สวัสดีครับ 
วันนี้ผมอยากมาระบายความรู้สึกส่วนตัว แล้วอยากรู้ว่ามีใครเป็นเหมือนผมไหมครับ??

เล่าคร่าวๆว่า ผมได้เริ่มทำงานที่ใหม่มาได้สักพักนึงแล้ว ครั้งแรกที่ผมเข้ามาและก็มีผู้หญิงอีกหนึ่งคนที่เราเข้ามาทำงานพร้อมกัน เรารู้สึกโอเคกับเค้ามาก แต่พอเริ่มสนิทไปสักพักพอเราตัดสินใจบอกความในใจให้เค้าได้รู้ เธอกลับปฏิเสธแบบไม่เหลือเยื่อใยจึงเป็นได้แค่พี่น้อง จนไม่กี่เดือนที่ผ่านมามีคนเข้ามาทำงานใหม่เป็นพี่ผู้ชายที่เข้ามาทำงานหลังจากเรา แรกๆเราไม่เคยคุยกันเลยด้วยซ้ำ อาจจะเป็นเพราะผมชอบอยู่ในโลกส่วนตัว แต่พอมาได้คุยได้สนิท ก็รู้ว่าพี่เค้ามีแฟนเป็นผู้ชาย แต่จะบอกว่าส่วนตัวเวลาเลิกงานผมก็จะต้องดื่มทุกวัน แล้วคือเค้าจะคอยเทคแคร์ผม คอยเป็นห่วงเป็นใย เราก็รู้นะว่าเค้าแค่ห่วงเพราะเราเป็นน้อง แต่ความรู้สึกของผมตอนนี้เริ่มสับสน(ผมเป็นชายแท้นะอย่าพึ่งด่ากัน)หรือผมคิดไปเองอยู่ฝ่ายเดียว แต่ผมรู้สึกดีทุกครั้งเวลาที่เค้าคอยเทคแคร์เรา แต่ก็ไม่รู้ว่าทำไมเราต้องรู้สึกอะไรแบบนี้สับสนกับตัวเอง หรือเป็นเพราะส่วนตัวผมไม่เคยเหยียดเพศเลยสักครั้งผมรับได้หมดขอแค่เป็นคนดี ขอแค่ใครสักคนที่เข้ากับเราได้ผมไม่เกี่ยงเรื่องเพศนะ หรืออาจเป็นเพราะผมโสดมา7-8ปี พอมาครั้งมีมีทั้งหญิงและชายเข้ามาทำให้ผมหวั่นไหว การที่เค้ามาเทคแคร์จนทำให้ผมรู้สึกดีและอยากรู้สึกดีไปมากกว่านี้ แต่ผมก็ไม่กล้ากลัวใจตัวเอง บางครั้งคิดว่าอาจจะหวั่นไหวไปเองเพราะเค้ามาทำดีกับเรา แต่ทั้งนี้ก็ติดที่ว่าเค้าทั้งสองคน(หญิง-ชาย)เค้าต่างมีแฟนกันอยู่แล้ว แต่เป็นเรานี่เองที่คิดกับเค้าทั้งสองคนอยู่ฝ่ายเดียว บางครั้งก็หึงหวงออกอาการ บางครั้งเค้าคุยกับใครแล้วเราไม่พอใจเราก็จะตึงใส่เค้า อาการมันออกมาเองโดยที่เราไม่รู้ตัวเลยครับ

ผมอยากรู้ว่ามันเกิดอะไรขึ้นกับผมทำไมผมถึงเป็นแบบนี้รู้สึกดีกับเค้าทั้งคู้แต่รู้ทั้งรู้ว่าเค้าทั้งสองคนนั้นมีแฟนอยู่แล้ว บางครั้งผมก็น้อยใจเก็บมานั่งคิดบางครั้งต้องแอบร้องไห้คนเดียว

มีใครเคยรู้สึกแบบนี้บ้างไหมครับ? หรือใครมีข้อคิดอะไรดีๆที่เป็นแนวให้ผมได้มั่นใจในตัวเองบ้างแนะนำหน่อยนะครับ? พูดคุยกันครับ