คนทั่วไปจำนวนมาก หลายคนยังมองว่าเรื่องตลก บางส่วนคิดว่าเป็นเรื่องไกลตัว เพราะอีกราว 4-5,000 ล้านปี มันนานมากไป
รวมถึงที่มีคนถามว่า ดาราศาสตร์เรียนรู้ทำไม
(ไม่มีใครผิด ใครถูก เพราะบางคน ขอแค่เอาชีวิตให้รอดในสังคม ให้มีข้าวกิน ให้ผ่านวันคืน ไม่ตายภายในไม่กี่ปีนี่ไปก่อน ไม่มีจิตใจ จะไปคิดถึงอนาคตอีกหลายพันล้านปี)

แต่มีนักวิทยาศาสตร์จำนวนมากคิดอย่างจขกท. ว่านี่แหละ
ไม่ใช่แค่เรื่องอาทิตยฺ์ดับเรื่องเดียว กลัวอุกกาบาตเข้ามาชน อย่างทฤษฎีไดโนสาร์สูญพันธุ์ด้วย (ไม่ 0-1000 ป่านนี้พัฒนากลายเป็นไดโนอาทิตย์ ครองโลกแล้วมั๊ง)

และที่ไม่รู้ว่าเหตุการณ์ไหนจะเกิดก่อนหลัง เพราะทุกอย่าง เป็นการทำนาย ยังมีโอกาสคลาดเคลื่อน
นอกจากอุกกาบาตชนเข้าซักวัน อาทิตย์ดับ สิ้นระบบสุริยะ ยังมีเรื่องการชนกัน หลอมรวมตัวกันกับระบบแอนโดรเมดราอีก ที่คร่าวๆ ราว 4-5 พันล.ปี (ส่วนอาทิตย์ดับ เห็นตัวเลขต่างกันเยอะเหลือเกิน บางแห่งบอก 5 พันล.ปี บางแห่งบอก 7-9 พันล.ปี)
ซึ่งไม่ใครทำนายละเอียดได้ว่า ส่วนไหนจะเฉี่ยวๆ ผ่านไป ส่วนไหนจะชนระเบิดตูมตาม ส่วนไหนจะดึงดูดกันหลอมรวมกัน ... scale มันใหญ่กว่าตัวเรามากมาย เราแค่ผงธุลีแค่นั้น
ในเวลาเดียวกับที่เราลุ้น ก็อาจมี planet อื่น ที่มีสิ่งมีชีวิตได้ลุ้นเหมือนเราด้วย



ถึงมีความพยายามในการคิดไปสำรวจให้ไกลกันอยู่เสมอ (แม้จะไม่ใช่เหตุผลนี้ทั้ง 100%ก็ตาม)
แล้วความคิดการปรับดาวดวงอื่น ให้มีภูมิอากาศอาศัยอยู่ได้ ที่เรียกว่า terraperform
และความพยายามประดิษฐ์ระบบการขับเคลื่อนยานอวกาศ ว่าทำยังไงให้เร็วกว่านี้ บางคนคิดว่าไม่ต้องเท่าความเร็วแสง เพราะเป็นนิยายวิทยาศาสตร์เกินไป แต่ขอให้ได้ซักครึ่ง หรือ 3/4 the Speed of Light ก่อนก็ยังดี

แต่ก็ยังไม่ละเลย ว่าจะ Warp ตามที่มโนแจ่ม และจงจินตนาการกันไว้ไ้ด้ไง
วันนี้ยังฝันอยู่ แต่คนเมื่อ 200 กว่าปีมาแล้ว ก็ไม่เชื่อ ว่าเราจะบินกันได้ ก็ยังทำได้ล้ว

ถ้าอนาคตอีกหลายพันล้านปี  เราไม่มีเทคโนโลยีที่ไปได้กว่านี้ ก็ทำอะไรมากกว่านี้ไม่ได้ ก็คงต้องปล่อยไปตามสัจจธรรม มีเกิด มีดับ
(แต่เราก็ไม่อยากดับ ถึงได้พยายาามดิ้นรนกันก่อน)