ก่อนอื่นต้องเล่าก่อนว่า จขกท เป็นคนที่ค่อนข้างเฟรนลี่ คุยง่าย ยิ้มง่าย หัวเราะง่าย เลยโดนละเลยความรู้สึกบ่อยครั้ง คือก่อนหน้านี้เคยทำกิจกรรมเยอะมาก อารมณ์แบบไปค่าย 7-8 ค่าย ทำกิจกรรมชมรมตั้งแต่ตอนอยู่ รร ถึง วิทยาลัย แต่เอาเข้าจริงพอมันจบกิจกรรมตรงนั้นแล้วรู้สึกว่าความสัมพันธ์มันจบลงไปด้วย จากบางคนที่คุยกับเราดีๆตอนนั้น พอเจอกันอีกทีก็ทำเหมือนคนไม่รู้จัก แล้วโดยส่วนตัวเป็นคนที่เพื่อนน้อยมาก ไปไหนมาไหนคนเดียวตลอด แต่ถ้าเวลาเจอผู้คนก็จะปรับเป็นอีกโหมตคือคุยหัวเราะ เฮฮาได้เหมือนเดิม จนคิดว่าตอนนี้ตัวเอง แค่รู้สึกว่าตอนนี้ไม่อยากรู้จักใครแล้ว จขกท ก็รู้นะครับว่าตัวเองคาดหวังในความสัมพันธ์ของตัวเองกับคนอื่นมากไป