คำตอบที่ได้รับเลือกจากเจ้าของกระทู้
ความคิดเห็นที่ 1
มาต่อค่ะ EP2
2 ปีผ่านไป เราก็เลิกบล็อกเฟสกัน แต่ไม่มีเพิ่มเพื่อนกันแต่อย่างใค แต่ความที่เรามีเพื่อนกลุ่มเดียวกันเลยทำให้ยังเห็นคอมเม้นท์ของเพื่อนเวลาแท็ก และแล้วเขาก็ทักข้อความมาว่าเราสบายดีไหม ตอนแรกเราก็ไม่ตอบเพราะยังไม่อยากคุย แต่เขาก็มักมาเรื่อยๆ ประมาณ เดือน สอง เดือน ประจวบกับตอนนั้นแม่ของนางก็ทักไลน์มาบอกว่า ขอให้เราเป็นเพื่อนที่ดีต่อกันนะ เราก็เลยเอออ้อคุยไป แต่ไม่ได้คุยอะไรเยอะก็ตอบตามภาษาเพื่อน ความสัมพันธ์แบบนี้ก็ยืดยาวไปอีกประมาณ ปีกว่าๆ จนเมื่อถึงเวลาที่เราปิดเทอมที่จีนก็กลับไทย แต่ตอนที่กลับไทยเราไม้รู้จะนอนไหน และอารมร์แบบไม่อยากเสียค่าที่พัก เลยลองทักนางไปว่าไปนอนที่หอนางได้ไหม (ปกตินางไม่ค่อยอยู่หอ) นางบอกได้เราก็เลย นั้นก็เป็นการเจอันหลังจากเลิกกันครั้งแรกในรอบ 3ปี กว่า พอเจอกัน ความรู้สึกต่างๆก็ประดังเข้ามา แต่เราก็ไม่บอกว่าเรายังคิดถึงนางอยู่ จนถึงเวลาที่จะต้องตจว เราก็โอเคแค่เจอครั้งนี่ครั้งสุดท้ายละ คงไม่มีโอกาศอีก แต่ ไม่เป็นอย่างนั้นค่ะ เพราะอีกเดือนต่อมา เราก็ต้องบินไปจีนอีก เราก็แบบคนมันอยากเจอด้วยอเะ เลย ทักไปหานางอีกว่า ไปนอนที่หออีกได้ไหม นางก้โอเค และยิ่งเจอกันมากขึ้น เราก็รู้สึกมากขึ้น และความสัมพันธ์เราก็เป็นแบบนี้อีกประมาณ 1ปี กว่า ในระหว่างปีกว่าๆนั้น เราก้แชทกันค่อยข้างบ่อย จนเรารู้แหละว่าเรายังรักนางอยู่ เราก็รู้สึกว่านางก็คงรู้สึกเหมือนกัน เลยตัดสินใจบอกไปว่ารู้สึกเหมือนเดิมนะ แต่นางก้บอกเรากลับมาคบกันไม้ได้ (ตอนแรกไม่รู้เหตุผล เราก้พยายามถามแต่นางก็ไม่บอก ) นางบอกเราเป็นเซฟโชนของนาง คืออารมณ์แบบสามารถไว้ใจได้ในทุกเรื่องๆ เดี่ยวมาต่อค่ะ
2 ปีผ่านไป เราก็เลิกบล็อกเฟสกัน แต่ไม่มีเพิ่มเพื่อนกันแต่อย่างใค แต่ความที่เรามีเพื่อนกลุ่มเดียวกันเลยทำให้ยังเห็นคอมเม้นท์ของเพื่อนเวลาแท็ก และแล้วเขาก็ทักข้อความมาว่าเราสบายดีไหม ตอนแรกเราก็ไม่ตอบเพราะยังไม่อยากคุย แต่เขาก็มักมาเรื่อยๆ ประมาณ เดือน สอง เดือน ประจวบกับตอนนั้นแม่ของนางก็ทักไลน์มาบอกว่า ขอให้เราเป็นเพื่อนที่ดีต่อกันนะ เราก็เลยเอออ้อคุยไป แต่ไม่ได้คุยอะไรเยอะก็ตอบตามภาษาเพื่อน ความสัมพันธ์แบบนี้ก็ยืดยาวไปอีกประมาณ ปีกว่าๆ จนเมื่อถึงเวลาที่เราปิดเทอมที่จีนก็กลับไทย แต่ตอนที่กลับไทยเราไม้รู้จะนอนไหน และอารมร์แบบไม่อยากเสียค่าที่พัก