สวัสดีค่ะ วันนี้จะขอมาเล่าเรื่องการเจอผีครั้งเเรกให้ได้อ่านกันค่ะ เนื่องจากเเม่เราเป็น เเม่เลี้ยงเดี่ยวมีเรากะน้องพ่อทิ้งไปทำให้เเม่ต้องทำงานเพื่อหาเงินส่งบ้านเเละภาระอื่นๆคนเดียว เเม่ทำงานบริษัทประกันค่ะเป็นเลขาให้ผู้บริหาร มีคนมาทาบทามให้เเม่ไปอยู่พัทยาค่ะ ไปทำสาขาที่นั้นเเม่เลยไปเพราะได้เงินเยอะค่ะ พอปิดเทอมเราเลยไปอยู่กะเเม่ค่ะ พอเราไปอยู่ที่ตึกจะเป็นตึกพานิชอ่ะค่ะตามริมถนน มีอยู่5คูหาติดกัน ข้างๆเป็นปั้มน้ำมัน เเต่บริษัทเปิดเเค่2คู่หาเป็นคูหาสุดท้ายเลยติดกะกำเเพงปั้มน้ำมันเเต่จะมีซอกข้างตึกให้เดินไปข้างหลังตึกได้เพื่อสะดวกเเก่ ตำรวจเวลาเขามาเช็คตู้เเดง
เราไปอยู่ก็ปกติทุกอย่างไม่มีอะไร ไม่เคยเจออะไรด้วย จนวันนึงเราวิ่งเล่นกะน้องค่ะ วิ่งขึ้นวิ่งลงจากชั้น1มาชานพักที่จะขึ้นชั้น2 บอกก่อนว่า ชานพักนี้จะเป็นห้องเรากะเเม่นอน1ห้อง อีกห้องใหญ่จะเป็นของผู้บริหารอีกท่านอยู่จะทำงานคนเดียวบนนี้ คนอื่นอยู่ข้างล่างหมด ส่วนชั้น2-3เป็นโซนพนักงาน บนสุดเป็นดาดฟ้ามีศาลอยู่ ซึ่งชั้น2-3ไม่มีใครอยู่ค่ะเอาไว้เเค่ประชุมเเละมีบ่อปลา ตั้งเเต่ชานพักยันชั้นบนจะปูพรมไว้ค่ะ เราวิ่งกะน้องเเค่ชั้นล่างกะชานพัก ด้วยความอยากรู้ว่าชั้น2 มีไรเพราะอยู่หลายวันไม่เคยขึ้นมาเลยวิ่งขึ้นไปคนเดียว ตอนนั้นขึ้นไปเจอบ่อปลาตรงประตู เลยเอามือจิ้มๆน้ำบ่อเล่น เเต่รู้สึกเย็นๆที่ตัว เลยเเงะมองปรากฎห้องมืดมากน่ากลัว เลยรีบวิ่งลงไปหาเเม่กะน้องข้างล่าง เหตุการณ์ ปกติทุกอย่าง
จนตกดึก เรากะน้องนอนบนที่นอนเเม่จะนอนข้างล่างเรานอนริมกำเเพงด้านบนเรามีตะขอเเขวนผ้าขนหนูซึ่งไม่มีผ้ามีเเต่ตะขอติดกะผนังไว้ เรา3คนหลับค่ะจนตกดึกไม่รู้กี่โมง เราตื่นมาพอเราเงยหน้าไปปรากฎว่า เราเห็นผู้หญิงคนนึงห้อยตัวอยู่บนตัวเราค่ะผู้หญิงผมยาว ใส่เหมือนชุดนอนกระโปรงยาวสีขาว ห้อยอยู่แบบนั้นอ่ะค่ะ เราด้วยความที่ไม่เคยเห็น พยายามมองว่าใช่ผ้าไหมก็ไม่ใช่ เพราะมีเเสงจากหน้าต่างส่องเข้ามามันทำให้ว่าคือคน เราเอาผ้าห่มคลุมโปงเลย ด้วยความกลัว เเต่ผู้หญิงคนนั้นไม่หยุดค่ะ นางมาอยู่บนหัวเราค่ะเเล้วเอามือลูบผมเรา เเล้วพูดว่า "โอ้ โอ้ โอ้"
