รุ่นลูกรุ่นหลานบางทีไม่ได้เก่งเท่ารุ่นเค้า บางคนมาทำงานวงการบันเทิง บางคนไม่ได้ทำธุรกิจในเครือ แค่อาศัยชื่อเสียงบารมีเก่าไปวันๆ ล่องลอยปาร์ตี้ไปมา เจ้าสัวบางท่านเค้าจึงยังไม่วางมือง่ายๆ บางท่านอาจบอกว่าโลภ บางคนเขาไม่โลภแต่เขาไม่อยากให้สิ่งที่เขาสร้างมามันสูญไป ง่ายๆเหมือนตัวเราสร้างธุรกิจขึ้นมามันเติบโตงอกเงย แล้วเรากะจะส่งต่อให้คนรุ่นลูกรุ่นหลานสานต่อ แต่เมื่อมองแล้วแววมันไม่มี เค้าก็เลยต้องดูแลต่อ ถ้ามันจะพังลง เค้าก็คงขอให้มันพังลงกับตัวเขาดีกว่าส่งต่อไปแล้วลูกหลานดูแลต่อไม่ได้ และอย่างน้อยพอรุ่นเขาตาย รุ่นลูกหลานที่ไม่เอาอ่าวก็ยังน่าจะพอมีเงินจุนเจือต่อไปได้สักระยะ อันนี้สัมผัสมาจากเจ้าสัวท่านนึงที่มีออฟฟิสสำนักงานใหญ่อยู่แถวถนนเพชรบุรีอายุเก้าสิบและ ยังตระเวนดูธุรกิจในเครือตัวเองอยู่ตลอด