"หลังรักเขาตั้งแต่เมื่อไรก็ไม่รู้ตัวเหมือนกัน มารู้ตัวอีกที ลูกนี้ลูกที่ 10 แล้วหรือนี่







เหนือสิ่งอื่นใด กองทัพต้องเดินด้วยเท้า พ่ามมม ถูกแล้ว!! แต่เท้าจะมีแรงท้องต้องอิ่มเส้ จัดเตรียมสัมภาระ อืมนะ ภาระจริง ๆ แหละ อีเป้ทั้งหลาย ฮ่าฮ่าฮ่า

เราออกเดินทางจากตัวเมืองกาญจนบุรี มุ่งหน้าสู่ทองผาภูมิตั้งแต่ตีสามครึ่ง ถึงตลาดเช้าก็ราว ๆ หกโมงเห็นจะได้ ที่นี่มีมือเช้าให้เราได้เติมพลัง แต่ก่อนอื่นเงินหมด กดแป๊ป บริเวณนี้มีเซเว่นอีเลฟเว่น แบงค์สีชมพูสามารถใช้บริการถอนเงินผ่านเคาน์เตอร์เซอร์วิสได้ทุกสาขาทุกเวลา สะดวกสุด ๆ เหมาะกับคนขี้หลงขี้ลืมอย่างเรามากจ้า กลับมาที่เรื่องของเรากันต่อ ที่นี่มีอาหารเช้ามากมาย หมูปิ้ง โจ๊ก ข้าวแกง บะหมี่ ก๋วยเตี๋ยว อาหารตามสั่ง บลา ๆ สั่งมากินบริเวณโต๊ะที่จัดไว้ให้ และห่อสำหรับมื้อกลางวันระหว่างเดินขึ้นเขาก็เตรียมที่นี่ได้เลยจ้า คนไม่พลุกพล่าน บรรยากาศดีมาก นอกจากกลิ่นน้ำเต้าหู้ปลาท่องโก๋แล้ว ยังมีกลิ่นไอวัฒนธรรมการดำรงชีวิตที่มีเสน่ห์มาก ๆ อีกด้วย เป็นมื้อที่ดีมาก ๆ หนึ่งมื้อเลย

จากตลาดทองผาภูมิ มุ่งหน้าสู่อุทยานแห่งชาติเขาแหลมไม่นาน ก็ถึงที่หมาย นักเดินทางกว่าสองร้อยชีวิต บ้างกระตือรือร้น บ้างสะลึมสะลือ ต่างก็มีจุดหมายปลายทางเดียวกันคือ ยอดสันหนอกวัวตัวพ่อ อื้ม ใช่แล้วล่ะ วัวตัวพ่อ โคตรพ่อเลย

ความงามระหว่างทาง เกิดขึ้นไม่น้อยเลยเหมือนกันนะ หลังจากลงทะเบียนเรียบร้อยแล้ว ทางอุทยานฯ จะจัดเจ้าหน้าที่พิทักษ์ป่า มัคคุเทศก์ท้องถิ่น รถพร้อมคนขับ และลูกหาบ ตามความประสงค์ที่เราได้แจ้งไว้แล้ว ณ วันที่จองได้ หมายเหตุไว้นิดนึง เนื่องจากมีกรณีตัวอย่าง หากมีบางกลุ่มที่ไม่ได้ทำการจองลูกหาบเอาไว้ในตอนต้น อาจเกิดปัญหาเรื่องจำนวนลูบหาบไม่พอ น้องมัคคุเทศก์อาจต้องมาช่วยแบกและอำนวยความสะดวกในเรื่องอื่น ๆ หรือลูกหาบบางรายอาจต้องแบกเกินพิกัดมากขึ้น ดังนั้นหลีกเลี่ยงการจองลูกหาบ ณ วันเดินทาง เพื่อช่วยกันลดปัญหานี้น้าาาา เจ้าหน้าที่จะได้จัดการได้อย่างเป็นระเบียบเรียบร้อยต่อไป ปล. แต่เจ้าหน้าที่ มัคคุเทศก์ท้องถิ่น และลูกหาบของที่นี่ น่ารักและพร้อมช่วยเหลือ "แขก" คือคำที่เขาเหล่านั้น ใช้เรียกแทนนักเดินทางอย่างเรา ๆ เสมอ ตั้ลลล๊ากกกก เมื่อทุกอย่างเรียบร้อยดี ก็ โก โก เล็ท โก!!!

แหม่!! กว่าเก้ากิโลเมตรบนทางลาดชัน อย่าไปฤกษ์เอาชัยฝากรักไว้กับป้ายกันสักหน่อย เผื่อใครจะเก็บได้ หราาาา?

