คำนำ : การมามะละกาครั้งนี้เป็นครั้งที่ 4
ครั้งแรกเมื่อกว่า 40 ปีที่แล้ว เหมารถมาจากหาดใหญ่กับคุณพ่อและน้องสาว
แค่แวะกินข้าวและค้างคืนก่อนไปสิงคโปร์ ครั้งที่สองนั่งรถโดยสารตียาวจากสิงคโปร์ไปปีนังคนเดียว 
ขากลับแวะเที่ยวกัวลาลัมเปอร์ต่อด้วยมะละกาก่อนกลับไปสิงคโปร์ 
ครั้งที่สามพาเพื่อนและแฟนเที่ยวสิงคโปร์ลุยกันบ๊ะกุ๊ดเต๋ 4 ร้านถนน Balestier หนึ่งร้านโจ๊กขากบที่ Geylang
แล้วข้ามไปมะละกาสองวันหนึ่งคืน ก่อนกลับมาช้อปปิ้งผลไม้แห้ง ที่ Hong Kong Street สิงคโปร์
บทความนี้นำเสนอแต่อาหารพื้นเมือง ไม่มีร้านเบเกอรี่หรู ๆ หรือร้านนั่งชิล ๆ
ไปเที่ยวประเทศไหน ควรกินอาหารประเทศนั้น ไม่ใช่ไปกินสะเต๊กกินแฮมเบอร์เกอร์
เนื่องจากเคยเขียนเรื่องมะละกาไปแล้ว ครั้งนี้จึงไม่เน้นที่เที่ยว แต่เน้นที่กิน
"เที่ยวไปกินไป @ สิงคโปร์-มาเลเซีย 6 : มะละกา 1 : Jonker Walk"
http://topicstock.ppantip.com/food/topicstock/2010/02/D8894298/D8894298.html
"เที่ยวไปกินไป @ สิงคโปร์-มาเลเซีย 6 : มะละกา 2 : Heritage Trail 1 : Dutch Square"
http://topicstock.ppantip.com/food/topicstock/2010/02/D8913943/D8913943.html
"เที่ยวไปกินไป @ สิงคโปร์-มาเลเซีย 6 : มะละกา 3 : Heritage Trail 2 : ไชน่าทาวน์"
http://topicstock.ppantip.com/food/topicstock/2010/02/D8919409/D8919409.html
เพื่อนสิงคโปร์ที่รู้จักกันมาเกือบ 40 ปี เมื่อครั้งฉลองกรุงเทพฯ ครบ 200 ปี
ป่วยด้วยโรคเนื้องอกที่สะโพก มารักษาตัวที่เมืองมะละกา มาเลเซีย จึงชวนแฟนไปเยี่ยม 4 วัน
วันศุกร์ที่ 3-5-19 ออกจากบ้านตีห้าครึ่งเรียกแท็กซี่ไปสนามบินดอนเมือง เครื่องออก 8.35 น.
เดินทางด้วยสายการบินไทยแอร์เอเซีย ซื้อน้ำหนักกระเป๋า 20 กิโลฯ 
เพราะมีทั้งของฝากและผลไม้ใส่ไปเต็มกระเป๋าเดินทาง จองอาหารและทำประกันการเดินทาง
อัตราแลกเปลี่ยนในการไปมะละกาครั้งนี้ 1 ริงกิตประมาณ 7.25 บาท





สั่งอาหารมังสวิรัติกินทั้งไปและกลับ



เพิ่งสังเกตุเห็นว่าบนเครื่องบินไม่มีที่นั่งแถวที่ 13 
เช่นเดียวกับลิฟท์และอาคาร ที่ถือว่าเลข 13 เป็นเลขอัปมงคล



11.50 น.ตามเวลาประเทศมาเลเซียที่เร็วกว่าประเทศไทย 1 ชั่วโมง 
เครื่องลงจอดที่สนามบินนานาชาติกัวลาลัมเปอร์ 2 (klia2) ในเขต Sepang รัฐ Selangor
ซึ่งอยู่จากกรุงกัวลาลัมเปอร์ไปทางทิศใต่ ประมาณ 45 กม. นอกจากเป็นที่ตั้งของสนามบินแห่งใหม่แล้ว 
ยังเป็นเมืองที่ตั้งของสนามแข่งรถ Formula 1 อีกด้วย





