ตามชื่อเรื่องเลยค่ะ แม่เราอยากหย่ากับพ่อมานานแล้ว ส่วนตัวเราเองก็เห็นด้วยมากๆ อันที่จริงเราคิดเรื่องนี้มาซักพักแล้วแต่พึ่งได้มีโอกาสคุยกับแม่ พ่อเราเป็นคนอารมณ์ร้อน ไม่ทำงาน แต่กลัวลำบาก ซึ่งมันเป็นนิสัยที่เราก็ค่อนข้างจะไม่โอเคเอามากๆเลยค่ะ เพราะเขายังมีหนี้บัตรเครดิต แล้วก็โดนเพื่อนโกงจากการทำงาน มันเลยกลายเป็นสร้างหนี้ให้แม่เราไปด้วยเพราะหลังจากที่ทำงานกับเพื่อนครั้งนั้นเขาก็ไม่พยายามออกไปหางานทำอีก เขาเป็นคนเชื่อคนง่ายยกเว้นครอบครัว เขาใจเย็นแล้วก็ใจดีกับคนนอกสุดๆ แต่กับครอบครัวนี่คือ...คนละแบบเลย ในบ้านเขาจะเป็นคนอารมณ์ร้อน ตวาดลั่น โมโหง่ายแบบสุดๆ แล้วก็ไม่ฟังเหตุผลของใครเลย ขนาดแม่เราพูดด้วยดีๆก็ไม่ฟัง เคยโมโหน้องชายเรามากๆจนเกือบจะตัดพ่อตัดลูก แล้วก็อีกอย่างที่เรารู้สึกว่าเราไม่โอเคที่สุดเลยก็คือเขาไม่ยอมรับญาติฝ่ายแม่ของเราเลย ก่อนหน้านี้ยายกับลูกพี่ลูกน้องเราไม่ได้อยู่กับเราค่ะ ลูกพี่ลูกน้องเราเกิดก่อน ทั้งยายเราแล้วก็พี่เราเลยอยู่ต่างจังหวัด พอเราเกิดพ่อก็อยากให้ยายเราย้ายมาอยู่ด้วยเพื่อจะดูแลเรา ตอนแรกเค้าก็พูดว่าแค่เด็กคนเดียวมันไม่เท่าไหร่หรอก(เด็กคนนี้หมายถึงลูกพี่ลูกน้องเราค่ะ) แต่พอพี่(ขอเรียกสั้นๆนะคะ)เราเริ่มโต ต้องเข้าเรียน แม่เราก็เลยบอกว่าเดี๋ยวจะออกค่าเรียนให้เอง พ่อเราเค้าก็เริ่มไม่พอใจขึ้นมาทันที เขาบอกว่า 'กะจะมาเกาะกู-แต่แรกเลยใช่มั้ย' คำนี้เราจำได้ขึ้นใจเลยค่ะ เพราะเรารักพี่กับยายมากๆ เราอยากมีพี่สาว พอมีลูกพี่ลูกน้องเราเข้ามา เราก็รักแบบพี่สาวจริงๆ ตอนนั้นคือเสียใจสุดๆ แต่ก็ไม่ได้อะไรมากเพราะเราเองยังเด็กอยู่ พอมาซักพัก น้าสาวของเราหรือแม่ของพี่เรานั้นแหละค่ะ จะมารับพี่เราไปอยู่ด้วย เพราะเริ่มตั้งตัวได้แล้ว พ่อเราเขาก็ไม่พอใจอีก ไม่ให้ไป เพราะถ้าพี่เราจะไปยายก็จะไปด้วย อ้อ ตอนนั้นน้องเราพึ่งเกิดค่ะ น้องยังเล็กๆ เราก็เข้ารร พ่อแม่ทำงาน เลยไม่มีคนดูแลน้องก็เลยต้องพึ่งยายต่อไป ก็อยู่ๆแบบนั้นมาแหละค่ะ ตั้งแต่ตอนนั้นที่แม่เราบอกจะเป็นคนส่งพี่เราเรียน พ่อเราก็เริ่มไม่ชอบพี่กับยายขึ้นมาเลย กับยายไม่เท่าไหร่หรอก แต่กับพี่เราคือไม่เอาเลย ยิ่งญาติฝ่ายแม่เขายิ่งไม่เอา ขนาดงานแต่งญาติแม่เราเขายังไม่ยอมไปเลย แม่เราก็ไม่ยากพูดเพราะเดี๋ยวจะทะเลาะกันอีก ก็เป็นแบบนี้มาอีกหลายปีเหมือนกันนะ แล้วทีนี้น้าชายเราประสบอุบัติเหตุ (เรามีน้า2คนค่ะ แม่เราเป็นพี่คนโต) ต้องย้ายมาอยู่ด้วยกัน พ่อเราเค้าก็ไม่พอใจอีกนั่นแหละ ไม่ชอบน้าเราเอามากๆ แต่ก็ยอมให้อยู่ด้วย หลายครั้งที่พ่อไล่น้าเรา แต่แม่ไม่รู้ เราก็ไม่กล้าบอกเพราะพ่อดุ จนพี่เราเรียนจบจะขึ้นมัธยม น้าสาวเราก็เลยจะเอาพี่กับยายไปอยู่ด้วยจริงๆ เพราะน้าเราแต่งงานใหม่ มีบ้าน มีรถ คือตั้งตัวได้แล้วนั่นแหละค่ะ ซึ่งเราก็ยินดีด้วยมากๆแต่ก็...พ่อเราเขาดันไม่ยินดีด้วย เขาว่าพอได้ดีแล้วลืมบุญคุณ ส่วนตัวเราว่าไม่นะ เพราะน้าเราก็ยังมาอยู่ด้วย พาเรากับน้องไปเที่ยวตลอด ความเป็นญาติน่ะค่ะ ก็พึ่งพากันมา มีครั้งนึงพ่อกับแม่เราเกิดทะเลาะกันหนักจนแม่บอกให้หย่ากันแต่พ่อเราไม่ยอม (ไม่ได้มีการทำร้ายร่างกายกันนะคะ) มันก็เลยตึงๆจนถึงตอนนี้แหละค่ะ หลังจากตอนนั้นพ่อกับแม่ก็ทำเลาะกันบ่อยขึ้น จนหลังๆมานี้แม่เราเริ่มไม่เอาพ่อแล้วจริงๆก็จะเงียบๆใส่ ไม่ค่อยพูดด้วยถ้าไม่จำเป็น จนที่แม่มาพูดกับเรา ก็บอกแม่แหละว่าหย่ามั้ย แม่ก็พูดติดตลกว่า'จะหย่ายังไง พ่อแกมันไม่ยอม หย่าไปมันก็อยู่ไม่ได้หรอก ญาติมันไม่เอามันแล้ว สันดานแบบนี้' แต่สีหน้าคือไม่ตลกเลยอะ เราสงสารแม่เรานะ แม่ต้องเลี้ยงเรากับน้องแล้วยังต้องมาคอยเคลียปัญหาให้พ่อเราอีก ส่วนตัวเราเองอยากให้หย่านะคะ แต่ยังติดที่น้อง เราแอบกลัวว่าน้องจะรับไม่ได้ กระทู้นี้มาระบายเฉยๆค่ะ แล้วก็มาขอคำแนะนำด้วย ขอบคุณที่อ่านมาถึงตรงนี้นะคะ