ตัวหนังพยายามชดเชยตัวเองด้วยจังหวะการเล่าเรื่องเรียบๆ แฝงความละมุน ด้วยป่าเขาของเชียงใหม่ที่สวยจนอยากไป ถึงแม้ว่าจะไปมาบ่อยแล้วก็ตาม หนังยังเป็นที่ให้โชว์ความบ้าบอของมาริโอ้ที่บทเขียนมาเพื่อเขาเลย เป็นคนอื่นไม่ได้จริงๆ และเสน่ห์ของพลอยที่น่ารักตลอดทั้งเรื่อง ยิ่งเข้าฉากร่วมกันยิ่งรับส่งกันดีมากจริงๆ

อีกข้อดีคือเพลงประกอบที่เลือกของ เขียนไข และวานิช มาใช้ และศิลปินอื่นๆ อีกเช่น แม็กซ์ เจนมานะ จังหวะการแทรกเพลงเหมือนละครมาก แต่ด้วอารมณ์และความดีงามของเพลงทำให้อยากกลับไปฟังอีก

ถ้ามองข้ามบทที่ค่อนข้างเบาหวิวและตอนจบที่ไม่ได้กินใจพอและคาดเดาได้ไม่ยากนัก ก็คิดว่าเหมาะสมจะเป็นหนังแห่งวันวาเลนไทน์อยู่ ที่คู่รักจะมาดูหนังเรื่องนี้แล้วซบกันไปตลอดทั้งเรื่อง มีจังหวะตกใจและกุ๊กกิ๊กให้ได้ซบเยอะมาก ถ้าดูคนเดียวก็เหมือนได้มาผ่อนคลาย ฟังเพลงเพราะๆ ดูหน้าหนุ่มโอ้สาวพลอย ก็คิดว่าพอใช้ได้อยู่ ถือซะว่าเป็นรสชาติของหนังไทยที่คิดถึง

https://www.facebook.com/SendJarJarBinks/