได้ เป็นพื้นที่ถนน
เราพยามลองซักมือแล้ว สถานที่ไม่ค่อยอำนวยเท่าไหร่ค่ะ เราอธิบายไม่ค่อยถผุด