คือเรื่องมีอยู่ว่าเราเจอเเมวตัวนึงที่หอพีก เเล้วมันก็เดินตามเราขึ้นห้องมา ตอนเเรกเราก็คิดว่าจะเเค่เอามาเล่นเฉยๆทพอเสน็จเเล้วจะไปปล่อยไว้ล่างหอ สรุปเราก็เจอเจ้าของมันพี่เค้าอยู่หอเดียวกับเรา เเต่ที่หอเค้าไม่ให้เลี้ยงสัตว์ เค้าเลยไปปล่อยข้างล่างเพราะเจ้าของเค้าเเพ้ขนเเมว เราไม่อยากเอาเเมวไปคืนเพราะถ้าคืนเค้าก็เอาลงมาปล่อยอยู่ดี เเต่เจ้าของเค้าบอกว่าให้เลี้ยงได้เลย เราก็เลี้ยงไว้ เลี้ยงเเบบแอบๆเจ้าของหอเลี้ยง มันน่ารักมาก ทุกเช้ามันจะมาปลุกตอน7โมง มาเลียบ้างเดินมานอนทับบ้าง มาถูๆไถๆบ้าง พอเราไปเรียนมันก็นั่งรอที่ระเบียง พอเรากลับมันก็รีบวิ่งมาหามาเล่นด้วย ใช่ค่ะเรารักมันมากโดยที่อยู่ด้วยกันแค่อาทิตย์เดียว ส่งนตัวเราเป็นคนรักแมวอยู่เเล้วเพราะที่บ้านเราเลี้ยงเเมวไม่เเปลกที่เราจะรักเเมวใช่มั้ย เเต่ตัวที่บ้ายที่เราเลี้ยงเราเห็นมันตั้งเเต่ตัวเล็กๆ ก็ต้องรักเป็นธรรมดาอยูาเเล้ว เเต่นี่เจอมัน7วัน มันอายุปนะมาน4-5เดือน กลับรักมันมาก ตอนนอนมันก็มานอนด้วย ตอนเเฟนเราไม่อยู่เราก็อยู่กับมัน เเล้วผ่านไป4-5วัน มีป้ายมาติดตรงทางขึ้นบันไดหอว่า หากพบเห็นใครเลี้ยงสัตว์จะปรับ1,000฿ เราก็คิดว่าถ้าเราจ่ายเงินเราจะเลี้ยงได้มั้ย สรุปคิดไปคิดมาเอามาให้พี่เลี้ยงไว้ดีกว่าอยู่หอกลัวเจ้าของหอเค้ารู้ สรุปวันนี้เอาเเมวมาให้พี่เลี้ยง ตอนเเรกเราไม่เสียใจเราคิดว่าอยู่ที่หอไปก็กลัวเค้าจะรู้ เเต่พอเรากลับจากบ้านพี่ เราร้องไห้ร้องหนักมาก เราคิดถึงมัน พี่เค้ามีเเมวอยู่เเล้ว7ตัว เค้ากลัวมันจะกัดกันเค้าเลยขังมันไว้อีกห้องนึงเปิดแอร์ให้ มีข้าวมีน้ำ กระบะทรายให้ เเต่เรากลับสงสารมันที่มันต้องอยู่คนเดียว เราควรทำไงดีคะ เราอยากให้มันกลับมา เราจะเอาไงกับเจ้าของหอ ทำไงให้เค้าไม่รู้
รักแมวมากจนร้องไห้แปลกไหม