เลยลองทักนางไปว่าไปนอนที่หอนางได้ไหม (ปกตินางไม่ค่อยอยู่หอ) นางบอกได้เราก็เลย นั้นก็เป็นการเจอันหลังจากเลิกกันครั้งแรกในรอบ 3ปี กว่า พอเจอกัน ความรู้สึกต่างๆก็ประดังเข้ามา แต่เราก็ไม่บอกว่าเรายังคิดถึงนางอยู่ จนถึงเวลาที่จะต้องตจว เราก็โอเคแค่เจอครั้งนี่ครั้งสุดท้ายละ คงไม่มีโอกาศอีก แต่ ไม่เป็นอย่างนั้นค่ะ เพราะอีกเดือนต่อมา เราก็ต้องบินไปจีนอีก เราก็แบบคนมันอยากเจอด้วยอเะ เลย ทักไปหานางอีกว่า ไปนอนที่หออีกได้ไหม นางก้โอเค และยิ่งเจอกันมากขึ้น เราก็รู้สึกมากขึ้น และความสัมพันธ์เราก็เป็นแบบนี้อีกประมาณ 1ปี กว่า ในระหว่างปีกว่าๆนั้น เราก้แชทกันค่อยข้างบ่อย จนเรารู้แหละว่าเรายังรักนางอยู่ เราก็รู้สึกว่านางก็คงรู้สึกเหมือนกัน เลยตัดสินใจบอกไปว่ารู้สึกเหมือนเดิมนะ แต่นางก้บอกเรากลับมาคบกันไม้ได้ (ตอนแรกไม่รู้เหตุผล เราก้พยายามถามแต่นางก็ไม่บอก ) นางบอกเราเป็นเซฟโชนของนาง คืออารมณ์แบบสามารถไว้ใจได้ในทุกเรื่องๆ เดี่ยวมาต่อค่ะ
แสดงความคิดเห็น
ไปต่อหรือหยุดแค่นี้ดี?
เรื่องมันเริ่มต้นเมื่อ 6 ปีที่แล้ว เราได้รู้จักผชคนหนึ่ง ที่เป็นเพื่อนร่วมห้องกัน ตอนนั้นอยู่ มอ 5 เราเริ่มสนิทกันเพราะ นางทะเลาะกับเพื่อนแล้วไม่ค่อยมีเพื่อนเล่นด้วยเราเลยเข้าไปเป็นเพื่อน แต่ตอนนั้นนางมีแฟนอยู่แล้ว เป็นรุ่นพี่ (แต่จบไปแล้ว )แต่ตอนนั้นเราก็ยังไม่ได้คิดอะไรกันจนกระทั้งเวลาผ่านไปประมาณ 5 เดือน ที่เราสนิทกันเร็วเพราะว่าโรงเรียนที่เราเรียน เป็น โรงเรียน ประจำ (แบบสห) ต้องเจอหน้ากันทุกวัน เรียนห้องเดียวกัน เลขที่ติดกัน เลยสนิทกันเร็ว ประจวบกับเพื่อนในห้องก็มีไม่เยอะ พอสนิทกันมากๆ เราทั้งคู้ก็เริ่มคิดมากกว่าเพื่อน แต่เราพยายามหักห้ามใจเพราะรู้ว่าเค้ามีแฟนแล้วเป็นรุ่นที่จบไปแล้ว แต่ผชก็ทำตัวเหมือนเราเป็นคนพิเศษ เพราะ ผชบอกเราว่าเลิกกับรุ่นพี่คนนั้นไปแล้ว จนคนรอบข้างก็คิดว่าเราเป็นแฟนกัน และแล้วเรื่องก็ไปถึงหูรุ่นพี่ รุ่นพี่ก็มาหาที่รร แล้วเรียกเราออกไปคุย แต่ผชก็ไม่ให้เราออกไปคุย เพราะจริงๆนางยังไม่ได้เลิกกัน ผชก็ออกไปคุยประมาณว่าเรื่องนี้ไม่มีอะไร แค่สนิทกันธรรมดาตามประสาเพื่อนร่วมห้อง แต่ตอนนั้นเราไม่รู้ว่าเขาคุยอะไรกัน เพราะผชไม่ให้ไปออกไปคุย และรุ่นพี่ก็พยายามจับผิดเรื่อย ตอนนี้เราก็พยายามทำตัวเป็นเพื่อนธรรมดาให้มากที่ที่สุด (เพราะก็ไม่อยากให้ใครมาเลิกกันเพราะเรา) แต่แล้วเพื่อนกัยรุ่นพี่ก็ไปกันไม่รอด