สวัสดีดีคะ ตามหัวข้อเลยคะ มันเป็นสิ่งที่เราไม่ค่อยเข้าใจมาตลอดปัจจุบัน เรามีพี่น้อง 3 คน มีพี่ชาย น้องชาย เราเป็นลูกผู้หญิงคนกลาง บ้านเราไม่ได้รวยมากพอมีพอกิน
1.ตั้งแต่ตอนเราม.6 กำลังจบ สอบเข้ามหาลัยแล้วเรามีติวที่โรงเรียนกลับบ้านช้า ทางพ่อกับแม่ก็ว่าเราทำไมเรากลับบ้านช้า แล้วพอเรากลับบ้านมา เราก็ต้องมาล้างจาน บางวันก็ต้องซักช่วงตอนกลางคืน วันหยุดก็ต้องมารับผิดชอบซักผ้าอีก ช่วงนั้นเราก็สงสัยว่า ทำไมพี่ของเราไม่เห็นต้องมาทำอะไรแบบนี้เหมือนเราเลย สบาย เพราะเรามาทำให้ พอมีช่วงหนึ่งที่เราไม่ทำให้ แม่ก็ว่าเรามีลูกสาวเหมือนมีส้วมอยู่ในบ้าน(โดนว่าแบบนี้จนชินแล้ว แต่ก็แอบเสียใจนะ)
2.ตอนเราเลือกมหาลัย เราก็โดนพี่ชายตัวเองว่า แบบจะเข้า มศว. ไม่สงสารพ่อแม่บ้างเหรอว่าจะมีเงินจ่ายให้ไหม? เราก็สงสารพ่อแม่ เราก็ต้องเสียสละไปเรียนราม (พี่ชายได้ทุนเรียนจากมหาลัย ทำงาน 3 วัน เรียน 3 วัน หยุด1 วัน แถมได้เงินจากที่ทำงานอีกด้วย) ใจอยากเข้า มศว.มากๆๆๆ แต่พี่ได้เข้ามหาลัยที่ตัวชอบ what!!!??
3.พอเราเรียนราม เราก็ต้องทำงานไปเรียนไป ทำงาน 6 วัน ตื่นเช้า6โมงครึ่ง กลับบ้านเกิบ4ทุ่ม หยุดไปเรียน1 วัน ไม่มีวันหยุดเลย เรามักจะโดนแม่ถามตลอดว่า"จะจบกี่ปี ทำไมไม้อ่านหนังสือ แล้วจะผ่านไหม กลับบ้านมาทำไมมานั่งอ่านหนังสือ " เราได้ยินแบบนี้ทีไรต้องมีทะเลาะกับแม่ตลอด เราก็ไม่เข้าใจว่าแม่ไม่รู้จริงๆเหรอว่าใครเหนื่อยกว่า? เราต้องทำงาน 6วัน ไปเรียน1วัน แต่กับพี่ชาย ทำงาน 3 วัน เรียน 3 วัน มีวันหยุด1 วัน เราเข้าใจคะว่าเหนื่อยเหมือนกัน แต่คือเราอยากเน้นเรียนมากกว่าที่จะทำงาน แม่ก็เอาแต่บ่นให้เราเรียนจบเร็วๆ.......เครียดมาก (แล้วแม่เป็นคนไปหาให้เรา แล้วให้เราทำงาน ประจำ ไม่ทำก็โดนบ่นว่าเกาะพ่อแม่กิน)
4.เงินที่เราได้มาก็ต้องมาแบ่งจ่ายให้พ่อแม่ ค่ารถที่พ่อแม่เราเพิ่งออกมา เราก็ยังมีค่าใช้จ่ายส่วนตัวอีกด้วย บ้างทีมาทำงานเงินไม่พอก็ต้องควักเงินตัวเองออกมากิน ส่งค่าเน็ตเอง ส่งค่าเทอมเอง ค่าโทรศัพท์ ส่วนพี่ชาย ค่าเน็ตแค่ 300กว่าๆ ต้องให้พ่อแม่ออกให้ ทั้งๆที่มันก็ได้เงินจากที่มันทำงานด้วยแต่ไม่ออก แม่ก็เอาแต่บอกว่า "สงสารมัน มันเงินน้อย" เฮ้อ!!!!! พอช่วงไหนเรามีเงินจ่ายให้แม่ไม่พอ นางก็จะไม่พอใจใส่เรา
จนตอนนี้เรื่องพวกนี้เข้ามาหาเรามากๆ จนทำให้เราเป็นโรคซึ้มเศร้าไป แต่ไม่หนักมาก เรางงมากว่าทำไมเราเป็นลูกสาวคนกลางแต่ทำไมต้องมารับผิดชอบอะไรแบบนี้ทำไมต้องเสียสละ ทุกๆอย่างให้พี่ ให้น้อง แต่ไม่มีใครคิดที่จะเสียสละให้เกิบทุกอย่าง ขอไปต่างจังหวัดกับเพื่อนก็ไม่ให้ไป ไปนอนค้างบ้านเพื่อนก็ไม่ให้ เราเข้าใจว่าพอแม่เป็นห่วง แต่เนี่ย เรา 20 แล้ว ไม่คิดที่จะให้เราใช้ชีวิตแบบวัยรุ่นคนๆอื่นเลย
เราอยากรู้ว่าวัยรุ่นคนอื่นๆเป็นแบบนี้บ้างไหม?
