สวัสดีค่ะ
มีใครเป็นแบบเราบ้างไหม เราอยู่มัธยมตอนปลาย
เราไม่ค่อยมีเพื่อนเลย เพื่อนกลุ่มเก่าตอนม.ต้นตอนจะจบม.3ก็ทะเลาะกัน เลยแยกกันออกมาเล่น2คนแต่เพื่อนคนนั้นก็มีเพือนเก่าที่สนิทด้วยมากๆอยู่แล้ว ตอนม.ปลายก็ไม่ได้เรียนอยู่ห้องเดียวกัน ก็เลยกลายเป็นว่าห่างๆกันไม่สนิทเหมือนแต่ก่อน แล้วเวลามีเรื่องคือเขาก็เล่าให้เพื่อนอีกกลุ่มฟังปรึกษาเพื่อนอีกกลุ่มไม่ค่อยพูดกับหนูสักเท่าไหร่ แล้วหนูเป็นคนค่อนข้างมีโลกส่วนตัวเป็นของตัวเองพูดไม่ค่อยเก่งเท่าไหร่ แต่เวลาถ้าเพื่อนมีปัญหาหรือต้องการคำปรึกษาหนูก็เป็นที่ปรึกษาให้เขาได้ตลอดคอยปลอบอะไรต่างๆนาๆ
เพื่อนที่เล่นด้วยกันอยู่ตอนนี้ก็มีแค่ 1 คน แต่เขาก็มีเพื่อนสนิทอีกกลุ่ม เวลาเห็นคนอื่นโพสแท็กเพื่อนบางครั้งก็รู้สึกอิจฉา รู้สึกว่าตัวคนเดียว แล้วก็ที่เล่นกันแค่2คน คือเขาเป็นเพื่อนของเพื่อนหนูแล้วเค้าสอบได้อยู่ห้องเดียวกันกับหนู เขาไม่รู้จักใครเพื่อนหนูเลยฝากให้หนูดูแล เพื่อนใหม่คนนี้เขาเป็นคนค่อนข้างขี้เกียจ ไม่ทำอะไร มีแต่ยืมๆ ถ้าเราไม่ช่วยทำงานก็หาว่าเราไม่เหมือนเพื่อนกลุ่มเขาที่ช่วยทำงาน หนูก็ช่วยเขาทำนะคะ แต่อะไรที่เล็กไปน้อยๆเขาก็ขี้เกียจทำ พอหนูบอกให้เขาทำเองเขาก็ไม่ทำเลย เหตุผลนี้หนูเลยไม่กล้าเข้ากลุ่มกับคนอื่น เพราะมีเพื่อนคนนี้ เขาขี้มากคะ ห้องหนูคือห้องที่ดีอันดับต้นไปของ รร เลย
ค่อนข้างจะงานเยอะ แล้วเพื่อนในห้องก็ขยันมีอุปกรณ์ต่างเป็นของตัวเอง แต่นี้คือเขาไม่มีอะไรเลย ขนาดปากกายังไม่ซื้อ เวลาเขายืมของของเพื่อนในห้องหนูยังรู้สึกรำคาญแทน เพราะเขาเป็นแบบนี้เลยไม่กล้าเข้ากับกลุ่มอื่นกลัวเพื่อนๆว่าคะ ถ้าจะทิ้งเขาฟิลมันก็แบบเพื่อนฝากให้ดูแล ก็เลยกลายเป็นว่าไม่มีเพื่อนสนิทเลย เลยน้อยใจนิดๆ
ตอนแรกพยายามไม่คิดมาก แต่พอเห็นเพื่อนกลุ่มอื่นแท็กโพสต์กันก็รู้สึกอิจฉาา หนูไม่มีเพื่อนที่สนิทเลย
เพื่อนเก่าก็สนิทกับคนอื่นน หนูเป็นคนเพื่อนเยอะนะคะ แต่ที่สนิทใจจริงๆคือไม่มีเลย เรารู้สึกว่าอยากมีเพื่อนสนิทสักคนที่ปรึกษาได้คุยได้ทุกเรื่องบ้าง มีเพื่อนคอยแท็กคอยเม้นบ้าง แต่นี่ไม่มีเลย วันหยุดจะออกไปไหนก็ได้แค่ชวนพี่ข้างบ้านหรือไปคนเดียวเลย บางทีมันก็เฟลมากๆ เลยอยากถามว่ามีใครเป็นเหมือนหนูไหมมม ใครพอให้คำแนะนำอะไรได้ก็แสดงความคิดเห็นมาเลยนะคะ มาครั้งนี้เหมือนมาระบายด้วย คือกับเพื่อนใหม่คนนี้ไม่อยากทนแล้วด้วยแต่ติดตรงที่เพื่อนฝากดูแล เครียดดดด