นางเลยพยายามสร้างความสัมพันธ์กับเราให้มากขึ้น เราก็บอกนางไปตามความจริงว่าเราคิดถึงเธอมากกว่าเพื่อนนะ แต่ตอนนี้เรายังคบกันไม่ได้เพราะ ถ้าเราคบกันเดี่ยวทุกคนจะว่าเราได้ว่าเราแย่งเธอมาจากคนอื่น เราก็ทำการตกลงกันว่า คุยๆกันไปก่อน 1 ปี แล้วค่อยว่ากันว่าจะเอาไงต่อ และเราก็เริ่มคุยกัน ตอนที่เราเริ่มคุยกัน คนรอบข้างไม่ค่อยสนับสนุนเพราะทุกคนบอกว่า ผช เป็นคนเจ้าชู้ ผชแค่หวังผลประโยชน์จากเรา เพราะเราเป็นคนเดียวที่เข้าเป็นไปเพื่อนกับนาง เข้าไปช่วยเหลือเวลานางเจอปัญหา เวลานางไม่มีเงินก็ช่วยนิดๆน้อยๆ แต่เราก็ไม่ฟัง ตอนนั้นคิดว่าเค้าคงไม่ทำกับเราแบบนั้นหรอก และเราก็โดนกับตัว เราจับได้หลายครั้งว่า นางไปคุยกับคนอื่น เราก็พยายามที่จะเลิกคุยกันหลายครั้ง เพราะจับได้บ่อยมาก ไม่ต่ำกว่า 4 ครั้ง และเรื่องเงินอีก ที่บ้านรู้ว่าเราโอนเงินไปให้หลายครั้ง จนครั้งสุดท้ายคือวันก่อนที่จะจบมอ 6 เราก็ทะเลาะกัน และเลิกคุยกันไป แต่เลิกไม่ขาดเพราะนางติดเงินเราอยู่ และแล้วฟางเส้นสุดท้ายก็ขาด เพราะนางไปคบกับเพื่อนสนิทในกลุ่มเรา เราก็เลยไม่ทนอะไรทั้งนั้น เราโกรธผช และเพื่อนสนิทมาก ไม่คุยเพื่อนคนนั้นประมาณ 5 เดือน (ตอนที่นางไปคบกันนางบอกว่าเพราะเราไม่เคยเป็นแฟนกันไง เค้าเลยจะทำอะไรก็ได้ ) เพราะประโยคนั้น เราเลยตัดสินไปเรียนต่างประเทศเพื่อที่จะไม่ต้องอยู่ในบรรยกาศเดิมๆ เราก็เลิกติดต่อกับ ผช ไป แต่ไม่รู้ทำไม แม่ของผช ชอบติดต่อเรามา อารมณ์แบบ เอกสารเข้ามหาลัยต้องเตรียมอะไรบ้าง มหาลัยไหนเปิดเมื่อไหร่บ้าง เลยทำให้เราตัดกับบ้านนั้นไม่ขาดอย่างถาวร จำได้ว่าไม่ได้คุยกัน 5 เดือน แล้วอยู่แม่ผชก็ทักมาบอกเราว่า เป็นเพื่อนกันนะคะ อย่าติดใจอะไรกับนางเลย นางไม่รู้ความ อะไรทำนองนี้ เราก็ค่ะ เรื่องก็ผ่านมา 5 เดือนแล้ว และตอนนั้นคิดส่าตัวเองลืมได้แล้ว ก็เลยให้อภัยไป แต่ไม่ได้ติดต่อกับผชนะคะ แค่ติดต่อกับแม่นาง เพราะคิดว่านี่คือผู้ใหญ่เราต้องแยกแยะให้ออก อะไรประมาณนี่ค่ะ เรื่องก็ผ่านมาประมาณ 9 เดือน ก็มีเหตุในต้องติดต่อกัน (จำไม่ได้ว่าเพราะอะไร) และในตอนนี้เราก็ไดด้รู้ว่าเรายังลืมผชคนนี้ไม่ได้ แต่เราก็ไม่ได้บอกใคร ก็เก็บไว้ในใจ เพราะตอนนั้นนางก็เปลี่ยนแฟนมาหลายคนแล้ว อีกอย่างเราก็ไม่ได้สนิทกันเหมือนเดิมแล้ว (ตอนนั้นเราก็อยู่ต่างประเทศด้วย) และผชก็เเปลี่ยนแฟนไป เรื่อยๆ ความสัมพันธ์ก็เป็นแบบนนั้นตลอดมาจน เดี่ยวมาต่อค่ะ