จากกระทู้ที่เจ็ดแมงดามันแชร์ลงเพจจนเจ้าของกระทู้ต้องลบเนื้อหาออกหมด วันนี้ผมเริ่มเกิดความรู้สึกสวนทางกับเจ้าของกระทู้นั้นขึ้นมาครับ
ผมอายุ 24 สถานภาพโสด ไม่เคยมีแฟนตั้งแต่เกิด ตาม BNK48 มาได้ 2 ปี แต่ไม่ได้เปย์อะไรมากเพราะยังเรียนอยู่ ยังหาเงินเองไม่ได้ (เรียนปริญญาโทครับ แต่เรียนอย่างเดียว ยังไม่ได้ทำงาน) ดูฟรีซะมากกว่า มีอีเว้นต์ที่ไหนที่สะดวกไปดูก็ตามไปดูแทบทุกที่ ของก็ซื้อเท่าที่ไม่เกินกำลังตัวเอง จนมาถึงช่วงปลายปีที่แล้วผมเริ่มตามน้อยลง คนรอบข้างก็คิดว่าเป็นเพราะข่าวไม่ดีของเมมเบอร์หรือบริษัทรึเปล่าทำให้ผมเป็นแบบนี้ แต่ความจริงไม่ใช่อย่างนั้นเลยครับ เป็นที่ตัวผมเองล้วนๆ เพราะผมเกิดความรู้สึกอยากมีแฟนจริงๆ จังๆ ขึ้นมา
ย้อนกลับไปสมัยตามวงใหม่ๆ ผมเคยคิดเกินเลยกับเมมเบอร์บางคนว่าอยากจีบเป็นแฟนหลังจากที่เขาแกรดไปแล้ว แต่ข่าวเมมเบอร์บางคนที่ซุกแฟนก็ทำให้ผมตื่นจากฝัน เพราะผมกลัวว่าคนที่ผมคิดแบบนั้นกับเขาจะเป็นแบบนั้นเหมือนกัน หรือต่อให้แกรดไปแล้วเขาก็คงมีตัวเลือกที่ดีกว่าผม ยังไงเขาก็คงไม่เอาผมแน่ๆ ผมเลยเลิกคิดเรื่องจีบเมมเบอร์หลังแกรดแล้วหันมาสนใจผู้หญิงทั่วไปที่ไม่ใช่ไอดอลหรือบุคคลสาธารณะมากขึ้นเพราะคิดว่าในทางปฏิบัติมีโอกาสเป็นไปได้มากกว่า ไม่อยากเพ้อฝันกับคนที่ความเป็นไปได้แทบจะติดลบอีกแล้ว
ทีนี้ก็มีบางคนสงสัยว่าทำไมมีแฟนแล้วต้องเลิกตามไอดอลด้วย ก็เพราะว่าผมกลัวคนที่เราชอบเขาจะไม่ชอบด้วยหรือถึงขั้นเป็นแอนตี้เลย ต้องบอกก่อนว่าผมชอบคนรุ่นราวคราวเดียวกันหรือไม่ก็แก่กว่านิดหน่อย (ไอดอลที่ชอบส่วนใหญ่ก็ 20+ ทั้งนั้น) ซึ่งผมเห็นผู้หญิงวัยนี้ไม่ชอบ BNK48 ค่อนข้างเยอะ เข้าไปส่องเพจเจ็ดแมงดาทีเจอคนสวยๆ เพียบ เพื่อนผู้หญิงที่รู้จักกันบางคนก็กดถูกใจเพจมัน จริงๆ อย่าว่าแต่เพื่อนผู้หญิงเลยครับ แค่เพื่อนผู้ชายด้วยกันที่ชอบก็มีน้อยมาก ในทางกลับกัน ผู้หญิงที่ชอบ BNK48 ที่ผมรู้จักส่วนใหญ่ก็มีแต่เด็กนักเรียน บางคนไม่ถึง 18 ด้วยซ้ำ เลยอดคิดไม่ได้ว่า ถ้าอยากมีแฟนที่ชอบไอดอลเหมือนกัน ก็คงต้องเอาเด็กนักเรียนมาเป็นแฟน ซึ่งผมไม่ทำแบบนั้นเพียงเพราะเรื่องแค่นี้แน่ๆ
ก็ต้องอธิบายอีกนิดว่า BNK48 ยังไม่เหมือนความสนใจเรื่องอื่นที่ชอบมาก่อนและชอบมากกว่า เช่น ฟุตบอล การ์ตูน เกม ฯลฯ ซึ่งอันนั้นมันชอบเป็นชีวิตจิตใจแล้วก็คงจะเลิกยากต่อให้มีแฟนแล้วก็ตาม แต่กับไอดอลผมพิจารณาจากอะไรหลายๆ อย่างแล้วมีความรู้สึกว่า ถ้าเราเสียเขาไปแต่ได้แฟนตัวจริงกลับมา มันอาจจะคุ้มก็ได้
