ปรมจารย์ลัทธิมาร เล่ม 3 คุยกันหลังอ่านจบ

ตกใจกับการตัดฉากเล่าเรื่องแบบข้ามเส้นเวลา
แต่อรรถรสแน่นมาก ตั้งใจทยอยปูอดีตส่งอารมณ์ให้กับซีนเวลาปัจจุบัน
หงุดหงิดที่ตัดเล่าย้อนไปย้อนมา ไม่ถูกใจที่ตัดสลับฉากบ่อยแต่พออ่านๆไปแล้วสนุกมาก

อ่อ... ตัดสลับเพื่อดึงเรื่องในอดีตมาส่งอารมณ์ อ่านไปตื่นเต้นไปอย่างมาก เพราะในซีรี่ย์
ไม่มีหลายๆฉาก หลายๆบทพูดที่มีในนิยาย

คาใจมาก คือแบบหลานจ้าน (ก็ไม่ได้เมานะ)

ทำจริงๆใช่ไหมในป่านั้นน่ะ

เค้าคิดอะไรอยู่น่ะ

ชั่งกล้านะ

ทำไมพี่วั่งจีหงุดหงิดงุ่นง่านต่อยตีต้นไม้ในป่าแบบนั้น

สงสัยดอกไม้แห้งที่คั่นหนังสือดอกนั้น... ดึงมาจากอกเสื้อตอนอยู่ในป่ารึเปล่า

เล่ม3 ตัดจบเล่มได้ค้างมาก เว่ยอิงเห็นใครนั่งกอดเข่าใกล้ขาคนขายขนมนะ อยากรู้วววว....
แก้ไขข้อความเมื่อ
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่