ส่วนตัวคิดว่า
1.ประเทศต้นกำเนิด ยังหาวิธีรักษาไม่ได้ สิ่งที่คนนอกอย่างเราต้องทำคือ ดูแลตัวเองเท่าที่ทำได้
2.ไวรัสตัวใหม่ ไวรัสกลายพันธุ์ ต่อให้เป็นหมอ นักวิทยาศาสตร์ก็ต้องใช้เวลาศึกษาใหม่ ทดลอง คิดหาวัคซีนป้องกัน
3.ระยะฟักตัว กับพาหะที่เป็นมนุษย์ จะเดินทางไปได้ไกลขนาดไหนกันเชียว แต่ที่แน่ๆมันนั่งเครื่องบินไปประเทศอื่นๆเรียบร้อย
4.การจัดการที่ย้อนแย้ง คนที่เกี่ยวข้องระวังแทบตาย กับอีกคนคอยแต่สร้างภาพ? จริงๆแล้วมันก็ถูกต้องที่เป็นแบบนี้(เดี๋ยวจะโกลาหล) แต่ใช้ในยุคนี้คงไม่ได้ผล
5.จำนวนคนที่ติดเชื้อ ต่อโรงพยาบาล บุคลากรทางการแพทย์ เป็นอะไรที่สวนทางกันสุดๆ ถ้ายังหยุดพาหะไม่ได้ ก็เตรียมบันเทิงกันได้แบบพี่จีน
เสพข่าวอย่างมีสติ แต่ไม่ต้องตลอดเวลา ป้องกันตัวเองไม่ให้ตกอยู่ในความเสี่ยงต่างๆ หน้ากาก แว่น เจลฆ่าเชื้อ การสัมผัสกับพาหะต่างๆ ระบบขนส่งมวลชน ที่ที่คนพลุกพล่าน อย่าหวังเพิ่งใครให้มาจัดการตัวเราครับ
เหมือนในหนังมั้ง? อะไรที่มันเลวร้าย วิกฤติสุดๆ มักถูกปกปิด ยังโอเค ยังรับมือได้เสมอ จนกว่ามันจะปิดไม่ได้นั่นละ
หรือถึงเวลาธรรมชาติคัดสรรค์?
มองในมุมที่เลวร้ายที่สุด "ไวรัสโคโรน่า"