50 minute ผ่าวิกฤตนิวเคลียร์..จบ

เหมือนตลกร้าย ห้านาทีหนีจากเมืองให้ทัน มันเป็นไปไม่ได้หรอก  แต่Joeเข้าใจในตัวพันเอกโซซ่าที่จำเป็นต้องทำแบบนั้น
 และทำใจไว้แล้ว ว่าจะต้องมีวันนี้เขาและเพื่อนๆจำเป็นต้องเสียสละ

         พวกเขายิงต้านอยู่สักพัก ก็ได้ยินเสียงอาคารระเบิดไล่หลังมา เข้ามาเรื่อยๆจนแคทเทอรีนบอกว่า เธอเจอทางลับลงไปใต้ดิน
ลึกหลายร้อยเมตร พวกเขาจึงรีบหนีลงไปได้ทันก่อนที่เครื่องบินB52จะทิ้งระเบิด 

ส่วนแวมไพร์ที่เหลือโดนระเบิดล้มตายกันภายในทันที

                 ตอนนี้เมืองแอลซิตี้ทั้งเมืองเปรียบดุจดั่งทะเลเพลิง ไม่ว่าจะเป็นมนุษย์หรือ
           แวมไพร์คงไม่น่ารอดชีวิตนอกจากจะ….

   Joe คมสันต์ อายูมิ และแคทเทอรีน ลงมาใต้ดิน ทางลับนั้น พาพวกเขามาหาเค้าท์วลาด

        การต่อสู้เริ่มต้นอีกครั้ง เคาท์วลาดมีลูกน้องเหลือแค่ไม่ถึงสิบคน แต่คราวนี้เคาท์วลาดให้สัตว์เลี้ยงที่อยู่ในรังใต้ดิน 
 ซึ่งคืองูยักษ์ ออกมาโจมตีกลุ่มของ Joeด้วย

       การต่อสู้กับงูยักษ์ครั้งนี้ ทำให้ อายูมิต้องตาย ด้วยการระเบิดตัวเองไปพร้อมกับงูยักษ์ จนเหลือเคาท์วลาด Joe
   และคมสันต์คมสันต์พลาดท่าโดนเคาท์วลาดทำร้ายจนสาหัส  Joeไม่สามารถฆ่าเคาท์วลาดได้เพราะโจมตีไปกี่ครั้ง 
  เคาท์วลาดสามารถรักษาตัวเองกลับป็นเหมือนเดิมทุกครั้ง เป็นเพราะหัวใจของเคาท์วลาดไม่ได้ถูกทำลาย หัวใจของ
   เขาถูกหุ้มด้วยโลหะนาโนไทเทเนียม ซึ่งแข็งเป็นอันดับต้นๆของโลก

       กระสุนเจาะเกราะ ของคมสันต์เท่านั้นที่จะทำลายหัวใจที่เป็นจุดอ่อนจุดเดียวของเคาท์วลาดได้ และต้องยิงให้ตรงรอย
  ต่อที่ขั้วหัวใจซึ่งมีขนาดเล็กอีก คมสันต์คนเดียวที่มีฝีมือในการยิงได้อย่างแม่นยำ ส่วนแคทเทอรีน
  เธอไม่สามารถสู้ชนะบิดาเธอได้อยู่แล้ว ได้แต่ประคองคมสันต์ให้นั่งพิงกับผนังดูการต่อสู้

      ตอนนี้ Joeสู้กับเค้าท์วลาด จน ปืนกลมือถูกทำลาย จรวดบนบ่าพังจนใช้งานไม่ได้ มือซ้ายก็โดน  เคาท์วลาดหักแขน
จนขาดออกจากกัน  ดาบถูกปัดออกจากมือข้างขวา  แต่กระนั้นในที่สุด
 
         Joe สามารถล็อคคอ เคาท์วลาด ให้อยู่นิ่งๆได้ แต่คงได้ไม่นาน ต้องมีคนยิงปืน สภาพตอนนี้ คมสันต์มีแผลเหวอะหวะ
 เลือดท่วมตัว มันเป็นไปไม่ได้ที่เขาจะหยิบปืนมายิง แม้เป้าหมายจะอยู่นิ่งก็ตาม

     เปรี้ยงงงง……!!!!! เสียงดังสนั่น เป็น คมสันต์เอง ที่ยืนยิงด้วยปืนลูกโม่.357รีวอลโว่ กระสุนเจาะเกราะ  ทะลุร่างของ
เคาท์วลาดและJoeไปกระทบผนัง
 
   ร่างของเคาท์วลาด เริ่มมีไฟลุกท่วม เปลวไฟสีน้ำเงินจางแผดเผาร่างจนเหลือแต่เถ้าถ่านกับวัตถุทรงกลมที่ทำจาก
นาโนไทเทเนียม

      Joe เอามือคลำแผลที่ถูกยิงจนเป็นรูโบ๋  คิดในใจว่าหากเขาเป็นคนธรรมดาคงไม่รอดเช่นกัน แต่ยังฉุกใจ ถาม 
คมสันต์ว่า ทำยังถึงได้อึดขนาดยืนขึ้นมายิงได้

    คมสันต์ ยืนนิ่งไม่ตอบ เขากลับ ฉีกเศษชุดที่ขาดบริเวณต้นแขนออกให้หมด เผยให้เห็นเหตุผลที่เขายังมีแรงยิง
เคาท์วลาดได้.
               รอยกัด..จากใครละ..

        รอยกัดน่าจะมาจาก แคทเทอรีน...

 “อีกไม่นาน ฉันคงกลายเป็นแวมไพร์เต็มตัว แล้วนายคงอยากจะซัดกับฉันอีกสักตั้งไหมล่ะ”
 
            Joe เดินไปหยิบดาบที่หล่นอยู่ แล้วก้าวเท้าเข้ามาหา คมสันต์ และแคทเทอรีน แต่ยังไม่ทันเข้าใกล้ดี 
วิทยุสื่อสารก็ดังขึ้นมาแทรกก่อน

     ผู้พันโซซ่า ที่พยามเรียกวิทยุสื่อสารด้วยเองอยู่

     Joe ตอบกลับ รายงานว่า ทีมของเขาสามารถฆ่าเคาท์วลาดได้ แต่ ต้องแลกกับชีวิตของอายูมิกับคมสันต์
เหมือนกัน

     ตอนนี้ ยังมีแวมไพร์บางส่วนที่ยังหนีไปได้ และตัวเขาก็เสียหายจากการเข้าต่อสู้กับเคาท์วลาดมากเอาการอยู่ จะให้ทำ
ยังไงต่อ

     ผู้พันโซซ่าบอกไม่ต้องแล้ว ไว้คราวหน้าดีกว่าตอนนี้ขอให้เขาถอนตัวจากบริเวณก่อน  แล้วเดี๋ยวจะให้เฮลิคอปเตอร์ไป
รับภายในสามสิบนาที
 
         “ถ้าเจอกันคราวหน้าอีก  ฉันจะกำจัดพวกนายสองคนซะ”
 
เป็นคำพูดสุดท้ายที่Joeพูดกับ คมสันต์กับแคทเทอรีนให้ก่อนที่เขาจะหันแล้วเดินจากไป......

                          จบ................
แก้ไขข้อความเมื่อ
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่