ไม่มีเพื่อนที่โรงเรียน
มีใครเป็นแบบเราบ้างไหม เราอยู่มัธยมตอนปลาย
เราไม่ค่อยมีเพื่อนเลย เพื่อนกลุ่มเก่าตอนม.ต้นตอนจะจบม.3ก็ทะเลาะกัน เลยแยกกันออกมาเล่น2คนแต่เพื่อนคนนั้นก็มีเพือนเก่าที่สนิทด้วยมากๆอยู่แล้ว ตอนม.ปลายก็ไม่ได้เรียนอยู่ห้องเดียวกัน ก็เลยกลายเป็นว่าห่างๆกันไม่สนิทเหมือนแต่ก่อน แล้วเวลามีเรื่องคือเขาก็เล่าให้เพื่อนอีกกลุ่มฟังปรึกษาเพื่อนอีกกลุ่มไม่ค่อยพูดกับหนูสักเท่าไหร่ แล้วหนูเป็นคนค่อนข้างมีโลกส่วนตัวเป็นของตัวเองพูดไม่ค่อยเก่งเท่าไหร่ แต่เวลาถ้าเพื่อนมีปัญหาหรือต้องการคำปรึกษาหนูก็เป็นที่ปรึกษาให้เขาได้ตลอดคอยปลอบอะไรต่างๆนาๆ
เพื่อนที่เล่นด้วยกันอยู่ตอนนี้ก็มีแค่ 1 คน แต่เขาก็มีเพื่อนสนิทอีกกลุ่ม เวลาเห็นคนอื่นโพสแท็กเพื่อนบางครั้งก็รู้สึกอิจฉา รู้สึกว่าตัวคนเดียว แล้วก็ที่เล่นกันแค่2คน คือเขาเป็นเพื่อนของเพื่อนหนูแล้วเค้าสอบได้อยู่ห้องเดียวกันกับหนู เขาไม่รู้จักใครเพื่อนหนูเลยฝากให้หนูดูแล เพื่อนใหม่คนนี้เขาเป็นคนค่อนข้างขี้เกียจ ไม่ทำอะไร มีแต่ยืมๆ ถ้าเราไม่ช่วยทำงานก็หาว่าเราไม่เหมือนเพื่อนกลุ่มเขาที่ช่วยทำงาน หนูก็ช่วยเขาทำนะคะ แต่อะไรที่เล็กไปน้อยๆเขาก็ขี้เกียจทำ พอหนูบอกให้เขาทำเองเขาก็ไม่ทำเลย เหตุผลนี้หนูเลยไม่กล้าเข้ากลุ่มกับคนอื่น เพราะมีเพื่อนคนนี้ เขาขี้มากคะ ห้องหนูคือห้องที่ดีอันดับต้นไปของ รร เลย
ค่อนข้างจะงานเยอะ แล้วเพื่อนในห้องก็ขยันมีอุปกรณ์ต่างเป็นของตัวเอง แต่นี้คือเขาไม่มีอะไรเลย ขนาดปากกายังไม่ซื้อ เวลาเขายืมของของเพื่อนในห้องหนูยังรู้สึกรำคาญแทน เพราะเขาเป็นแบบนี้เลยไม่กล้าเข้ากับกลุ่มอื่นกลัวเพื่อนๆว่าคะ ถ้าจะทิ้งเขาฟิลมันก็แบบเพื่อนฝากให้ดูแล ก็เลยกลายเป็นว่าไม่มีเพื่อนสนิทเลย เลยน้อยใจนิดๆ
ตอนแรกพยายามไม่คิดมาก แต่พอเห็นเพื่อนกลุ่มอื่นแท็กโพสต์กันก็รู้สึกอิจฉาา หนูไม่มีเพื่อนที่สนิทเลย
เพื่อนเก่าก็สนิทกับคนอื่นน หนูเป็นคนเพื่อนเยอะนะคะ แต่ที่สนิทใจจริงๆคือไม่มีเลย เรารู้สึกว่าอยากมีเพื่อนสนิทสักคนที่ปรึกษาได้คุยได้ทุกเรื่องบ้าง มีเพื่อนคอยแท็กคอยเม้นบ้าง แต่นี่ไม่มีเลย วันหยุดจะออกไปไหนก็ได้แค่ชวนพี่ข้างบ้านหรือไปคนเดียวเลย บางทีมันก็เฟลมากๆ เลยอยากถามว่ามีใครเป็นเหมือนหนูไหมมม ใครพอให้คำแนะนำอะไรได้ก็แสดงความคิดเห็นมาเลยนะคะ มาครั้งนี้เหมือนมาระบายด้วย คือกับเพื่อนใหม่คนนี้ไม่อยากทนแล้วด้วยแต่ติดตรงที่เพื่อนฝากดูแล เครียดดดด