ลูบๆผมเราเหมือนปลอบเด็กอ่ะค่ะ ความเย็นยะเยือกเข้ามาถึงข้างในรู้สึกได้ว่าหัวเราเย็นมากๆๆขนลุกไปหมด เเต่ไม่ใช่เเม่เเน่นอนเพราะเเม่หลับอยู่ด้านล่างข้างที่นอน นางลูบหัวเรานางมากจนเราหลับคาผ้าคลุมโปงแบบนั้นค่ะ ยันเช้า เลยมาเล่าให้เเม่ฟังเเม่เลยบอกไม่เห็นรู้เรื่องเลย สีหน้าเเกเครียดมากเเกเล่าว่า 'มาวันเเรกเเกก็โดน เดินลงบรรไดทั้งคืน2-3วันติดๆๆ" วันนั้นเเม่เลยให้เรากะน้องห้อยพระคนล่ะองค์ เเม่ดุว่า "คงเ ป็นเพราะวิ่งขึ้นลงบรรไดกันเสียงดังเเหละ เขาถึงมา" เเต่เราเลยบอกว่า ถึงว่า " เวลากินข้าวในครัวชอบรู้สึกเหมือนคนมายืนมอง " เรารู้สึกตลอดเพราะในครัวจะมีประตูที่ลงมาจากด้านบนอีกบาน เเต่ไม่รู้ว่าลงจากทางไหนนะ ไม่กล้าเปิด เเต่ปกติคือประตูที่ใช้กันคือจะมาจากทางด้าน ตัวสำนักงานเดินยาวเข้ามาเลย เเต่ก็ไม่ได้ถามเเม่นะว่าอีกบานใช้ทำไร
เเม่เล่าให้ฟังอีกว่า พี่ตำรวจมาตรวจตู้เเดง ช่วงค่ำๆๆ พอเช้ามาเจอแม่ มาถามเเม่ว่าเมื่อคืนมาตรวจเเม่บ้านยังไม่กลับหรอ ' '' เเม่เลยบอกกลับเเต่เย็นเเล้วมีไร'' พี่ตำรวจบอกว่า '' เห็นผู้หญิงคนนึง ชะโงกหน้ามามองหน้าเเนบกะลูกกรงหลังตึกเรา'' เเม่เลยบอกไปว่า '' เเม่บ้านกับเเต่เย็นเเล้ว สงสัยจะโดน เเล้ว'' ส่วนเเม่บ้านก็โดนเเต่โดนแบบ เวลาขึ้นไปทำชั้น2 เเกจะรู้สึกเหมือนมีคนยืนมอง บางทีเหมือนเสียงเก้าอี้ โต๊ะเลื่อนออก หรือเสียงเดินย่ำพื้นจากด้านบน ไว้ว่างจะมาเล่าเรื่องอื่นให้ฟังนะส่วนมากจะพบเจอเเต่เจ้าที่
ประสบการณ์เจอผีครั้งเเรก
เราไปอยู่ก็ปกติทุกอย่างไม่มีอะไร ไม่เคยเจออะไรด้วย จนวันนึงเราวิ่งเล่นกะน้องค่ะ วิ่งขึ้นวิ่งลงจากชั้น1มาชานพักที่จะขึ้นชั้น2 บอกก่อนว่า ชานพักนี้จะเป็นห้องเรากะเเม่นอน1ห้อง อีกห้องใหญ่จะเป็นของผู้บริหารอีกท่านอยู่จะทำงานคนเดียวบนนี้ คนอื่นอยู่ข้างล่างหมด ส่วนชั้น2-3เป็นโซนพนักงาน บนสุดเป็นดาดฟ้ามีศาลอยู่ ซึ่งชั้น2-3ไม่มีใครอยู่ค่ะเอาไว้เเค่ประชุมเเละมีบ่อปลา ตั้งเเต่ชานพักยันชั้นบนจะปูพรมไว้ค่ะ เราวิ่งกะน้องเเค่ชั้นล่างกะชานพัก ด้วยความอยากรู้ว่าชั้น2 มีไรเพราะอยู่หลายวันไม่เคยขึ้นมาเลยวิ่งขึ้นไปคนเดียว ตอนนั้นขึ้นไปเจอบ่อปลาตรงประตู เลยเอามือจิ้มๆน้ำบ่อเล่น เเต่รู้สึกเย็นๆที่ตัว เลยเเงะมองปรากฎห้องมืดมากน่ากลัว เลยรีบวิ่งลงไปหาเเม่กะน้องข้างล่าง เหตุการณ์ ปกติทุกอย่าง