ก้าวแรกไม่เป็นไร ก้าวต่อไป ร้าวแล้วจ้าาาา เราไต่ระดับความสูงและความชันไปด้วยกันเรื่อย ๆ เส้นทางเดินค่อนข้างชัดเจน ระดับความยากเราให้ 4/10 แต่ระดับความเหนื่อย เราให้ 8 เลยละกัน ไกลจังวะ ทำไมเดินเท่าไรก็ไม่ถึงสักที อุปกรณ์อิเล็กทรอนิกส์ที่เราพกไปด้วย จับเวลาขาขึ้นทั้งหมดได้ 5 ชั่วโมง 39 นาที แบ่งเป็น จังหวะที่เราเดินจริง ๆ คือ 2 ชั่วโมง 40 นาที เท่ากับว่า เราพักไปทั้งหมด 3 ชั่วโมง ฮ่าาาาาา ชิลลลลดีไหมล่ะ เดินเรื่อย ๆ เหนื่อยก็พัก ไม่ไหวก็จิบน้ำเบา ๆ ชมนกชมไม้ไป มีเวลาสำหรับให้เราหายใจหายคออีกมาก ขอแค่ไม่พลาดจังหวะอาทิตย์อัสดงเป็นใช้ได้ แต่เดี๋ยวก่อน ระหว่างที่เราชมนกชมไม้อยู่นั้นเอง เพื่อนในกลุ่มไปถึงก่อนละจ้า ฮ่าฮ่าฮ่า อ๊ะ ๆ ๆ เดี๋ยวก่อน อยากเล่าให้ฟังอีกเรื่อง คืองี้ เราเพิ่งเคยเป็นตะคริวครั้งแรกเว้ย ระหว่างที่เราเดินน่ะ เรารู้สึกเหมือนมีตัวอะไรมันมาตอมอยู่ใต้ ๆ หัวเข่าเรา ก็เลยแบบ เอามือปัด ๆ นึกว่าเป็นแมลงไรงี้ ปัด ๆ ไปทีแรก อ่ะ ไม่ไปเว้ย ปัดอีก ๆ เอามือจับคลึงทั่วบริเวณ อ่าว ไม่มีตัวอะไรนี่หว่า พอเดินไปอีกสองสามก้าว เอ้า รู้สึกเหมือนมีลูกอะไรวิ่งขึ้นเข่ามาเว้ย ตกใจเล็กน้อย ฮ่า ๆ ขากูติด ขากูติด ฮ่าาา ก้าวไม่ออกเฉย ปวดงึด ก็ขำ ๆ ดี ไปนั่งยืดยาอยู่แป๊ปนึง บีบ ๆ ยืดเหยียดให้มันไม่ตึงแล้วก็เดินต่อ แต่บางจังหวะไอตัวนี้มันเหมือนแอบกระดิก ติ๊ก ๆ อยู่บ้างนะเหวยยย ร้ายนะร้าย ฮ่า ๆ ๆ

เห็นมะ ชมนกชมไม้

และชมนกชมไม้กันต่อไป (มันอู้ มันหยุดถ่ายรูป คือมันเหนื่อย มันเลยอู้ ฮ่าาา)

สร้างบ้านสิครับ รออะไร

สำหรับมื้อเย็นของเราคืนนี้ ได้แก่ แทมทาดาแด่ม แทมแท้มแท๊มมมมมมมม ได้แก่ สุกี้หม้อไฟไฟไฟไฟไฟ (ไหม้) จ้า หยอก หยอก คืนนี้คือ สุกี้ชุดใหญ่ไฟกระพริบวิบวับไปหมด ชุดใหญ่จริง กินตัวแตก มีทั้งหมูชิ้น หมูสับ (ตั้งแก๊สรวนกันระหว่างรอลงทะเบียน) ไส้กรอก ผักครบทุกชนิด ไข่ไก่ก็ไม่ลืมนะจ๊ะ เตรียมหั่น ๆ ไว้ แล้วก็ขึ้นสันหนอกวัวตัวเล็ก ไปนั่งดูพระอาทิตย์ลับขอบฟ้ากันเถอะ

ว๊ะว๊ะว๊ะว้าววววววววววว เขาเขียวขจี ต้นไม้น้อยใหญ่หนาตา มองไปข้างล่างแล้วใจหวิว ๆ เห็นเหมือนมีต้นบล็อคโคลี่ยักษ์อยู่ตรงนั้น นี่คือวิวเหนือลานกางเต็นท์ขึ้นไปนิดนึง สดชื่นดีใช่ไหมล่าาา แต่ละก้าวที่ร้าวรานมา ได้มายืนสูดหายใจลึก ๆ ตรงนี้ คุ้มยิ่งกว่างาน Expo จ่ะ กดชัตเตอร์ไปเบา ๆ