คือเรื่องมีอยู่ว่า ผมเป็นพวกขี้อายไม่กล้าบอกรักใครตรงๆ ตอนอดีตผมเคยชอบคนๆหนึ่ง [หญิง ก.] (ผมขอสมมุติคนเป็นตัวอักษรนะครับ) แล้วเผลอไปบอกเพื่อน แล้วสุดท้าย ก็โป๊ะแตก แต่ [หญิง ก.] ก็มีเขินบ้างนิดหน่อย แต่ไปๆมาๆ [หญิง ก.] ก็ได้ลองคบกับ [นาย ข.] แล้วก็พวกเขาก็บอกผม "แค่ลองคบกันเฉยๆ" ซึ่งตอนนั้นผมช็อก มาก ทำไรไม่ถูก เพราะคู่พวกเขาเหมาะสมกันมาก แล้วก็เผลอหลุดปากไปว่า "แอบชอบ[หญิง ค.]" ซึ่งผมไม่รู้ทำไมผมถึงทำแบบนั้น แล้ว[หญิง ก.]กับ[ชาย ข.] กับสนับสนุนช่วยเหลือ ผม แล้วคำตอบที่ได้คือ เป็นได้แค่เพื่อน ซึ่งผมไม่ได้เป็นไรมากแต่ก็ต้องแกล้งที่เป็นว่ามีความรู้สึก
           ต่อมาผมก็ได้คุยกับ [หญิง ค.] ซึ่งเราก็คุยกัน ใน ฐานะเพื่อน ค่อยช่วยเหลือกันมาตลอด
           2 ปีต่อมา จากเหตุการณ์แรก [หญิง ค.] ก็ได้มีแฟน ซึ่งผมก็ดีใจที่[หญิง ค.]ได้เจอแฟนและได้คบกับแฟน หลังจากนั้น [หญิง ค.] ก็ได้มาปรึกษาผม ตอนแรกผมก็ไม่รู้หรอกว่าเรื่องอะไรก็กวนตีน แบบเพื่อนคุยกัน แต่[หญิง ค.]คุยกับผมแบบจริงจัง โดยสรุปได้ว่า [แฟนหญิง ค.] บอกประมาณว่า "เราไปต่อกันไม่ได้ แต่ก็ยังรักอยู่"
ผมไม่รู้หรอกว่าเขาโกหกว่ารักอยู่ หรือพูดจริง คุยไปคยมาผมดัน ตกหลุมรัก[หญิง ค.]ซะงั้น ผมจะต้องทำอย่างไงต่อดีครับ
ปล. [หญิง ค.]ยังอกหักอยู่ , ผมไม่อยากเป็นคนฉวยโอกาส , ไม่รู้สาเหตุที่[แฟนหญิง ค.] บอกเลิก แต่[หญิง ค.] บอกเป็นความผิดของ [หญิง ค.] เองที่โง่