ดูทั้งดาวและบีมเล่นไปประมาณแบบเมื่อไหร่เกมจะจบ สุดจะทนแล้ว เบื่อแล้ว
เห็นชัดๆก็ตอนทีมได้แต้ม แล้วนักกีฬาต่างชาติสาดแพชชั่น
หน้าบีมนี่สีหน้าออกเจื่อนๆ แบบ...หล่อนยุทีมชั้นหรอออออ
ส่วนดาวก็ไม่หือไม่อืออะไรเลย คือต้องเข้าใจก่อนว่า
นักกีฬาไม่ว่าจะโซนเมกาใต้หรือยุโรป เวลาได้แต้มเค้าก็ต้องการปลดปล่อย
เพื่อลดความกดดัน แต่พอหันมาเพื่อนร่วมทีมหน้าจ๋อย ยิ้มเจื่อนๆแบบ...หล่อนทำอะไร
ความมั่นใจของนักกีฬาเอาจริงนะ มันหายไปหมดเลยนะ
ในส่วนของนักกีฬาโคราชอย่างตัวบอลเร็ว เค้าทำแต้มได้ สาดแพชชั่น
เพื่อนร่วมทีมก็ร่วมเฮ ร่วมแสดงแพชชั่น มันมั่นใจในการเล่นมากนะ
แต่กับนครนนท์แล้วนี่สงสารนักกีฬาต่างชาติมากเลย
นอกจากจะไม่ได้ทำเกมบุกแล้ว ยังต้องมาเจอเพื่อนร่วมทีมแบบนี้อีก
คือลงทั้งเกมได้ทำคะแนนน้อยกว่าน้องบอลเร็วโลคอลอ่ะ
เหมือนให้นักกีฬาต่างชาติลงไปโดดหลอกหย๊องๆเหมือนเขียดข้ามหนอง
เห็นแล้วแบบกลัวจะเป็นเหมือนนักกีฬาต่างชาติขอนแก่นที่ชื่อพอลล่า
รายนั้นน่าสงสารจริง เอมอร คัทลี ฐาประไพพรรณ เล่นเหมือนแบบเมื่อไหร่จะจบลีก
ตัดภาพไปที่พอลล่ายิ้ม หัวเราะ ดีใจตอนเพื่อนทำคะแนนยุคนเดียว
คนอื่นหน้าบูดหน้าบึ้งโดยเฉพาะฐาประพพรรณ ดีที่ปีนี้ได้มาเล่นตำแหน่งหัวเสาสมใจเลยเห็นรอยยิ้มหน่อย
ก็หวังว่านักกีฬานครนนท์รวมถึงโค้ชจะไม่เมินนักกีฬาต่างชาติอีกนะ แบบตอนชาเลนท์นี้ชวนเค้าคุยบ้าง
ไม่ใช่หันไปพูดหัวเราะกันเอง แล้วปล่อยให้เค้ายิ้มแห้งกับกล้องถ่ายทอดสด
อีกอย่างโค้ชถ้าพูดอังกฤษไม่ได้ ก็ควรจ้างล่ามด้วย นี่ปล่อยให้นักกีฬาต่างชาติ
ยืนงงยุข้างหลัง อารมณ์คงประมาณ โค้ชพูด(บ่น)อะไร
แล้วขอเวลานอกมันควรจะสอนนักกีฬา ไม่ใช่เรียกออกมาบ่นมาว่า
ตรงนี้ก็ทำไม่ได้ ตรงนั้นก็ทำไม่ได้ แล้วทำหน้าหงุดหงิดเหมือนเด็กงอแง
หรือเพราะคุม Uต่างๆ เลยติดทำหน้าทำตาแบบนั้น
เชียร์นครนนท์นะ แต่ถ้าเป็นแบบนี้มันเชียร์ไม่สนุกจริงๆ ยิ่งดูแข่งกับโคราช
ที่อารมณ์ในทีมโคตรเอนจอย ทุกคนในทีมดูมีความสุขกับการเล่น
แล้วยิ่งมามองนครนนท์ก็ยิ่งเหนื่อย โดยเฉพาะตอนเห็นหน้าโค้ช
ปล.แก้ขำผิด ไม่ได้ตั้งใจจะดิสเครดิตโค้ชหรือนักกีฬาโลคอลนะ แต่คือเข้าใจอารมณ์ตอนเห็นนักกีฬาต่างชาติจ๋อยป่ะ
เล่นกีฬามันควรต้องมีความสุขกับเพื่อนร่วมทีม เพราะกีฬาสร้างความสามัคคี แตเพื่อนร่วมทีมไม่เอนจอยด้วยก็จะ unconvinced หน่อยๆ
