แบบขออธิบายก่อนนะคะว่าแม่เราเป็นคนอารมณ์เหมือนคนเป็นไบโพล่า แบบเหนื่อยไรมาเวลาเห็นนี่ก็จะหาเรื่องมาบ่น แบบเดินๆอยู่มันมีของตกอยู่คือด่าไปยังไม่ช่วยไรงานบ้านสักอย่างไม่เห็นแก่ส่วนร่วมคือเรางงมากคือล้างจานก็ทำ กวาดบ้าน ถูบ้าน ตากผ้า ซักผ้า รีดผ้า เราก็เป็นคนทำ เราก็ไม่ค่อยว่างมั้ยอะเราต้องแบ่งเวลาอ่านหนังสือสอบ แล้วแบบวันก่อนรร.หยุดให้อ่านหนังสือเขาใช้เราทำงานบ้านเยอะมากซึ่งวิชาที่เราจะสอบค่อนข้างจำเยอะพอควรเราเลยทำแค่ล้างจาน ตากผ้า แต่ยังไม่ได้กวาดถูเพราะแบบทำ2อย่างแรกเสร็จก็บ่ายแล้วอะ เราเลยเลือกอ่านหนังสือก่อน พอเขากลับมาก็คือด่าเราแรงมาก ด่าต่างๆนาๆแล้วก็เหมือนจะแซะว่าอ่านหนังสือเหรอไรแบบนี้ซึ่งเอ้า ก็ต้องสอบมั้ยอะ เราไม่ได้ว่างขนาดนั้น แบบเเล้ววันนี้เราตากผ้าแล้วเราไม่ได้แขวนแยกๆกันเพราะแดดมันร้อนมากแล้วไม่ค่อยสบายด้วยเลยแบบรีบเข้าบ้าน พอเขากลับมาก็โดนด่าตามระเบียบแล้วก็คือแบบด่าประมาณว่า "กูไม่รู้จะพูดไรกับเลยไม่เคยช่วย
ไร ไม่น่ามีลูกแบบนี้เลย" เป็นประโยคที่นางพูดบ่อยมากคือนี่ก็ไม่อยากเกิดมากหรอกนะ แล้วคืออยากรู้ว่าเราผิดมากเหรอคะ? ขออธิบายนะเรามีน้องสองคนค่อนข้างโตแล้ว แต่เราเป็นพี่โตสุดเลยทำงานเยอะสุด ซึ่งแม่เขาค่อนข้างตามใจน้องคนกลางมากๆ แบบน้องไม่ทำไรเลย คนทำก็ตกเป็นของเราเราไม่ทำก็บ่น คือเหนื่อยมากๆ อยากรู้ว่าควรทำไงต่อไปดีความรู้สึกตอนนี้คือเหนื่อยไปหมดเป็นงี้ตั้งแต่ขึ้นม.ปลาย ปัญหาที่รร.เราก็มีกลับบ้านยังมาเจออีกท้อกับชีวิตมาก
มีปัญหากับแม่ทุกวันควรทำไงดี