ช่วงที่ผ่านมารู้สึกไม่อินกับอะไรเลย จากที่เคยรู้สึกอยากจะทำหรือชอบทำ ก็ไม่ทำเเละไม่รู้สึกอยากทำ เบื่อทุกอย่าง ไม่รู้ว่าตัวเองชอบทำอะไร รู้เเต่ชอบเศร้าอยู่บ่อยๆ ไม่ค่อยยิ้ม พูดน้อยลงมาก จนเพื่อนบอก เเละก็เคยสังเกตเห็นได้เองว่าชอบฟังมากกว่าพูด เราเรียนด้านศิลปะ เรารู้สึกหมดไฟ หมดความรู้สึก หมดใจที่จะทำ อยากอยู่เฉยๆ ไม่อยากทำอะไร เบื่อตัวเอง เบื่อสิ่งแวดล้อมที่เรียนอยู่ ช่วงนี้เราคิดถึงความตายบ่อยๆ เวลามองรถวิ่งก็จินตนาการตอนตัวเองโดนชน เราไม่อยากฆ่าตัวตาย เรากลัวเจ็บ เเต่เราก็ไม่อยากอยู่ บ่อยครั้งที่รู้สึกไม่อยากอยู่ในร่างนี้ ไม่อยากเป็นตัวเอง อยากจะออกไป อยากหายไปแล้วไม่กลับมา เรารู้ตัวเองดีทุกอย่าง เราเหมือนมีก้อนใหญ่ๆอยู่ตรงอกตลอดเวลา เราเหมือนมีหลุมดำ เวลาที่เราเศร้าเมื่อไหร่ มันเหมือนตัวเองตกลงไปในหลุมเเล้วดึงตัวเองออกมาไม่ได้ หลายครั้งเราพยายามจัดการกับความรู้สึก เเต่มันไม่เคยได้เลย เราชอบเก็บความรู้สึก เก็บหลายๆอย่างไว้ในใจ ไม่อนุญาตให้ตัวเองพูดระบายออกไปให้ใครรู้ เพื่อน พี่ ครอบครัว เราคิดถึงตัวเองในอดีต หลายๆอย่าง เราชอบคาดหวังพอมันไม่ตามเป็นที่เราหวังไว้เราโคตรเฟล เราน้อยใจเเละคิดมาก กังวนตลอดเวลา เราเบื่อมาก อยากปล่อยวาง ไม่อยากเก็บเอามาคิด เเต่มันอดไม่ได้ เรารู้สึกใจเราอ่อนเเอจัง เรารู้สึกไม่อยากเป็นคนเเบบนี้เลย มองโลกในเเง่ร้ายบ่อย เราเคยเศร้าเคลียดจนปวดหัว (บ่อย) รุ้สึกตัวเองคิดช้า รุ้สึกโง่5555 (หรือโง่อยู่แล้ว) ใจลอยๆตัวเบาๆงงๆ (บางครั้ง) โดยส่วนตัวเรามีความเป็น introvert สูงด้วย เห้อ สุดท้ายนี้  เราควรพบจิตเเพทย์มั้ยคะ ลองไปคุยอะไรอย่างงี้โอกาสที่จะเป็นสูงมั้ย