เป็นหนังที่ยอดเยี่ยมทั้ง 2 เรื่องครับ ฝั่ง Parasite ดูจะมีองค์ประกอบที่สมบูรณ์กว่าครับ หนังพูดถึงความเหลื่อมล้ำทางชนชั้น เป็นปัญหาทางโครงสร้างสังคมที่คนทั่วโลกกำลังเผชิญ ซ่อนเมสเสจเเยบยลภายใต้เรื่องราวที่สนุก ครบรส มีเหตุการณ์เซอร์ไพรส์ตลอดเวลา บทก็ยังกระจายน้ำหนักตัวละครได้สมดุล เเอคติ้งทุกคนก็ยอดเยี่ยม(บงจุนโฮเป็นเเอคติ้งโค้ชด้วยตัวเอง) อีกทั้งตัวหนังที่ผสมฌอง ดราม่า คอมเมดี้ ทริลเลอร์ เเละฮอเรอร์ให้เป็นธรรมชาติ ภายใต้หนังที่เต็มไปด้วยไดนามิคตลอดเวลา นอกจากบทต้องดีมาก ไดเรคชั่นต้องเป๊ะมากเช่นกันครับ เหมือนบงจุนโฮจัดการทุกอย่างได้ดั่งใจนึกเเบบ 100% ขณะที่องค์ประกอบอื่นๆพวกสกอร์ เพลงประกอบ งานภาพ งานโปรดักชั่นต่างๆก็ซ่อนนัยยะเรื่องราวเเละช่วยผลักดันตัวหนังได้อย่างสมบูรณ์เเบบเช่นกันครับ...

ขณะที่ Memories of Murder เเม้องค์ประกอบโดยรวมจะเทียบไม่ได้ เเต่ในความเป็นหนังสืบสวน ทำงานกับความรู้สึกคนดูได้ดีมากๆครับ ส่วนสำคัญคงต้องชมการทำหนังที่เป็นเอกลักษณ์ของบงจุนโฮที่มีการผสมฌองหลากหลาย เพื่อให้เกิดมู้ดแอนด์โทนที่เป็นธรรมชาติ ทั้งดราม่า ทริลเลอร์ เเละคอมเมดี้ จนเสมือนว่ามันคือภาพสะท้อนจากเหตุการณ์จริงตามบทที่ถูกอ้างอิง เป็นฟีลที่หาได้ยากจากหนังสืบสวนทั้วไปที่มักขึงเฉพาะโทนระทึกขวัญ ลึกลับ เน้นความใคร่รู้เเละตึงเครียดตลอดทั้งเรื่อง ขณะเดียวกันการผสมฌองของบงจุนโฮ ก็ทำให้ตัวละครมีพัฒนาที่ชัดเจนไปกับเรื่องราวที่เกิดขึ้น โดยเฉพาะตัวละครที่เล่นโดย 'ซงคังโฮ' จากตำรวจที่ไม่ค่อยสนใจอะไร ทำยังไงก็ได้ให้คดีปิดโดยเร็ว ใช้ชีวิตเฮฮาตามประสาตำรวจบ้านนอกไปวันๆ เเต่พอมาเจอคดีนี้ ทำโน่นทำนี่ หาเเพะก็เเล้ว จัดฉากล่อฆาตกรก็เเล้ว เเต่เบาะเเสก็ยังชี้ไปคนละทิศละทาง จนเเล้วจนรอดก็ยังจับคนร้ายไม่ได้ ตัวเองก็ค่อยๆดำดิ่งไปกับความผิดพลาด จนกลายเป็นอีกคนที่ต่างไปจากคนที่คนดูเคยรู้จักตอนต้นเรื่อง เเน่นอนว่าคนดูก็สัมผัสได้เเละค่อยๆดำดิ่งไปกับความล้มเหลวของพวกเขาเช่นกันครับ จนสุดท้ายคนดูเองก็ถูกน็อคด้วยหมัดฮุคในฉากจบ ที่นับเป็นหนึ่งฉากจบที่ทรงพลังที่สุดในโลกภาพยนตร์...