จนตกดึก เรากะน้องนอนบนที่นอนเเม่จะนอนข้างล่างเรานอนริมกำเเพงด้านบนเรามีตะขอเเขวนผ้าขนหนูซึ่งไม่มีผ้ามีเเต่ตะขอติดกะผนังไว้ เรา3คนหลับค่ะจนตกดึกไม่รู้กี่โมง เราตื่นมาพอเราเงยหน้าไปปรากฎว่า เราเห็นผู้หญิงคนนึงห้อยตัวอยู่บนตัวเราค่ะผู้หญิงผมยาว ใส่เหมือนชุดนอนกระโปรงยาวสีขาว ห้อยอยู่แบบนั้นอ่ะค่ะ เราด้วยความที่ไม่เคยเห็น พยายามมองว่าใช่ผ้าไหมก็ไม่ใช่ เพราะมีเเสงจากหน้าต่างส่องเข้ามามันทำให้ว่าคือคน เราเอาผ้าห่มคลุมโปงเลย ด้วยความกลัว เเต่ผู้หญิงคนนั้นไม่หยุดค่ะ นางมาอยู่บนหัวเราค่ะเเล้วเอามือลูบผมเรา เเล้วพูดว่า "โอ้ โอ้ โอ้"
ลูบๆผมเราเหมือนปลอบเด็กอ่ะค่ะ ความเย็นยะเยือกเข้ามาถึงข้างในรู้สึกได้ว่าหัวเราเย็นมากๆๆขนลุกไปหมด เเต่ไม่ใช่เเม่เเน่นอนเพราะเเม่หลับอยู่ด้านล่างข้างที่นอน นางลูบหัวเรานางมากจนเราหลับคาผ้าคลุมโปงแบบนั้นค่ะ ยันเช้า เลยมาเล่าให้เเม่ฟังเเม่เลยบอกไม่เห็นรู้เรื่องเลย สีหน้าเเกเครียดมากเเกเล่าว่า 'มาวันเเรกเเกก็โดน เดินลงบรรไดทั้งคืน2-3วันติดๆๆ" วันนั้นเเม่เลยให้เรากะน้องห้อยพระคนล่ะองค์ เเม่ดุว่า "คงเ ป็นเพราะวิ่งขึ้นลงบรรไดกันเสียงดังเเหละ เขาถึงมา" เเต่เราเลยบอกว่า ถึงว่า " เวลากินข้าวในครัวชอบรู้สึกเหมือนคนมายืนมอง " เรารู้สึกตลอดเพราะในครัวจะมีประตูที่ลงมาจากด้านบนอีกบาน เเต่ไม่รู้ว่าลงจากทางไหนนะ ไม่กล้าเปิด เเต่ปกติคือประตูที่ใช้กันคือจะมาจากทางด้าน ตัวสำนักงานเดินยาวเข้ามาเลย เเต่ก็ไม่ได้ถามเเม่นะว่าอีกบานใช้ทำไร
เเม่เล่าให้ฟังอีกว่า พี่ตำรวจมาตรวจตู้เเดง ช่วงค่ำๆๆ พอเช้ามาเจอแม่ มาถามเเม่ว่าเมื่อคืนมาตรวจเเม่บ้านยังไม่กลับหรอ ' '' เเม่เลยบอกกลับเเต่เย็นเเล้วมีไร'' พี่ตำรวจบอกว่า '' เห็นผู้หญิงคนนึง ชะโงกหน้ามามองหน้าเเนบกะลูกกรงหลังตึกเรา'' เเม่เลยบอกไปว่า '' เเม่บ้านกับเเต่เย็นเเล้ว สงสัยจะโดน เเล้ว'' ส่วนเเม่บ้านก็โดนเเต่โดนแบบ เวลาขึ้นไปทำชั้น2 เเกจะรู้สึกเหมือนมีคนยืนมอง บางทีเหมือนเสียงเก้าอี้ โต๊ะเลื่อนออก หรือเสียงเดินย่ำพื้นจากด้านบน ไว้ว่างจะมาเล่าเรื่องอื่นให้ฟังนะส่วนมากจะพบเจอเเต่เจ้าที่