เริ่มรู้สึกห่างเหินกับ BNK48 เพราะอยากมีแฟน
ผมอายุ 24 สถานภาพโสด ไม่เคยมีแฟนตั้งแต่เกิด ตาม BNK48 มาได้ 2 ปี แต่ไม่ได้เปย์อะไรมากเพราะยังเรียนอยู่ ยังหาเงินเองไม่ได้ (เรียนปริญญาโทครับ แต่เรียนอย่างเดียว ยังไม่ได้ทำงาน) ดูฟรีซะมากกว่า มีอีเว้นต์ที่ไหนที่สะดวกไปดูก็ตามไปดูแทบทุกที่ ของก็ซื้อเท่าที่ไม่เกินกำลังตัวเอง จนมาถึงช่วงปลายปีที่แล้วผมเริ่มตามน้อยลง คนรอบข้างก็คิดว่าเป็นเพราะข่าวไม่ดีของเมมเบอร์หรือบริษัทรึเปล่าทำให้ผมเป็นแบบนี้ แต่ความจริงไม่ใช่อย่างนั้นเลยครับ เป็นที่ตัวผมเองล้วนๆ เพราะผมเกิดความรู้สึกอยากมีแฟนจริงๆ จังๆ ขึ้นมา
ย้อนกลับไปสมัยตามวงใหม่ๆ ผมเคยคิดเกินเลยกับเมมเบอร์บางคนว่าอยากจีบเป็นแฟนหลังจากที่เขาแกรดไปแล้ว แต่ข่าวเมมเบอร์บางคนที่ซุกแฟนก็ทำให้ผมตื่นจากฝัน เพราะผมกลัวว่าคนที่ผมคิดแบบนั้นกับเขาจะเป็นแบบนั้นเหมือนกัน หรือต่อให้แกรดไปแล้วเขาก็คงมีตัวเลือกที่ดีกว่าผม ยังไงเขาก็คงไม่เอาผมแน่ๆ ผมเลยเลิกคิดเรื่องจีบเมมเบอร์หลังแกรดแล้วหันมาสนใจผู้หญิงทั่วไปที่ไม่ใช่ไอดอลหรือบุคคลสาธารณะมากขึ้นเพราะคิดว่าในทางปฏิบัติมีโอกาสเป็นไปได้มากกว่า ไม่อยากเพ้อฝันกับคนที่ความเป็นไปได้แทบจะติดลบอีกแล้ว
ทีนี้ก็มีบางคนสงสัยว่าทำไมมีแฟนแล้วต้องเลิกตามไอดอลด้วย ก็เพราะว่าผมกลัวคนที่เราชอบเขาจะไม่ชอบด้วยหรือถึงขั้นเป็นแอนตี้เลย ต้องบอกก่อนว่าผมชอบคนรุ่นราวคราวเดียวกันหรือไม่ก็แก่กว่านิดหน่อย (ไอดอลที่ชอบส่วนใหญ่ก็ 20+ ทั้งนั้น) ซึ่งผมเห็นผู้หญิงวัยนี้ไม่ชอบ BNK48 ค่อนข้างเยอะ เข้าไปส่องเพจเจ็ดแมงดาทีเจอคนสวยๆ เพียบ เพื่อนผู้หญิงที่รู้จักกันบางคนก็กดถูกใจเพจมัน จริงๆ อย่าว่าแต่เพื่อนผู้หญิงเลยครับ แค่เพื่อนผู้ชายด้วยกันที่ชอบก็มีน้อยมาก ในทางกลับกัน ผู้หญิงที่ชอบ BNK48 ที่ผมรู้จักส่วนใหญ่ก็มีแต่เด็กนักเรียน บางคนไม่ถึง 18 ด้วยซ้ำ เลยอดคิดไม่ได้ว่า ถ้าอยากมีแฟนที่ชอบไอดอลเหมือนกัน ก็คงต้องเอาเด็กนักเรียนมาเป็นแฟน ซึ่งผมไม่ทำแบบนั้นเพียงเพราะเรื่องแค่นี้แน่ๆ
ก็ต้องอธิบายอีกนิดว่า BNK48 ยังไม่เหมือนความสนใจเรื่องอื่นที่ชอบมาก่อนและชอบมากกว่า เช่น ฟุตบอล การ์ตูน เกม ฯลฯ ซึ่งอันนั้นมันชอบเป็นชีวิตจิตใจแล้วก็คงจะเลิกยากต่อให้มีแฟนแล้วก็ตาม แต่กับไอดอลผมพิจารณาจากอะไรหลายๆ อย่างแล้วมีความรู้สึกว่า ถ้าเราเสียเขาไปแต่ได้แฟนตัวจริงกลับมา มันอาจจะคุ้มก็ได้