กัตติกา&พิมพิชยา ทำไมไม่มีปฏิสัมพันธ์กับเพื่อนร่วมทีมเลย
เห็นชัดๆก็ตอนทีมได้แต้ม แล้วนักกีฬาต่างชาติสาดแพชชั่น
หน้าบีมนี่สีหน้าออกเจื่อนๆ แบบ...หล่อนยุทีมชั้นหรอออออ
ส่วนดาวก็ไม่หือไม่อืออะไรเลย คือต้องเข้าใจก่อนว่า
นักกีฬาไม่ว่าจะโซนเมกาใต้หรือยุโรป เวลาได้แต้มเค้าก็ต้องการปลดปล่อย
เพื่อลดความกดดัน แต่พอหันมาเพื่อนร่วมทีมหน้าจ๋อย ยิ้มเจื่อนๆแบบ...หล่อนทำอะไร
ความมั่นใจของนักกีฬาเอาจริงนะ มันหายไปหมดเลยนะ
ในส่วนของนักกีฬาโคราชอย่างตัวบอลเร็ว เค้าทำแต้มได้ สาดแพชชั่น
เพื่อนร่วมทีมก็ร่วมเฮ ร่วมแสดงแพชชั่น มันมั่นใจในการเล่นมากนะ
แต่กับนครนนท์แล้วนี่สงสารนักกีฬาต่างชาติมากเลย
นอกจากจะไม่ได้ทำเกมบุกแล้ว ยังต้องมาเจอเพื่อนร่วมทีมแบบนี้อีก
คือลงทั้งเกมได้ทำคะแนนน้อยกว่าน้องบอลเร็วโลคอลอ่ะ
เหมือนให้นักกีฬาต่างชาติลงไปโดดหลอกหย๊องๆเหมือนเขียดข้ามหนอง
เห็นแล้วแบบกลัวจะเป็นเหมือนนักกีฬาต่างชาติขอนแก่นที่ชื่อพอลล่า
รายนั้นน่าสงสารจริง เอมอร คัทลี ฐาประไพพรรณ เล่นเหมือนแบบเมื่อไหร่จะจบลีก
ตัดภาพไปที่พอลล่ายิ้ม หัวเราะ ดีใจตอนเพื่อนทำคะแนนยุคนเดียว
คนอื่นหน้าบูดหน้าบึ้งโดยเฉพาะฐาประพพรรณ ดีที่ปีนี้ได้มาเล่นตำแหน่งหัวเสาสมใจเลยเห็นรอยยิ้มหน่อย
ก็หวังว่านักกีฬานครนนท์รวมถึงโค้ชจะไม่เมินนักกีฬาต่างชาติอีกนะ แบบตอนชาเลนท์นี้ชวนเค้าคุยบ้าง
ไม่ใช่หันไปพูดหัวเราะกันเอง แล้วปล่อยให้เค้ายิ้มแห้งกับกล้องถ่ายทอดสด
อีกอย่างโค้ชถ้าพูดอังกฤษไม่ได้ ก็ควรจ้างล่ามด้วย นี่ปล่อยให้นักกีฬาต่างชาติ
ยืนงงยุข้างหลัง อารมณ์คงประมาณ โค้ชพูด(บ่น)อะไร
แล้วขอเวลานอกมันควรจะสอนนักกีฬา ไม่ใช่เรียกออกมาบ่นมาว่า
ตรงนี้ก็ทำไม่ได้ ตรงนั้นก็ทำไม่ได้ แล้วทำหน้าหงุดหงิดเหมือนเด็กงอแง
หรือเพราะคุม Uต่างๆ เลยติดทำหน้าทำตาแบบนั้น
เชียร์นครนนท์นะ แต่ถ้าเป็นแบบนี้มันเชียร์ไม่สนุกจริงๆ ยิ่งดูแข่งกับโคราช
ที่อารมณ์ในทีมโคตรเอนจอย ทุกคนในทีมดูมีความสุขกับการเล่น
แล้วยิ่งมามองนครนนท์ก็ยิ่งเหนื่อย โดยเฉพาะตอนเห็นหน้าโค้ช
ปล.แก้ขำผิด ไม่ได้ตั้งใจจะดิสเครดิตโค้ชหรือนักกีฬาโลคอลนะ แต่คือเข้าใจอารมณ์ตอนเห็นนักกีฬาต่างชาติจ๋อยป่ะ
เล่นกีฬามันควรต้องมีความสุขกับเพื่อนร่วมทีม เพราะกีฬาสร้างความสามัคคี แตเพื่อนร่วมทีมไม่เอนจอยด้วยก็จะ unconvinced หน่อยๆ