นักออกแบบใหญ่ ไหง๋กลายเป็น นักออกแบบเล็ก EP.1

ช่วงนี้งานไม่ค่อยมี ไม่รู้ว่าดีไม่ดี ถือโอกาสเล่า Story ซักหน่อย
ถือว่าเป็น Online Marketing ไปในตัว55 
ตอนแรกนี้ก็เป็นประวัติย่อละกันว่าทำไม จากนักออกแบบใหญ่มาเป็นนักออกแบบเล็กได้

คือผมมีอาชีพเป็นภูมิสถาปนิก ได้มีโอกาสไปทำงานที่ ฮ่องกง และกินอาหารฮ่องกง (ฮ่องกงฟู้ต)55
เมื่อก่อนนี้...แถวบ้านถ้าบอกว่าไอ้แดงลูกบ้านตาอิ่มมันไปทำงานฮ่องกง แสดงว่ามันติดคุกนะ
ทุกครั้งที่กลับบ้านพ่อก็จะเล่นมุกนี้แหละ ทำหน้าเบื่อๆ

เรื่องของเรื่องคือ...เมื่อก่อนทำงาน Scale ใหญ่มาก 
งานส่วนใหญ่จะอยู่ที่เมืองจีน เป็นคอนโดมิเนี่ยมเป็นกลุ่มใหญ่ อารมร์ประมาณเมืองทองแต่ตึกจะสูงๆหน่อย
งานผมก็จะไปอยู่ที่สาธารณูปโภคด้านล่าง เช่น ถนน สระว่ายน้ำ สนามเด็กเล่น สวนสาธารณะที่คนใช้เยอะๆ


น่าจะพอนึกออกกันละ...
หน้าที่เราคือเสก็ตซ์ลูกเดียวที่เค้าเรียกว่า Masterplan แล้วก็มีไปประชุมที่เมืองจีนบ้าง
เราก็อยู่กับการเขียนๆกับโครงการใหญ่ๆแบบนี้เยอะมากที่ผมเรียก "นักออกแบบใหญ่"อะครับ

ปล.รูปพวกนี้เป็นตัวอย่างหาจากใน Internet นะครับ ไม่เกี่ยวข้องกับบริษัทใดๆ

ทีนี้ทำนานๆก็ชักจะเบื่อครับ ทำงานแบบนี้มายาวนานมาก ก็เริ่มหาช่องทางกลับบ้าน
แต่จะบอกว่ามันไม่ได้เร็วปานความคิดนะครับ อีกหลายปีทีเดียว
ช่วงนี้เราก็เริ่มหาอะไรทำที่มันจะแก้เบื่อเราได้และใช้ประโยชน์ได้ด้วย
เช่นอยากเรียนภาษาเพิ่มเติม จะให้เรียนภาษาอย่างเดียวก็ไม่เอาอะ กลัวเบื่ออีก
เราเลยปิ๊งไอเดียครับ เลยไปลงเรียนทำกระเป๋าหนัง อาจารย์เป็นคนฮ่องกงที่จบนอกมา ได้ทั้งภาษาได้ทั้งกระเป๋า
แต่เป็นภาษาคนทำกระเป๋านะครับ55...กลายเป็นว่าชอบ เอาละซิ


ทีนี้อาจจะขอเล่ายาวๆหน่อย...
เมื่อประมาณ 7-8 ปีที่แล้ว เราก็เลยตัดสินใจกลับเมืองไทย
กลับมาก็ยังมารับจ้างเค้าอยู่นะครับ พอดีกับมีลูกเลยตัดสินใจซื้อบ้าน
ก็ยังทำงานเหมือนเดิม แต่คราวนี้ก็ลดขนาดของโปรเจ็คมาหน่อย เป็นหมู่บ้าน เป็น คอนโดฯทีละหลัง

แต่กลับมาเที่ยวนี้มีบ้านครับ ซื้อบ้านจัดสรรแถวชานเมืองไว้ ก็ไม่ได้ตกแต่งอะไรมาก เพราะเป็นนักออกแบบใหญ่อยู่ ยังทำเล็กไม่เป็น55
และลูกก็คลอดก็ทำงาน เลี้ยงลูกแบบคนทั่วไป ใจก็คิดว่าเรามีบ้านน่าทำอะำรซักอย่าง

ขี่รถผ่านไปผ่านมาในหมู่บ้านเค้าล้มต้นตีนเป็นหรือพญาสัตบรรณ แล้วหั่นไว้เป็นท่อนๆทั้งลำต้นทั้งกิ่ง
ปิ๊ง! คิดออกแล้ว เราน่าจะทำเก้าอี้นั่งชมสวนซักตัว เพราะหมู่บ้านจัดสวนมาให้ละ แต่ไม่มีเก้าอี้นั่งเล่น จะซื้อก็หมดตูดจ่าบค่าบ้านหมดละ
ทำเองขุดเองสิครับ คิดได้ เสก็ตซ์ แล้วก็ลงมือเลย


ไม้ที่ได้มามันมีตากิ่งอยู่ตรงที่ตัดพอดี พอเอามาทำแล้วใส่ขา มันเหมือน "ไข่หมา" เลยตั้งชื่อเก้าอี้ตัวนี้ว่า "ตา - โปด - ออด"
ตามแนวคิด ทำเอง นั่งเอง เจ็บมือเอง จะเกรงใจใคร 55
อันนี้ผมถือเป็น "นักออกแบบเล็ก" ชิ้นแรกๆของผมเลย

แต่มันยังไม่เต็มตัว ฝั่งหน้าที่การงานก็ยังทำโครงการก่อสร้าง ทำหน้าที่ "นักออกแบบใหญ่" อยู่เพราะต้องหาค่าผ่อนบ้าน
แต่ "ใจ" มันหวั่นไหวละซิ

นี่แค่จุดเริ่มต้นนะครับ ถ้ามีคนชอบเรื่องแนวๆนี้จะเขียนต่อให้อ่านเล่นกัน อย่างที่ว่าช่วงนี้ว่างจริง55
เอาให้ครบ ผมว่ามี 10 EP. ขอบคุณทุกท่านที่ติดตาม ติดตามตอนต่อไปนะครับ
แก้ไขข้อความเมื่อ

แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่