ผมเรียนมหาลัย คุยกับเพื่อนที่สนิท ใครไม่สนิทผมเงียบ มีเพื่อนบอกเงียบก็จริงผมเงียบ ผมมักไม่ชอบ เพราะในอดีตโดนบอกเป็นใบ้ โดนบูลลี่เรื่องนี้หนักมาก เข้าไปในห้อง อ.บอกพูด 10 คำก่อนเดี้ยวให้ยืมของ ผมเเค้นครูคนนั้นมากเขามักจะหาเรื่องผม บางทีผมพูดกับเพื่อนเขาก็บอกว่าพูดได้เเล้วหรอ โดนญาติ บอกเป็นใบ้ไปรร.คุยกับใครบางปะเนี่ย หรือโดนญาติต่างๆ บอกเงียบ ทำให้ชีวิตผมบอกตามตรงใครบอกผมเงียบผมไม่ชอบทันที ผมเป็นคนโกรธเเล้วเเบบมันเเค้นตลอดชีวิตอะ คือไม่ให้อภัย มันเหมือนปมด้อยผม  ผมอะเงียบเเต่อารมณ์โกรธรุนเเรง ไม่เเสดงออก เเต่จำ เเค้น
ทำให้ชีวิตผมใครบอกว่าผมเงียบเพื่อนหรือใครทำให้ผมโกรธ ผมมีความสุขได้เพราะตอนมัธยม เพื่อนในห้องทุกคนเข้าใจนิสัยผม ทุกคนพูดดีกับผม รู้ว่าผมเงียบ เเต่เพื่อนมหาลัยผมมาเรียน ผมไม่ชอบเลยนะพวกบอกผมหรือยุ่งกับนิสัยตรงนี้ ทั้งที่ไม่เคยชวนคุย