ทำไมเป็นลูกคนกลางต้องเหนื่อยกว่าคนอื่นๆ
1.ตั้งแต่ตอนเราม.6 กำลังจบ สอบเข้ามหาลัยแล้วเรามีติวที่โรงเรียนกลับบ้านช้า ทางพ่อกับแม่ก็ว่าเราทำไมเรากลับบ้านช้า แล้วพอเรากลับบ้านมา เราก็ต้องมาล้างจาน บางวันก็ต้องซักช่วงตอนกลางคืน วันหยุดก็ต้องมารับผิดชอบซักผ้าอีก ช่วงนั้นเราก็สงสัยว่า ทำไมพี่ของเราไม่เห็นต้องมาทำอะไรแบบนี้เหมือนเราเลย สบาย เพราะเรามาทำให้ พอมีช่วงหนึ่งที่เราไม่ทำให้ แม่ก็ว่าเรามีลูกสาวเหมือนมีส้วมอยู่ในบ้าน(โดนว่าแบบนี้จนชินแล้ว แต่ก็แอบเสียใจนะ)
2.ตอนเราเลือกมหาลัย เราก็โดนพี่ชายตัวเองว่า แบบจะเข้า มศว. ไม่สงสารพ่อแม่บ้างเหรอว่าจะมีเงินจ่ายให้ไหม? เราก็สงสารพ่อแม่ เราก็ต้องเสียสละไปเรียนราม (พี่ชายได้ทุนเรียนจากมหาลัย ทำงาน 3 วัน เรียน 3 วัน หยุด1 วัน แถมได้เงินจากที่ทำงานอีกด้วย) ใจอยากเข้า มศว.มากๆๆๆ แต่พี่ได้เข้ามหาลัยที่ตัวชอบ what!!!??
3.พอเราเรียนราม เราก็ต้องทำงานไปเรียนไป ทำงาน 6 วัน ตื่นเช้า6โมงครึ่ง กลับบ้านเกิบ4ทุ่ม หยุดไปเรียน1 วัน ไม่มีวันหยุดเลย เรามักจะโดนแม่ถามตลอดว่า"จะจบกี่ปี ทำไมไม้อ่านหนังสือ แล้วจะผ่านไหม กลับบ้านมาทำไมมานั่งอ่านหนังสือ " เราได้ยินแบบนี้ทีไรต้องมีทะเลาะกับแม่ตลอด เราก็ไม่เข้าใจว่าแม่ไม่รู้จริงๆเหรอว่าใครเหนื่อยกว่า? เราต้องทำงาน 6วัน ไปเรียน1วัน แต่กับพี่ชาย ทำงาน 3 วัน เรียน 3 วัน มีวันหยุด1 วัน เราเข้าใจคะว่าเหนื่อยเหมือนกัน แต่คือเราอยากเน้นเรียนมากกว่าที่จะทำงาน แม่ก็เอาแต่บ่นให้เราเรียนจบเร็วๆ.......เครียดมาก (แล้วแม่เป็นคนไปหาให้เรา แล้วให้เราทำงาน ประจำ ไม่ทำก็โดนบ่นว่าเกาะพ่อแม่กิน)
4.เงินที่เราได้มาก็ต้องมาแบ่งจ่ายให้พ่อแม่ ค่ารถที่พ่อแม่เราเพิ่งออกมา เราก็ยังมีค่าใช้จ่ายส่วนตัวอีกด้วย บ้างทีมาทำงานเงินไม่พอก็ต้องควักเงินตัวเองออกมากิน ส่งค่าเน็ตเอง ส่งค่าเทอมเอง ค่าโทรศัพท์ ส่วนพี่ชาย ค่าเน็ตแค่ 300กว่าๆ ต้องให้พ่อแม่ออกให้ ทั้งๆที่มันก็ได้เงินจากที่มันทำงานด้วยแต่ไม่ออก แม่ก็เอาแต่บอกว่า "สงสารมัน มันเงินน้อย" เฮ้อ!!!!! พอช่วงไหนเรามีเงินจ่ายให้แม่ไม่พอ นางก็จะไม่พอใจใส่เรา
จนตอนนี้เรื่องพวกนี้เข้ามาหาเรามากๆ จนทำให้เราเป็นโรคซึ้มเศร้าไป แต่ไม่หนักมาก เรางงมากว่าทำไมเราเป็นลูกสาวคนกลางแต่ทำไมต้องมารับผิดชอบอะไรแบบนี้ทำไมต้องเสียสละ ทุกๆอย่างให้พี่ ให้น้อง แต่ไม่มีใครคิดที่จะเสียสละให้เกิบทุกอย่าง ขอไปต่างจังหวัดกับเพื่อนก็ไม่ให้ไป ไปนอนค้างบ้านเพื่อนก็ไม่ให้ เราเข้าใจว่าพอแม่เป็นห่วง แต่เนี่ย เรา 20 แล้ว ไม่คิดที่จะให้เราใช้ชีวิตแบบวัยรุ่นคนๆอื่นเลย
เราอยากรู้ว่าวัยรุ่นคนอื่นๆเป็นแบบนี้บ้างไหม?