แม้ว่าเมืองมะละกาจะมีสนามบิน แต่ไม่ใช่สนามบินเชิงพาณิชย์ 
จึงต้องบินลงกัวลาลัมเปอร์เพื่อต่อรถโดยสารไปเมืองมะละกา
ผ่านพิธีการตรวจคนเข้าเมือง รับกระเป๋าแล้วจึงพบว่ากระเป๋าแตก 
แต่รีบต่อรถจึงไม่ได้เคลมค่าเสียหาย ผ่านศุลกากรแล้ว แวะซื้อซิมการ์ด 7 วัน 30 ริงกิต
จากนั้นเดินตามป้าย Bas Dan Teksi (Bus & Taxi)
ซึ่งเป็นทางเดียวกับไปเช่ารถขับ (Kereta Sewa/Car Rental) 
ผ่านร้านค้าและร้านอาหารสองข้างทางเดิน





เดินไปจนเห็นร้านสะดวกซื้อ FamilyMart เดินลงทางเลื่อนข้างร้านลงไปที่ชั้นล่าง





ลงมาถึงชั้นล่างมองตรงไปจะเห็นบูธขายตั๋วรถโดยสาร 
ซื้อตั๋วไปมะละกาที่เคาน์เตอร์หมายเลข 4 ค่ารถเที่ยวเดียวคนละ 24.10 ริงกิต (174.75 บาท)
เป็นรถแบบ 30 ที่นั่ง รถออกบ่ายสองโมงสิบห้า ที่ประตู 3 ชานชาลาหมายเลข 7 





จากนั้นเดินย้อนกลับไปอีกด้าน เพื่อไปหาอะไรกิน ผ่านแถวบูธให้บริการรถเช่า



เมื่อลงจากทางเดินเลื่อน ขวาสุด คือ ศูนย์อาหาร NZ Curry House
เกือบบ่ายโมงตามเวลามาเลเซีย เหลือแต่ร้านข้าวแกงและร้านขายเครื่องดื่ม ลูกค้าน้อย





ส่วนใหญ่เป็นเนื้อปลาและเนื้อไก่





พนักงานตักให้ตามที่ชี้สั่งแล้วเดินไปจ่ายเงิน



พนักงานเก็บเงินจะคิดค่าข้าวจานละ 2.5 ริงกิต (18.15 บาท)
บวกด้วยราคาของกับข้าวแต่ละอย่าง
สั่งข้าวราดแกงคนละจาน รวมเป็นเงิน 36.05 ริงกิต (261.35 บาท)





ของตัวเองเป็น Ayam (ไก่) Masala 5 ริงกิต 
และ Ikan (ปลา) Masala 5 ริงกิต รวมข้ววสวยเป็นเงิน 12.5 ริงกิต ประมาณ 93 บาท



ของแฟนเป็น Sotong (หมึก) 2 ตัว 14 ริงกิต 
และ Ikan Koreng Tenggiri (ปลาทอด) 5 ริงกิต รวมข้าวสวย 21.50 ริงกิต ประมาณ 161 บาท
หมึกสองตัวนึกว่าเป็นหมึกยัดไส้ แต่เป็นแค่เอาหนวดหมึกยัดกลับเข้าไปในตัวหมึก
อาหารเย็นไปนิด แม้รสชาติอาหารจะแตกต่างจากแกงแบบไทย แต่รสชาติอาหารใช้ได้
ไม่ถือเป็น Nasi Lemak เพราะขาดเครื่องเคียง คือ ไข่ไก่ แตงกวาซอย ถั่วทอดและปลาฉิ้งฉ้างทอด





อิ่มแล้วยังมีเวลาก่อนรถออก จึงเดินดูรอบ ๆ ชั้นล่าง
มีเพียงบูธขายสินค้าพื้นเมืองประเภทของกิน



และร้านสะดวกซื้อ KK ซึ่งมีสาขาอยู่ทั่วมาเลเซีย
แวะดูราคาเครื่องดื่มและซื้อน้ำหนึ่งขวด 1.80 ริงกิต (13 บาท)
มีมุมนั่งดื่มกาแฟ แต่ไร้พนักงานชงกาแฟจึงไม่ได้สั่ง









ลากกระเป๋าไปนั่งรอรถที่หน้าประตู 3 
ซึ่งอยู่ตรงกับชานชาลาหมายเลข 7 พอดี 





ให้แฟนนั่งพัก ส่วนตัวเองย้อนกลับขึ้นไปดูราคาสินค้าใน FamilyMart









ขนมปังการ์ดีเนียในมาเลเซียไม่มีมีรสที่ขายในสิงคโปร์
ไม่มี Fruit & Nut ที่หนักครึ่งกิโลฯ และอร่อยมาก น่าเสียดาย กะมาขนเต็มที่